کشف کوچک ترين سياره در منظومه‌ای ديگر، ايسنا

منجمان کوچکترين سياره تا امروز را که در مدار ستاره ای معمولی می‌گردد رديابی کرده اند؛ کره ای که تنها سه برابر زمين است.

به گزارش سرويس علمی خبرگزاری دانشجويان ايران(ايسنا)، کشف سياره ای با جرم مشابه زمين هدف نهايی منجمانی است که سيارات را در منظومه های ديگر جست‌وجو می کنند.

چنين کشفی مهم خواهد بود زيرا دانشمندان به دنبال يافتن کرات ديگری هستند که زمينه وجود حيات در آنها مهيا باشد.

اين سياره حول ستاره‌ای می گردد که جرم آن چنان کم است که ممکن است يک ستاره به اصطلاح «ناکام» يا يک کوتوله قهوه‌يی باشد.

اخترشناسان اين کره تازه را با استفاده از تکنيکی موسوم به «مايکرولنزينگ گرانشی» کشف کردند.

اين شيوه از اين خاصيت استفاده می کند که نور هنگام گذر از نزديکی يک شیء سنگين مانند يک ستاره خم می شود.

سياره تازه حدود ‌٣/٣ برابر زمين است

برخی محققان می گويند اين سياره ممکن است دارای جوی غليظ باشد و احتمال دارد اقيانوسی مايع بر سطح آن وجود داشته باشد.

تلسکوپ فضايی جيمز وب که قرار است در سال ‌٢٠١٣ پرتاب شود می تواند نشانه های حيات را روی سياراتی به اندازه زمين که حول ستاره‌های کم جرم در همسايگی ما در جهان می‌گردند جست‌وجو کند.

قبلا يک سياره کوچکتر از اين کشف شده بود اما در اطراف يک تپ اختر (پالسار) کشف شده بود، اما سياره جديد در اطراف يک ستاره معمولی پيدا شده است.

ديويد بنت محقق اصلی اين پروژه از دانشگاه «نوتردام» گفت: «مايکرولنزينگ راهی است که به يافتن سيارات کوچکتر منجر می‌شود، از جمله سياراتی به اندازه زمين.»

وی افزود: «اين يافته همچنين منجمانی را که در جست‌وجوی سياراتی هستند که در فاصله لازم برای پيدايش حيات از ستاره‌های کم جرم می گردند دلگرم خواهد کرد.»

جهانی پرآب؟

اين سياره با شعاعی شبيه به زهره - فاصله زهره از خورشيد - حول کوتوله قهوه ای می‌گردد؛ اما تصور می شود که ستاره مرکزی سه هزار تا يک ميليون بار محوتر از خورشيد باشد؛ بنابراين، انتظار می‌رود سطح فوقانی اتمسفر اين سياره از پلوتون سردتر باشد.

نيکلاس راتنبری از دانشگاه منچستر که از ديگر محققان اين پروژه است به بی بی سی گفت: «براساس محکم ترين ايده های ما از چگونگی شکل گيری سيارات، اين سياره می تواند اتمسفر خيلی غليظی داشته باشد. اين اتمسفر احتمالا مثل يک پتو عمل می کند و سياره را گرم نگاه می دارد؛ بنابراين حتی اگر مقداری انرژی وارد شده از خورشيد منظومه ناچيز باشد، حرارت داخلی که از داخل سياره متصاعد می شود می تواند سطح را گرم کند. اين باعث گمانه زنی هايی شده است داير بر اينکه امکان وجود اقيانوسی مايع بر سطح آن هست. اين مهيج است چون يکی از خواصی که مايليم روی يک سياره قابل سکونت ببينيم وجود آب مايع روی سطح است.»

اين سياره توسط تلسکوپ MOA-II در کوه "مانت جان" در زلاندنو کشف شد و MOA-2007-BLG-192Lb نامگذاری شده است.