پيام تسليت نهضت آزادی ايران به مناسبت درگذشت احمد صدر حاج سيدجوادی‎

غروب عمری قرين عزت و آبرو، با هفتاد سال دفاع ازسنگرآزادی و حقوق مردم

احمد صدر حاج سيد جوادی، سالخورده ترين مبارز سياسی ايران، پس از ۹۶ سال عمر پر برکت، که قريب هفت دهه آنرا با خوشنامی و خدمتگزاری کم نظير به ملت ايران سپری کرده و "صدر و سيد سياستمداران" بود، صحنه حيات را ترک کرد.

اين پير پرتوان و پارسا که به حق می توان او را به دليل حضور پر رنگ و تلاش بی وقفه اش در صحنه مبارزات ملت ايران برای کسب آزادی و حاکميت ملت، " آينه مبارزات دو نسل " ناميد، نه تنها بزرگ خاندان سياسی نهضت آزادی ايران، بلکه بزرگمرد آزادی خواهان وطن به شمار می رفت و تا آخرين رمق روزهای حيات پر برکتش در بستر بيماری، با نوشتن نامه های انتقادی سرگشاده به رهبری نظام، شجاعانه از حقوق مردم دفاع کرد و نماد: " قدرت مقاومت به رغم کهولت" شد.

سنگربان سالخورده دفاع از حقوق ملت ايران، که دانش آموخته حقوق سياسی و قضائی از دانشگاه تهران و دارای دکترای حقوق سياسی از فرانسه بود در دفاع ازحقوق بازداشت شدگان و زندانيان سياسی پيش و پس از انقلاب سرآمد بود و رهبری و بسياری از حاکمان استبداد دينی امروز مديون لايحه های دفاعی او در دوران استبداد سلطنتی هستند.

سوابق جدی سياسی آن مرحوم از پيوستنش به نهضت ملی ايران به رهبری دکتر مصدق آغازشد. با کودتای آمريکائی- انگليسی- درباری ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ نامبرده به اتفاق جمعی از آزاديخواهان ملت، "نهضت مقاومت ملی ايران" را که سازمانی نيمه علنی، نيمه زير زمينی بود تشکيل دادند که تا ۷ سال بار مقاومت را به دوش داشت. با تاسيس "نهضت آزادی ايران" در سال ۱۳۴۱ ايشان به موسسان اين حزب پيوست و به خاطر همين سوابق و خدمات، در آستانه پيروزی به عضويت "شورای انقلاب" درآمد. آقای حاج سيدجوادی به عنوان وزير کشور و وزير دادگستری در دولت موقت و پس از آن به عنوان نماينده مردم قزوين در اولين مجلس شورای اسلامی خدمات بزرگی به ملت عرضه کرد.

آن صدرسياستمدان صادق، که با انحراف انقلاب از اهداف اوليه خود، حقوق ملت را قربانی شده در پای بت استبداد دينی و ولايت مطلقه فردی می ديد، از همان مجلس نخست به فراکسيون اقليت منتقد پيوست و در اين ثلث قرن هرگز در حمايت از حقوق مردم مندرج در قانون اساسی و دفاع از آزادی ملت کوتاه نيامد. او در اواخر عمرش در نامه ای به ملت ايران به عنوان عضوی از شورای انقلاب، صادقانه از وقايع سه دهه اخير اين چنين عذرخواهی کرد:

" آنچه در اين لحظات برای راقم اين سطور تاسف انگيزبوده و جای عذرخواهی دارد، نه مبارزه با نظام خودکامه پهلوی، يا همکاری با روحانيت، يا پذيرش مسئوليت، يا واگذاری قدرت به تشنگان آن (استعفا) است ... ضمن اعتقاد کامل به اصالت انقلاب مردمی ۱۳۶۷ و آرمان های آن و دفاع از عملکرد نهضت آزادی ايران در خلال پيروزی انقلاب و پس از آن، بابت کوتاهی، قصورو يا ناتوانی خود، به عنوان احدی از اعضای شورای انقلاب و دولت موقت، در راستای ممانعت از عدول حاکميت از آرمان های تاريخی ملت ايران عذر خواهی می کنم."

"اگر ما پس از پيروزی انقلاب، همچنان شانه به شانه ايستاده و دست در دست هم، استبداد را نشانه گرفته بوديم و مشکلات را در سقوط شاه خلاصه نمی ديديم، امکان بازتوليد استبداد و فروافتادن از استبداد سياسی به استبداد دينی به اين سان راحت و کم هزينه صورت نمی پذيرفت".

آنها هدفدارانی بودند که صحنه حيات را خالی کردند، دستاورد آنان متعلق به خودشان و دستاورد شما متعلق به شماست، شما از عملکرد آنان بازخواست نمی شويد( امروز مسئول ايفای نقش خود هستيد) سوره بقره آيه ۱۳۴

اعضاء و علاقمندان نهضت آزادی ايران در خارج کشور
(۱۲ فروردين ۱۳۹۲)