صدور گواهينامه جعلي صعود به قله هاي مرتفع، کوهنوردي ايران درگير يک معضل جديد، ایسنا

موضوع جعل مدرک و استفاده از آن براي در اختيار گرفتن برخي مناصب و موقعيت ها به هيچ وجه موضوع تازه يي نيست. اين مساله غير از مدارک تحصيلي در حوزه ورزش نيز به چشم مي خورد و اوضاع وقتي نگران کننده مي شود که بدانيم استفاده از مدارک جعلي به سرعت در حال افزايش است. پس از رشته هايي چون اتومبيلراني، پرورش اندام، سبک هاي مختلف رشته هاي رزمي و... اين بار نوبت به ورزش کوهنوردي رسيده است تا شاهد چنين اتفاقي باشد.

خبرگزاري دانشجويان ايران در مورد اين مساله مي نويسد؛ «آفت جديد صعودهاي برون مرزي روي آوردن کوهنوردان بازگشته از فتح قله ها به خريد ديپلم هاي صعود از شرکت ها و بعضاً مراجع قانوني در کمپ هاي اصلي و فدراسيون هاي کشورهاي مقصد است؛ امري که پيش از اين در جمهوري هاي تازه استقلال يافته شوروي سابق به چشم مي خورد.با خريد اين گواهينامه ها نام برخي از کوهنوردان بدون آنکه تحقيقي در مورد صعودشان صورت بگيرد، روي اين ديپلم ها ثبت مي شود. حال مي توان پرسيد ديپلم هاي بدون صعود مرهم کدام يک از زخم هاي کوهنوردان براي اين فتوحات پوشالي است و راه مقابله با اين آفت در مقابل تلاش تا پاي مرگ کوهنوردان واقعي چيست؟»

ظاهراً برخي از اين گواهينامه ها در محل تنها به قيمت 30 دلار و بدون نام فرد صعودکننده به فروش مي رسد. در ادامه اظهارات يک کارشناس فدراسيون کوهنوردي و صعودهاي ورزشي را مي خوانيم؛ «متاسفانه اين مساله در کوهنوردي جهان وجود دارد و بايد فکري براي آن کرد. پنج منطقه مرتفع جهان تيان شان، پامير، قره روم، هيمالياي نپال و تبت گواهينامه هاي صعودشان بسيار معتبر است. در اين ميان نپال و تبت چون سابقه گواهينامه دادن شان بسيار قديمي است، براي حفظ اعتبار کوه هاي خود و آبرويشان هميشه يک افسر رابط با تيم ها دارند و براي دادن گواهينامه ها دقت زيادي مي کنند.»

رضا زارعي در ادامه مي افزايد؛ «متاسفانه در کشورهاي تازه استقلال يافته شوروي به خاطر شرايط خاص آن کشورها، شرکت هاي خصوصي به جاي فدراسيون ورزشي اقدام به دادن گواهينامه هاي صعود مي کنند. اين شرکت هاي خصوصي براي اينکه بتوانند پول بيشتري بگيرند و هزينه هاي خود را جبران کنند، مجبور هستند امتيازاتي به تيم ها و کوهنوردان بدهند. متاسفانه يکي از همين امتيازها دادن گواهينامه صعود به قله هاست بدون اينکه تحقيقي در مورد صحت و کيفيت آن صعود انجام بگيرد. در اين بحث سوءاستفاده هاي زيادي از سوي برخي کوهنوردان انجام مي شود.» اين کارشناس فدراسيون کوهنوردي و صعودهاي ورزشي با اشاره به اينکه فدراسيون تلاش هاي زيادي براي جلوگيري از اين سوءاستفاده ها انجام داده است، مي گويد؛ «فدراسيون به صعودها معادل مدال جهاني و آسيايي پول پرداخت مي کرد، اما چون اين سوءاستفاده ها از گواهينامه ها و احکام بالا گرفت، پرداخت معادل ها متوقف شد. »

داشتن عکس از قله، دانستن شرايط صعود و گواهينامه از جمله مدارکي است که از سوي فدراسيون کوهنوردي براي اثبات درستي انجام گرفتن صعود الزامي دانسته شده است. اما همين مساله هم در نوع خود مشکلاتي را ايجاد مي کند، چه بسا کوهنورداني که به راستي موفق به فتح قله شده اند اما به دليل عکس نداشتن از قله يا يخ زدن دوربين عکسي از قله در اختيار نداشته اند هم مورد اتهام قرار مي گيرند و فتح آنها هم جزء معادل سازي هاي فدراسيون کوهنوردي و صعودهاي ورزشي قرار نمي گيرد. کارشناس فدراسيون کوهنوردي و صعودهاي ورزشي مي گويد؛ «تشخيص صعودهاي واقعي و غيرواقعي واقعاً سخت است و نمي توان به سادگي آنها را از هم تمييز داد. اروپايي ها بر اساس تفکرات خود خيلي به دنبال گرفتن چنين امتيازاتي نيستند اما متاسفانه در کوهنوردي ايران شاهد آن هستيم. بايد فرهنگ کوهنوردي ما اصلاح شود و بدانيم هدف از کوهنوردي تنها صعود به قله نيست بلکه روح و فرهنگ ورزش است. البته اين مساله به زمان نياز دارد.»