ایران با حقه ساختن زیردریایی می خواهد قدرت اتمی شود، هانس روله، برگردان وحید وحدت حق

هانس روله که در سال های هشتاد میلادی در وزارت دفاع آلمان مشغول به کار بوده و یکی از برجسته ترین کارشناسان تسلیحات نظامی در آلمان به شمار می رود در روزنامه «دی ولت» به دلائل اعلام ساخت زیردریایی اتمی توسط ایران می پردازد و به این نتیجه می رسد که هدف رژیم ایران در واقع ساختن بمب اتمی است. به نظر روله، سرمشق ایران در این زمینه کشور برزیل است.

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

روله می نویسد، ایران نخست اعلام کرد که زیردریایی های اتمی از لحاظ قانون بین المللی صلح آمیز هستند. در قدم بعدی چند متخصص مدافع ایران اعلام می کنند که هنوز ایران چندین سال لازم دارد تا بتواند اصلا زیردریایی اتمی بسازد.

ولی به نظر هانس روله اعلام ساخت زیردریایی اتمی فقط حقه ای است برای افزایشِ سرعت غنی سازی نود درصد اورانیوم با هدفِ ساختن بمب اتمی.

به گفته نویسنده، فرانسه زیردریایی های مدرنی دارد که فقط احتیاج به اورانیوم هفت تا بیست در صدی دارند ولی ایران علاقه ای به ساختن این مدل ندارد.

این کارشناس آلمانی می افزاید، ایران با این استدلال می تواند قبل از ساخت بدنه کشتیِ زیردریایی شروع به ساختن موتوری کند که به یک راکتور کوچک و اورانیوم غنی شده نود در صدی احتیاج دارد. به این ترتیب ایران می تواند اورانیوم نود درصدی برای مصارف تسلیحاتی تولید نماید زیرا ساختنِ خودِ موتور زیردریایی پنج تا هفت سال طول می کشد.

مقدار اورانیوم غنی شده ای که ایران برای این کار احتیاج خواهد داشت البته بستگی به تعداد زیردریایی هایی دارد که می خواهد بسازد. برای هر زیردریایی حدود هشتاد کیلوگرم اورانیوم غنی شده لازم است.

در عین حال ایران مجبور خواهد بود هر دو سال یک مرتبه اورانیوم زیردریایی ها را عوض کند. زیردریایی های مدرن به دویست کیلو اورانیوم غنی شده احتیاج دارند. طبق تخمین این کارشناس آلمانی، ایران برای راه انداختن یک ناوگان زیردریایی به دست کم هزار کیلو اورانیوم غنی شده احتیاج خواهد داشت یعنی چهل تا پنجاه عدد بمب اتمی که هر کدام به بزرگی بمب اتمی هیروشیما هستند.

روله تاکید می کند که در این میان هیچ کس نمی تواند ایران را مجبور کند که زیردریایی هایی بسازد که با اورانیوم رقیق و ضعیف کار می کنند. به عنوان مثال زیر دریایی های قدیمی چین که با اورانیوم پنج درصدی حرکت می کردند به هزار و چهارصد 1400 کیلو اورانیوم احتیاج دارند و به این دلیل خیلی سنگین هستند. حال آنکه زیردریایی هایی که با اورانیوم غنی شده با غلظت بالا کار می کنند فقط به هفتاد تا صد کیلواورانیوم احتیاج دارند.

البته آژانس بین المللی انرژی اتمی بعداً زیردریایی های ساخته شده ایران را کنترل خواهد کرد ولی به نظر روله این امر سبب آرامش خیال کسی نمی شود زیرا به این ترتیب ایران توانسته توان غنی سازی خود را به اورانیوم نود درصدی افزایش دهد و در عین حال، درست مانند برزیل ایران در آینده می تواند ادعا کند که ساخت موتور کشتی زیردریایی که با انرژی اتمی حرکت می کند بخشی از برنامه نظامی و ملی ایران است و به این ترتیب آژانس بین المللی را از محدوده برنامه نظامی ایران خارج نگه دارد. به این صورت آژانس امکان کنترل ساخت بدنه زیردریایی و موتور و غنی سازی اورانیوم لازم را دیگر نخواهد داشت.

روله ابراز نگرانی می کند که ایران می تواند حتا در روند ساخت زیردریایی اتمی، تاسیسات صنعت زیردریایی اتمی ایران را مخفی اعلام کند و غنی سازی اورانیوم در حد بالا یعنی نود در صد را نیز در آینده در چهار چوب چنین برنامه ای پنهان نماید. در این صورت غرب کنترل برنامه اتمی ایران را کاملا از دست خواهد داد و ایران امکان ساخت بمب اتمی را بدون کنترل غرب پیدا خواهد کرد.

ایران می تواند راه دیگری را هم برود و حتا می تواند با موافقت و زیر نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی، اورانیوم لازم برای زیردریایی هایش را قبل از اتمام خود زیردریایی ها تولید کند. اگر ایران این راه را برود، می تواند هر وقت که بخواهد به کنترل آژانس پایان بدهد.

به دنبال آن ایران می تواند ازپیمان منع گسترش سلاح های اتمی نیز بیرون بیاید. در چنین حالتی، آژانس فقط می تواند به سازمان ملل شکایت کند. ولی این کار دیگر فایده ای نخواهد داشت زیرا پر کردن کلاهک اتمی با مواد اتمی آماده شده فقط چند روز طول خواهد کشید.

روله یاد آوری می نماید که توسعه فناوری و بخش های غیر اتمی سلاح منفجره ممنوع نیست. این موضوع به این معنی است که ایران می تواند غنی سازی اورانیوم را جدا از ساخت کلاهک اتمی قابل انفجار، تولید و انبار کند. روله می نویسد بیشتر کارشناسان معتقدند که ایران می تواند در این سناریو دست کم شش بمب اتمی بسازد.

به نظر روله ایران قادر خواهد بود اورانیوم نود در صد غنی شده را در عرض یک هفته به اورانیوم فلزی تبدیل کند و بمب اتمی را بسازد. این کارشناس آلمانی معتقد است که ایران در پانزده سال گذشته در تاسیسات پارچین مشغول ساخت "سرد" کلاهک اتمی و بدنه بمب اتمی بوده و کلاهک های اتمی در این مدت در آنجا توسعه یافته و امتحان شده اند.

روله می نویسد، ایران حد اقل چهار نوع مختلف کلاهک جنگی را آزمایش نموده است و نتیجه گیری می کند که با اعلام ساخت زیر دریایی های اتمی، ایران توان „Break out“ یعنی گریز ازپیمان منع گسترش سلاح های اتمی [ان پی تی] را می یابد. به نظر روله، اعلام ایران در مورد زیردریایی ها نامنتظره نبوده است زیرا ایران می تواند با انتخاب این راه به صورت قانونی اورانیوم نود در صدی غنی سازی کند و برای اورانیوم غنی شده با غلظت بالا، فقط دو امکان استفاده وجود دارد:

یا سوخت برای کشتی زیر دریایی یا برای بمب اتمی!

روله تاکید می کند خطر اتمی شدن ارتش ایران فعلا بزرگ ترین خطر است.

منبع:

http://www.welt.de/politik/ausland/article107692490/Iran-mit-U-Boot-Trick-auf-Weg-zur-Nuklearmacht.html