مسعود کيميايی: جامعه‌ای که رو به فرهنگی شدن است تراژدی را می‌پسندد، گفت‌و‌گو با کيميايی در باره آخرين فيلم‌اش "محاکمه در خيابان"، مهر

کارگردان فيلم سينمايی "محاکمه در خيابان" با اشاره به استقبال از فيلم تازه خود در نمايش عمومی تراژدی را گونه محبوب جامعه‌ای دانست که رو به فرهنگی شدن است.
مسعود کيميايی با اشاره به فروش ۵۰۰ ميليون تومانی "محاکمه در خيابان" به خبرنگار مهر گفت: وقتی جامعه‌ای به سمتی می‌رود که به تراژدی تعلق خاطر بيشتر نشان می‌دهد، آن جامعه رو به فرهنگی شدن رفته است. وقتی بالای بام سينما می‌ايستم، احساس می‌کنم در اين شهر به اندازه کافی تماشاگر دارم. هميشه به تماشاگران جدی سينما اميدوار بوده‌ام و می‌دانم حضور دارند.

اين کارگردان باسابقه سينمای ايران افزود: مردم منتظر فيلم جدی هستند، با آنکه بساط شادمانی در سينما به راه افتاده، اين فيلم‌های پر از شکلک و خنده به نيازهای جامعه پاسخ نمی‌دهند. با اندازه کافی بيننده جدی وجود دارد، از مردم به خاطر ديدن "محاکمه در خيابان" ممنونم.

فيلم تازه کيميايی سياه و سفيد تصويربرداری شده شيوه‌ای که يادآور فيلم‌های سال‌های دور اين کارگردان است، وی با اشاره به اين تجربه گفت: به هر حال با اين شيوه به دنيای هميشگی‌ام برگشته‌ام، اين را چند بار گفته‌ام که با "محاکمه در خيابان" به دوره سياه و سفيدهايم برگشته‌ام. اما اين سياه و سفيد با آثار دهه ۵۰ تفاوت دارد.

کارگردان "دندان مار" ادامه داد: اين شکل فقط برای زنده کردن حس نوستالژيک انتخاب نشده و احساس می‌کنم جامعه به سوی سياه و سفيد شدن می‌رود، ما دوباره فضاهای سياه و سفيد را اطرافمان می‌بينيم، "محاکمه در خيابان" تصويری از اين جامعه است. اين داستان و طبقه‌ای که من برشی از زندگی‌شان را روايت می‌کنم را نمی‌شود با عکس‌های رنگی و شاد گرفت. سياه و سفيد بودن الزام فيلم‌نوشت "محاکمه در خيابان" بود.

کيميايی با اشاره به همکاری با تورج منصوری گفت: استفاده از دوربين ديجيتال پيشنهاد تورج منصوری بود، نگاه و سليقه من با نگاتيو همخوانی دارد و همه عمر با نگاتيو کار کرده‌ام، حتی زمانی که در بيست و چند سالگی فيلم تستی برای برادران اخوان ساختم، تا "بيگانه بيا" را کارگردانی کنم، از نگاتيو استفاده کردم.

کارگردان "رد پای گرگ" افزود: اما اين بار تورج منصوری وقتی فيلم‌نوشت را خواند، پيشنهاد کرد با دوربين ديجيتال بهتر می‌شود اين فضا را خلق کرد. منصوری گفت چند روز با اين دوربين کار می‌کنيم اگر راضی نبودی نگاتيو را انتخاب می‌کنيم. به نظرم در "محاکمه در خيابان" با دوربين ديجيتال به سينمای غيرديجيتال رسيدم.

اين کارگردان با اشاره به بازی‌های فيلم گفت: کار پولاد در اين فيلم دشوارتر از فيلم‌های قبلی بود، او با استفاده از تجربه‌های قبلی نقش امير را به خوبی بازی کرد، محمدرضا فروتن سينما را با من شروع کرده، سال‌ها بود استعداد سرشارش ديده نشده بود و با اين فيلم دوباره توانايی او ديده شد. نيکی کريمی سال‌ها قبل همکاری کوتاهی با من داشت حالا او پخته‌تر شده و نقشی دشوار را به خوبی در "محاکمه در خيابان" بازی کرده است.

کيميايی درباره بازيگرانی که حضوری کوتاه در فيلم دارند گفت: بازيگرانی که در تک سکانس‌ها مقابل دوربين رفته‌اند حضوری قابل قبول دارند، حامد بهداد در تک سکانسش درخشيده و بازی شقايق فراهانی خوب است، اين نقش‌ها را به صورت مستقل ديده‌ام و خوشبختانه زير سايه نقش‌های ديگر محو نشده‌اند.

کارگردان فيلم سينمايی "حکم" با اشاره به ويژگی‌های "محاکمه در خيابان"‌ گفت: جنس عکس‌ها در اين فيلم با آنچه در سينما معمول است تفاوت دارد، سينمای خيابانی دهه ۴۰ و ۵۰ که ديگر وجود ندارد را با اين دوربين به دست آوردم، شايد اگر با دوربين ۳۵ ميليمتری کار می‌کردم به اين فضا نمی‌رسيدم.

کيميايی افزود: در اين فيلم درام در خيابان رخ می‌دهد، همه چيز را از جامعه و طبقه‌ای که قصه در آن اتفاق می‌افتد گرفته‌ام. هرگز در زندگی‌ام فيلم خاموش نساخته‌ام. دوربين را روبروی واقعيت می‌گذارم و البته عکس دلخواهم را منطبق با ديدگاه و نگاه خودم از جامعه می‌گيرم.

کارگردان "رئيس" گفت: تهرانی که در "محاکمه در خيابان" می‌بينيد، اين ازدحام، هجوم اتومبيل‌ها واقعی است. اين شهری است که ما را کلافه کرده است، روز و شب با آن سر و کار داريم اما به ندرت به اين شکل در سينما نشان داده شده است.

فيلم سينمايی "محاکمه در خيابان" با بازی محمدرضا فروتن، پولاد کيميايی، نيکی کريمی، نگار فروزنده، حميدرضا افشار و شقايق فراهانی مدتی است اکران عمومی شده است.