درد دل پشت دیوارهای مجازی...، به بهانه نخستین جشنواره وبلاگ نویسی، نساء نژاد زارع، خبرگزاری سینا

" چقدر خوبه وقتی دلت گرفته و کلی حرف نگفته داری، دیواری پیدا بشه که از پشت اون ،بدون اینکه دیده بشی ، بتونی با هزار آدم مثل خودت حرف بزنی و درد دل کنی، یک دیوار مجازی ..."
حدود 3 سال از عمر پدیده وبلاگ نویسی در کشور می گذرد و این در حالی است که طی این مدت کوتاه ،یک خانواده بزرگ وبلاگ نویسی 65 هزار نفری و جامعه ای با بیش از 3 میلیون نفر مخاطب شکل گرفته است .
حال می توانیم هر تعریفی از وبلاگ ارایه کنیم و یا با هر رویکردی به پدیده وبلاگ بنگریم ،چنانچه دکتر یونس شکر خواه وبلاگ را جدیدترین روزنامه نگاری سایبر می خواند و یا مهندس نصر الله جهانگرد وبلاگ را صورت دیجیتالی هویت شهروندی توصیف می کند.
جوانان ویلاگ نویس وبلاگ را آینه آمال و ویترین اندیشه ها یشان می دانند و مکانی امن که هر چه دل تنگشان می خواهد بگویند!
امیر رضا قویدل صاحب وبلاگ "روز گاری که سپری می شود"،به خبرنگار سینا در رابطه با وبلاگ نویسی می گوید: اولین بار با دیدن وبلاگ "سلمان" و "درخشان" به وبلاگ نویسی علاقمند شدم .وبلاگ نویسی از نظر من همانند دفتر چه خاطراتی است که تعاملی دو طرفه در آن جاری است.
در گوشه کنارهای جشنواره "جوانان و وبلاگ ها" با دختری 26 ساله آشنا می شوم که 3 سال است در وبلاگش با نام پینک فلوید مطلب می نویسد. وی از جمله 12 نفر اول وبلاگ نویسان جوان کشور است که کار خود را از سال 80 آغاز کرده است. او درباره یک وبلاگ نویس خوب به ما می گوید: وبلاگ نویس خوب کسی است که تمام آنچه را که می خواهد می نویسد.
از او می پرسم، جوانان چگونه می توانند وبلاگ نویسی را آغاز کنند؟ و او جواب می دهد: وبلاگ نویسی بسیار آسان است؛ کافی است به کتاب راهنمای وبلاگ نویسی حسین درخشان مراجعه کنید تا بینید شما هم می توانید یک وبلاگ نویس خوب باشید.
محمدعلی ابطحی معاون پارلمانی رییس جمهور نیز که خود 6 ماه پیش با وب نویسی به جمع وبلاگ نویسان آمده است ، به خبرنگار ما می گوید: بهترین راه شناخت جوانان ،خواندن وبلاگ های آنان است و از این طریق می توان به خوبی روحیات جوانان را بشناسید.
وی آینده وبلاگ نویسی در ایران را روبه رشد و بهتر از گذشته می داند و می گوید: این درست است که در وبلاگ هایمان می توانیم هر چه می خواهیم بنویسیم اما همیشه باید این را به خاطر داشت که میان ای ـ میل و وبلاگ فرق بسیاری است زیرا که وبلاگ یک جامعه عمومی است و ما در یک جامعه عمومی نمی توانیم همه چیز را بگوییم!
کنجکاوی در مورد یک معاون رییس جمهوری با لباس روحانی که مدام با موبایل در جاهای مختلف دیده می شود که عکس می گیرد و با به روز شدن وبلاگش بیان جدیدی از مسایل سیاسی را ارایه می دهد ، برای خوانندگان وبلاگ تجربه تازه ای است.
او همچنین در ادامه گفتگو با خبرنگار سینا خاطر نشان می کند: جامعه ما جوان است و بهترین روش برای درک چنین جامعه ای خواندن وبلاگ های مختلف است.
او معتقد است این مساله برای تصمیم گیری مسوولان بسیار اهمیت دارد چونه گاهی تصمیمات گرفته شده با جریان فکری جوانان مغایر است به همین دلیل وبلاگ خوانی را جزیی از کارهای روزانه خودم می دانم تا با خواست های نسل جوان بیشتر و بهتر آشنا شوم.
به سراغ رضا پارسا ، دبیر جشنواره "جوانان ، وبلاگ ها و جامعه اطلاعلاتی " می رویم که پس از پاسخگویی به پرسشهای متعدد خبرنگاران ، مجالی برای نشستن پیدا کرده است.
از او می پرسم ، آینده وبلاگ نویسی در ایران را چگونه می بیند و او جواب می دهد: آینده وبلاگ نویسی در ایران روبه رشد است؛ از هر صد نفر 4 نفر On line هستند و با وجود برنامه طرح و توسعه IT در کشور تعداد کاربران افزایش یافته و هر روز بر جمعیت آنها اضافه می شود.
دبیر صنف شبکه های اینترنتی در پاسخ به این سوال که یک وبلاگ نویس خوب چه ویژگی هایی دارد ، می گوید: این واقعا" سوال سختی است اما شاید بتوان گفت وبلاگی که به موقع و با توجه به شرایط و نیاز جامعه نوشته می شود، بهترین وبلاگ و نویسنده آن هم بهترین وبلاگ نویس است.

بسیاری بر این باورند که برگزاری جشنواره وبلاگ نویسی، بهترین فرصت برای ایجاد فرصتی برای رویارویی مخاطبان با سایتهاست چنانچه برگزاری این جشنواره از نظر اعضای تیم "پرشین بلاگ" یک اتفاق بزرگ اینترنتی محسوب می شود.
به هر حال موج وبلاگ نویسی دامن سازمان ملی جوانان را هم گرفته است و مسوولین قول های متعددی به کاربران ایرانی جهت ارایه کمک و خدمات رسانی داده اند؛ اما این که این موج تا کجا و چگونه پیش خواهد رفت ،معلوم نیست.