هفت قانون طلايى‌ برای کسب ارزش مورد نياز کسب و کار، آي تي ايران

21 آبان 1383 - دنیای اقتصاد - نگارنده بر اين اعتقاد است كه اين هفت قانون به سادگى مى‌تواند به شكلى مدبرانه در زمينه IT استفاده شود. از قانون اول در هيچ شرايطى نمى‌توان صرفنظر كرد و بهترين حالت اين است كه تمام شش قانون بعدى نيز رعايت شوند. اگر بيش از دو قانون را از فهرست كار خود حذف كنيد، جز شكست، نتيجه ديگرى به دست نخواهيد آورد.

۱-پروژه‌هاى IT را با در نظر گرفتن اهداف كسب و كار، درجه‌بندى و هماهنگ كنيد.

تمام پروژه‌هاى IT و رسيدگى‌هاى روزانه به آن‌ها و همچنين به‌ روز رسانى زيرساخت‌هاى موجود، به يك فرد باتجربه در امور كسب و كار نياز دارند. اين شخص نه فقط يك مجرى فنى، كه بازرگانى است كه در استفاده از نظام‌هاى نوين كسب و كار، به طور مشخص و روشن اقدام مى‌كند.
۲- ازسيستم‌ها براى تغيير چشم‌انداز رقابتى استفاده كنيد.

خودتان را به جاى مشتريان قرار دهيد. به قول <نوردستورم< (Nordstorm)، فكر كنيد كه چه چيزى باعث غافلگيرى و ايجاد شور و شوق در مشتريان مى‌شود. به دنبال فرصت‌هايى براى پديد آوردن و ارائه خدمات تازه يا تغيير روش فعلى كسب و كار باشيد. تا آن هنگام كه شما بتوانيد ارزشى بيافرينيد كه رقبايتان در

پديد آوردن آن ناتوان باشند، شما داراى يك مزيت رقابتى هستيد.

۳- نقاط قوت سيستم‌هاى موجود را گسترش دهيد.

هنگامى كه سيستم‌هاى موجود به مرور، سودمندى و اثربخشى خود را ثابت كردند، راهى پيدا كنيد كه اين نقاط قوت با هم تركيب و موجب طراحى سيستم‌هاى نوين شوند.

۴- در روش كسب و كار و فناورى از تركيب‌هايى ساده استفاده كنيد.

اين كار بايد به گونه‌اى صورت بگيرد كه بتوان آنچه را براى بهبود عملكرد سيستم مورد نياز است، به دست آورد.

به ياد داشته باشيد كه يك سيستم تنها از فناورى تشكيل نشده است. سيستم‌ها در حقيقت تركيب مردم، فرايندها و فناورى هستند. براى طراحى سيستم‌ها، فناورى‌هاى ساده را با هم تركيب كنيد به گونه‌اى كه اين سيستم‌ها بتوانند وظايف و مسووليت‌هاى جارى بيشترى را انجام دهند و از سوى ديگر طورى با رويه‌هاى نيروى انسانى درهم تنيده شده باشند كه بتوانند وظايف غيرمعمول و پيش‌بينى نشده را نيز كه نياز به توجه ويژه دارند، انجام دهند. ساختن چنين سيستم‌هايى، آسان‌تر و كم‌هزينه‌تر است.

۵- سيستم را طورى طراحى كنيد كه پس از راه‌اندازى انعطاف‌پذيرى لازم را براى توسعه داشته باشد.

سعى كنيد طراحى سيستم را به زيرسيستم‌هاى مجزا تفكيك كنيد و تا آن‌جا كه ممكن است كار برروى زيرسيستم‌هاى جدا از هم را به صورت همزمان يا موازى انجام دهيد. اگر زيرسيستمى به يك زيرسيستم ديگر وابسته است، هيچ يك از آن‌ دو را به صورت جداگانه تكميل نكنيد.

۶- سيستمى را كه پيچيدگى آن از ظرفيت سازمان شما فراتر است، پياده نكنيد.

عاقلانه‌تر اين است كه كارى را شروع كنيد كه قابل اجرا باشد. هنگام تعريف اهداف بازرگانى و سيستم‌هاى مربوط به آن‌ها، آن‌چه را كه در دسترس و شدنى است، هدف قرار دهيد. ممكن است اهدافى كه در نظر مى‌گيريد شما را با چالش‌ روبه‌رو كنند، اما نبايد نااميدكننده و نشدنى باشند.

۷- هرگاه پروژه‌اى با يك رويكرد ويژه با شكست روبه‌رو شد، براى بار دوم آن را تكرار و براى عملى شدنش تلاش نكنيد.

زمانى كه پروژه‌اى يك بار با شكست روبه‌رو شد، تنها راه اصلى براى رسيدن به موفقيت، تقويت نيروهاى حاكم بر اجراى آن پروژه يا تلاش سخت‌تر براى ايجاد تغييرات نيست. تكرار يك روش مشخص پس از يك بار شكست به هيچ وجه كار عاقلانه‌اى به نظر نمى‌رسد زيرا نتيجه‌اى جز از بين رفتن نيروها و نااميدى نخواهد داشت. تنها زمانى مى‌توان دوباره بر روى يك هدف يا پروژه سرمايه‌گذارى كرد كه رويكرد به طور كامل تغيير كرده باشد.