هر مدال گوآنگجو نزديك 3 ميليارد تومان هزينه داشت - ورزش قهرماني همه بودجه ورزش را مي بلعد

ايسنا - رييس دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران، محمود گودرزي گفت: سياسيون ورزش همگاني را فراموش کرده و همواره به دنبال زرق و برق چند مدال بوده و هستند.

رييس دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره عملکرد كاروان ورزش ايران در گوانگجو اظهار کرد: حالا که گرد و غبار و هيجانات چند مدال فروکش کرده است، راحت تر مي توان به دور از حب و بغض و رفتارهاي سياسي به بررسي اين موضوع پرداخت. عملکرد ايران در بازي هاي آسيايي از چند منظر قابل بررسي است. اولين موضوع بحث هزينه و فايده است. با توجه به بودجه کميته ملي المپيک چيزي حدود 20 ميليارد تومان براي اين بازي ها از سوي اين کميته هزينه شده است. اضافه مي شود اعتباراتي بيش از اين از جانب فدراسيون ها وهمين طور سازمان تربيت بدني. يعني براي هر مدال طلا چيزي حدود3 ميليارد تومان.

آيا کسب مدال به اين همه هزينه مي ارزد؟ در حالي که اين اعتبارات بايد براي ورزش مردم هزينه شود، همه صرف ورزش قهرماني مي شود. البته هنوز هزينه کردن ها مانده است. با بذل و بخشش ها و هدايايي که به ورزشکاران پرداخت مي شوند هزينه ها سر به فلک خواهد زد. حمايت از قهرمانان كاري پسنديده است اما، بدون چارچوب و بي قاعده قطعا مشكلات آتي ورزش را بيشتر خواهد كرد. بايد ببينيد آيا کسب 20 مدال طلا به اين نحو هزينه کردن مي ارزد؟ آيا واقعا برابر هزينه هايي که کرده ايم، نتيجه گرفته ايم؟

گودرزي در ادامه گفت: از منظر ديگر بايد جايگاه چهارمي ايران را بررسي کرد. نبايد از حق بگذريم بخش عمده بانوان ما نمي توانند در اين مسابقات شرکت کنند و همين موضوع طبيعتا ما را از کسب تعدادي مدال محروم مي کند. از سوي ديگر در گوانگجو در ورزش هايي چون کشتي و وزنه برداري که در آنها رقيبي نداشته وهمواره و به طور سنتي مدال هاي زيادي داشته ايم، نيز نتوانستيم مدال هاي اصلي خود را بگيريم اما، در رشته هايي که چندان روي آنها حساب نمي شد، موفق تر ظاهر شديم که اين موضوع نشان از اين دارد که در فدراسيون هاي ناموفق کار نشده است. بايد از فدراسيون هايي چون تکواندو و وشوو تقدير کنيم. البته موفقيت قايقراني جاي بحث دارد. در اين رشته جمعيت زيادي اعزام شدند و انتظار مي رفت با افزايش اين حجم از جمعيت بهتر نتيجه بگيريم.

وي تاکيد کرد: نمي خواهم با بدبيني ارزيابي کنم اما، چين مدال خيلي از حريف هاي اصلي ما را از آن خود کرد. بالاخره در رنکينيگ سال هاي گذشته در بازي هاي آسيايي ايران بين جايگاه پنجمي تا هشتمي نوسان داشته است. اين تغييرات و نوسان ها نشان مي دهد پشت قضيه برنامه ايي وجود نداشته است. متاسقانه تحت تاثير شرايط قرار داريم و خودمان تعيين کننده نيستيم. حتي قبل از مسابقات مسئولان ورزش کشور چون احتمال شکست مي دادند هر يك سعي مي کرد مسئوليت را گردن ديگري بياندازد. شايد آقايان به برنامه خود اميدوار نبودند يا شايد هم برنامه ايي نداشتند.

وي ادامه داد: در هر صورت با توجه به شرايط کشورهايي که بالاتر از ايران قرار دارند، جايگاه سنتي و منطقي ما همين جاست. حالا اگر در دوره آينده بتوانيم يک جايگاه بالا برويم رشد داشته ايم. و اگر در همين جايگاه بمانيم در جا زده ايم. بايد ببينيم مسئولان آينده ورزش ما همين ها هست يا نه و اگر اينها هستند برنامه ريزي دارند يا نه. در واقع جايگاه ما در دورهاي بعد منوط به کارهاي فني و علمي و برنامه ريزي شده مسئولاني است که در راس ورزش قرار دارند.

گودرزي خاطرنشان کرد: متاسفانه خيلي وقت ها وقتي يک پيروزي رخ مي دهد مسئولان ورزش در باد اين پيروزي ها مي خوابند و برنامه ريزي فراموش مي شود. براي موفقيت در دوره هاي بعد بايد از حالا به فکر بود و براي توسعه تمام ابعاد ورزش (نه فقط ورزش قهرماني) برنامه ريزي کرد. ورزش قهرماني تنها يک جز کوچک از ورزش کشور است در حالي که در حال حاضر همه بودجه ورزش را مي بلعد و در حالي که مسئولان بايد اقشار مختلف را تحت پوشش قرار دهند، فقط به چند ورزشکار توجه دارند.

عضو هيات علمي دانشگاه تهران افزود: بايد بتوانيم همه مردم را درگير ورزش کنيم وگرنه اگر تمام پول خود را صرف ورزش قهرماني کنيم و ساير ابعاد ورزش را به دست فراموشي بسپريم هر چه هم که مدال بگيريم نمي ارزد. اما متاسفانه اين روالي است که در ورزش کشور وجود دارد. حالا مدال اصل شده و به يک شاخص عمده تبديل شده که آقايان آن را معياري قرار داده اند که با آن خود را بزرگ کنند و بگويند ما از ديگران موفق تر بوده ايم.

اين استاد دانشگاه تاکيد کرد: روزي موفق هستيم که اغلب مردم بتوانند ورزش کنند و دولت و حکومت اين امکان را براي آنها فراهم کند. در اين شرايط اگر قهرماناني هم از دل خيل مردمي که ورزش مي کنند در آمدند چه بهتر. در حالي که سياسيون ورزش همگاني را فراموش کرده اند و به دنبال زرق و برق چند مدال هستند. تحرک در جامعه ما از بين رفته و بيماري هاي روحي و رواني، افسردگي، چاقي و ... جامعه ما را درگير کرده است. در حالي که مي توان با ورزش از اين مسايل جلوگيري کرد.

گودرزي انسجام در مديريت و برنامه ريزي را شرط موفقيت ورزش دانست و گفت: ثبات در مديريت مشروط بر اينکه مسئولان برنامه داشته باشند و برنامه خود را به دولت و مجلس ارئه دهند مي تواند به موفقيت ايران در دوره هاي آينده کمک کند. در همين راستا لازم است شوراي عالي ورزش فعال شود و برنامه هاي کلان ورزش را ارزيابي کند. در حال حاضر کشورهاي منطقه براي ده، يازده سال آينده هم برنامه دارند، ولي ما براي دو، سه سال بعد هم برنامه نداريم. مديران ما مطمئن نيستند که تا چند وقت ديگر در ورزش هستند و به همين دليل به برنامه هاي کوتاه مدت تکيه مي کنند. البته دليلش اين است که از تخصص كافي هم برخوردار نيستند و بعد از مدتي از ورزش مي روند دنبال کارهاي ديگر.