بررسی امکان ساخت نسل جديد عضلات مصنوعی، ايسنا

خبرگزاری دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فناوری استراتژيک

محققان دانشگاه نوادا اعلام کرده‌اند که مطالعه اخير آنها می‌تواند به ساخت موادی منجر شود که شبيه بافت‌های زنده و عضلات مصنوعی عمل می‌کنند.

به گزارش سرويس فن‌آوری خبرگزاری دانشجويان ايران(ايسنا)، اين افراد بر روی توانايی نانولوله‌های کربنی در تحمل نيروی تکرارشونده و حفظ ساختار و خواص مکانيکی خود، شبيه آنچه که در بافتهای نرم وجود دارد، کار کرده‌اند.

اگر چه طی دهه گذشته تحقيقات گسترده‌ای در زمينه خواص مکانيکی نانولوله‌های کربنی صورت گرفته‌، ولی اين مطالعه برای اولين بار رفتار خستگی آنها را مورد بررسی قرار داده‌است.

يکی از محققان اين طرح می‌گويد:«اگر ما بتوانيم هوشمندانه مواد و خواص آنها را کنترل نماييم، به‌طور مؤثری خواهيم توانست کل ساختار را کنترل نماييم. همچنين اگر نانولوله‌ها قادر به تقليد از رفتار عضلات مصنوعی را هستند، پس روزی از آنها می‌توان به‌عنوان بافت نرم ديواره معده و يا حتی تاندون، در بدن استفاده کرد.»

بسياری از محققان معتقدند که نانولوله‌های کربنی آينده مدارهای الکترونيکی و جايگزين سيليکون ـ که به نظر دانشمندان به انتهای کاربردهای آن رسيده‌ايم ـ هستند.

اين محققان برای بررسی مقاومت نانولوله‌ها در برابر خستگی، از يک صفحه دو ميلی‌متر مربعی از ميليون‌ها نانولوله‌ کربنی استفاده کردند که به‌صورت موازی و عمودی قرار گرفته بودند.

به گزارش ايسنا از ستاد ويژه توسعه فن‌اوری نانو، آنها اين صفحه را بين دو صفحه فلزی قرار داده و دائماً هر ‌٧٥/٠ ثانيه يک بار و به مدت صد ساعت تحت فشار قرار دادند. بعد از ‌٥٠٠ هزار بار فشار که در آن نانولوله‌ها به‌طور مداوم به اندازة ‌٧٥ درصد طول اوليه خود فشرده می‌شدند، مجدداً با خاصيت ارتجاعی خود به طول اوليه برمی‌گشتند.

اين خاصيت ارتجاعی خيلی شبيه رفتار عضلات است که بعد از انقباض و شل ‌شدن مداوم در طول زندگی دوباره به شکل اوليه خود بازمی‌گردند. اين محققان درصدد تلفيق نانولوله‌ها با انواع پليمرهايی هستند که در کنترل انقباض عضلات مصنوعی نقش دارند، تا بتوانند از اين طريق مقاومت آنها را در برابر خستگی افزايش دهند.