دوشنبه 3 بهمن 1390   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

پرسش مصطفی تاج زاده از زندان اوين: چرا انتقاد به شاه، توهين به رهبری است؟ کلمه

سيد مصطفی تاجزاده در ادامه سوالات هفتگی خود به طرح سوال اين هفته پرداخته است.

اين زندانی سياسی تلاش می کند تا هر هفته با مطرح نمودن سوالاتی ضمن دعوت از هموطنان عزيز برای تعمق و بحث و گفتگو پيرامون آن، توجه افکار عمومی را به مسائل مبتلا به کشور جلب نمايد.

سوال اين هفته تاجزاده که در صفحه فيس بوکش منتشر شد، بشرح زير است:



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


چرا ديگر حتی در آستانه سالگرد پيروزی انقلاب اسلامی نمی شود به رژيم شاه انتقاد کرد و چرا هر سوالی از رژيم گذشته و از شاه برمی گردد به از صدر تا ذيل نظام و اصولگراها ؟ راستی چه اتفاقی افتاده که هرگونه نقدی را توهين به رهبری قلمداد می کنند و خواهان اجرای اشدّ مجازات برای منتقدين رهبری هستند؟

طی روزهای گذشته تهاجم و حمله شديدی به سردار حسين علايی از فرماندهان هشت سال دفاع مقدس شد.

وی در يادداشتی مروری بر قيام نوزده دی مردم قم کرده و سوالاتی را مطرح کرده بود که شايد اگر شاه پيش از عزيمتش از ايران اين سوالات را از خود می پرسيد مجبور به فرار از کشور نمی شد.

برخی از سوالات اين فرمانده سپاه به شرح زير است:

”اگر به مردم معترض اجازة راهپيمايی مسالمت آميز را می دادم و آنها را متهم به “اردو کشی و زورآزمايی” خيابانی نمی کردم ، مسئله خاتمه نمی يافت؟

اگر به مأمورين دستور می دادم که به تظاهر کنندگان تيراندازی نکنند و هوشمندانه و با تدبير آنها را آرام کنند ،نتيجة بهتری نمی گرفتم؟

آيا اگر به جای حصر کردن بعضی از بزرگان در خانه هايشان و تبعيد تعدادی ديگر به ساير شهرهای دوردست و زندانی کردن فعالين سياسی، باب گفتگو و مراوده با آنها را باز می کردم کار به فرار من از کشور می انجاميد؟

اگر به جای اتهام زدن به مردم که خارجی ها عامل تحريک شما هستند به شعور جمعی آنها توهين نمی کردم حالا خودم مجبور بودم به خارجی ها پناه ببرم؟

آيا اگر به جای متهم کردن مخالفين خودم به اقدام عليه امنيت کشور،وجود مخالف را می پذيرفتم و حتی آن را قانونی تلقی می کردم و برای آنها حق قائل بودم نمی توانستم بيشتر برمسند قدرت باقی بمانم؟”


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016