وبلاگنويسي؛مد يا علاقه؟ جام جم آنلاين

در اين دو، سه سالي که از تولدنخستين وبلاگ هاي فارسي مي گذرد، تعداد آنها به بيش از 150 هزار عدد رسيده است. حالا در هر وقت شبانه روز که بخواهي مي تواني سري بزني به آنچه بقيه نوشته اند؛درباره تمام موضوعات ، از تاريخ و فلسفه و هنر گرفته تا خاطرات امروز و ديروز.
حالا ديگر لازم نيست براي آن که درباره يک موضوع اطلاعاتي به دست بياوري، بروي بريده روزنامه ها را بگردي. مي تواني راحت از خانه ات کانکت شوي وسايتها و بلاگ هاي مورد نظرت را بخواني.
حتي ديگر لازم نيست در اين هواي سرد زمستاني براي گپ زدن با بچه ها بروي دم کوچه بايستي يا ساعتها بنشيني پشت تلفن و براي همکلاسي ات که آن طرف خط نشسته تمام اتفاقات امروز را تعريف کني.
يک سر مي روي به وبلاگ هايي که بقيه نوشته اند. آنها را مي خواني و خودت هم حرفهايت را مي گذاري تا بقيه بخوانند.
رشد سريع وبلاگ نويسي در ايران ، يک پديده محسوب مي شود. طوري که حالا دومين زبان مورد استفاده در وبلاگ ها، زبان فارسي است. حالا وبلاگ نويسي به حدي در ميان جوانهاي ايراني گسترش پيدا کرده است که هر ساله مسابقات وبلاگ نويسي برگزار مي شود و صدها وبلاگ در بخشهاي گوناگون اين مسابقات شرکت مي کنند.
بااين روند، محققان معتقدند، وبلاگ نويسي به عنوان فرآيندي جدي در زندگي مردم وارد خواهد شد و توده هاي گسترده اي از جامعه ، بويژه جوانان را تحت پوشش قرار خواهد داد.
مهندس رضا هاشمي، يکي از مديران سرويس دهنده پرشين بلاگ درباره گسترش سريع وبلاگ ها درميان مردم و بخصوص جوانها مي گويد:به طور کلي با توجه به استقبال فراواني که از وبلاگ ها شده است، انقلابي در توليد محتواي زبان فارسي در اينترنت ايجاد شده است و افرادي که در گذشته فقط به عنوان دريافت اطلاعات و يا استفاده محدود از ابزارهاي ارتباطي و محيطهاي گفتگو از اينترنت استفاده مي کردند، اکنون به وبلاگ روي آورده اند.
مهندس هاشمي در اين باره مي افزايد: وبلاگ ، اين امکان را به وجود آورده که عامه مردم ، بدون پرداخت هزينه و بدون داشتن تخصص براحتي و با استفاده از ابزار زبان فارسي در اينترنت حضور يابند و در زمينه هاي مختلف به توليد محتوا بپردازند.
حال دانشجو، دانش آموز و يا استاد دانشگاه از اين امکان اينترنتي خود براي برقراري ارتباط ، انتقال اطلاعات ، ابراز نظر و انتشار آن استفاده مي کند، بدون اين که هزينه اي بابت ويرايش، انتخاب ناشر و پشتيبان بپردازد.

وبلاگ هامرز ميان واقعيت و ذهنيت

وبلاگ ها، مکاني هستند براي ابراز عقايد و نظرات شخصي افراد، در اين وبلاگ ها اخبار ارائه شده از آن اعتمادي که اخبار خبرگزاري ها و رسانه ها دارند، برخوردار نيستند، يعني اين که در وبلاگ ها، اصل واقعيت با اظهار نظرها و عقايد شخصي افراد آميخته شده است، بنابراين نمي توانيد زياد هم به اين اخبار اعتماد کنيد، آنها در برخي موارد بيشتر اظهار نظرهاي شخصي هستند تا خبر بخصوص در باره اخباري که در وبلاگ هايي با نامهاي مستعار و يا بدون نام منتشر مي شوند، هميشه بايد به خاطر داشته باشيد که هر نوشته اي نمي تواند عين حقيقت باشد.
دکتر علي اکبر قاضي زاده، روزنامه نگار و استاد ارتباطات دانشگاه علوم اجتماعي دانشگاه تهران، با بيان اين که اين وسيله ارتباطي ابزار مناسبي براي آگاهي از نظرات و ديدگاه هاي افراد شمرده مي شود و بسياري از استادان و صاحب نظران دنيا از طريق اين پديده، به طرفداران و علاقه مندان خود امکان مي دهند تا در جريان تحولات ذهني آنها قرار گيرند و بدين ترتيب وبلاگ، به انسان تنهاي امروز براي برقراري ارتباط هاي خانگي ، بدون حضور فيزيکي کمک بزرگي کرده است.

وي در باره چارچوب و حيطه عملکرد وبلاگ نويسان، مي گويد: چنانچه وبلاگ نويس، حرف و مطلب تازه اي براي طرح ندارد، بايد از نوشتن صرف نظر کند؛ چرا که نو بودن ايده ها از ويژگي هاي وبلاگ نويسي محسوب مي شود و در نتيجه طرح مطالب کهنه از کتابهاي قديمي و انتقال آن به ديگران کار بيهوده اي است.

آيا وبلاگ ها ادبيات را به هم مي ريزند

«ديشب با بروبچز يه تريپ زديم رفتيم تجريش، حال داد،.....» اين نمونه اي از نثري است که در بسياري از وبلاگ ها مي توان ديد.
يکي از ايراداهايي که خيلي از کارشناسان و بويژه کارشناسان ادبيات به وبلاگ ها و بخصوص وبلاگ هاي جوانها مي گيرند، آن است که آنها قواعد ادبيات فارسي را به هم مي ريزند، آنها در نوشته هايشان به هيچ وجه به اصول و قواعد ادبي پايبند نيستند، طوري مي نويسند و از کلماتي استفاده مي کنند که خيلي وقتها آدم بزرگ ها آنها را عمرا بفهمند!
خب اين طوري است که بعضي از آنهايي که دارند تمام عمرشان را بالاي ادبيات اين مملکت مي گذارند صدايشان درمي آيد که اين ديگر چه زباني است.
محمدشادمهري که يک وبلاگ هنري دارد در اين خصوص مي گويد: زبان وبلاگ ها زبان تازه اي نيست، اين همان زباني است که جوانها با آن صحبت مي کنند.
اصطلاحاتي هم که به کار مي برند همان اصطلاحاتي است که جوانها خودشان مي فهمند. اگر آنها بدانندکه بقيه جوانها اين اصطلاحات را نمي فهمند آنها را به کار نمي برند. اما با اين حال بسياري ازمحققان ادبيات معتقدند استفاده از زبان نامناسب در وبلاگ ها مي تواند آسيبهاي جدي به زبان فارسي وارد کند.
بهروز توکلي، نويسنده معاصر با بيان اين که بخش مهمي از جذابيت فرهنگ و هنر ايران ما به زبان فارسي و قدرت اثرگذاري اين زبان برمي گردد، معتقد است: وبلاگ نويس، به مثابه همان کسي عمل مي کند که کتابي را مي نويسد ، بنابر اين در وبلاگ ها هم بايد به دستور زبان فارسي و ديگر قواعدي که در اين زمينه وجود دارد، پايبند باشيم؛ اگر چه مطالبي که در وبلاگ مي آيد، ممکن است مانند مطالب يک کتاب ، ماندگار نباشد.

بياييد درست استفاده کنيم

نگراني هايي نيز در ميان مسوولان فرهنگي کشور وجود دارد. آنها بيش از همه از اين مساله واهمه دارند که بعضي از وبلاگ نويسان ممکن است در وبلاگهاي خود مسائل غيراخلاقي را منعکس کنند.
اين نگراني ممکن است در آينده وبلاگ نويسي را با مشکلات زيادي روبه رو کند. استفاده مناسب از اين امکان ارتباطي، مي تواند کمک بسيار زيادي به اين مساله بکند که سدها و موانعي در مسير اين فعاليت که امکانات بالقوه بسياري را در اختيار کاربران قرار مي دهد، قرار نگيرد.
منتشر نشدن مطالب خلاف عفت عمومي در وبلاگ مي تواند از ايجاد اينگونه مشکلات جلوگيري کند و باعث شود تا مسوولان هم به حمايت از اين امکان مناسب براي گسترش فرهنگ ايراني بپردازند و در آينده بتوانيم شاهد رشد سريع اين مساله باشيم.

تعداد وبلاگ نويسان را بالغ بر 3 ميليون نفر تخمين مي زنند

به وبلاگ ها نبايد زياده از حد اعتماد کرد.
هواداران پروپا قرص اينترنت، به کمک بلاگ ها، بيشتر به اطلاعاتي دست يافته اند که رسانه هاي بزرگ سعي در پنهان کردنشان داشتند.
وبلاگ ها که آنها را بلاگ هم مي نامند عبارتند از روزنامه هاي شخصي روي شبکه اينترنت که با برنامه ساده اي اداره مي شوند که به کمک آن مي توان متني را روي رايانه تايپ کرد و سپس با اتصال به اينترنت آن را بلافاصله روي يک صفحه وب که بدين منظور تهيه شده است، منتشر کرد.

پيدايش نخستين وبلاگي که رسما به اين نام شناخته شد به 7اکتبر 1994 باز مي گردد و به ديو وينر، برنامه ريز و مبتکر يکي از رايج ترين نرم افزار هاي اينترنت، نسبت داده مي شود؛ البته نبايد در ارتباط با اهميت اين پديده دچارتوهم شد.
تعداد خوانندگان وبلاگ ها آنقدرها هم قابل توجه نيست. گزارشي نشان مي دهد که وبلاگ ها مورد توجه فزايندهي تعداد محدودي از کاربران بوده است، اما هنوز براي اکثريت مراجعان اينترنت، منبع اصلي اطلاعات و تفسير اخبار به حساب نمي آيند.
تعداد وبلاگ نويسان را بالغ بر 3 ميليون نفر تخمين مي زنند. آنان در مه 2001 نزديک به 500 هزار نفر بوده و يک سال بعد تعدادشان به يک ميليون مي رسد.
اين پديده در چارچوب آنچه شاخص اصلي شبکه اينترنت محسوب مي شود جاي مي گيرد؛ ارتباط جمعي many to many يا افقي، مانند پيام رساني الکترونيکي و پيام رساني هاي لحظه اي. در اين ارتباط آنچه بسيار مهم است نه روند «نابود باد فاصله ها» بلکه ايجاد ارتباطاتي غني ميان افرادي است که يکديگر را نمي شناسند.
نخستين اختلاف عمده وبلاگ نويسان با روزنامه نگاران سنتي ، فقدان يک نگاه بيروني به مقاله پيش از انتشار آن است. از سردبيري و هيات تحريريه خبري نيست؛ اما از خوبي هاي اين وسيله آن است که خوانندگان مي توانند به تکميل مطالب کمک کنند.
به روايت بنيانگذار Blogger.com آنان براي من ميل مي فرستند تا غلط هاي املايي مرا اصلاح کنند.

[لينک مطلب اصلي]