وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، ما را دعوت نكنيد لطفاً!، همشهری

عميد نمازي خواه

فرض كنيد شخصي شما را به ميهماني دعوت و با تبليغات بسيار شما را اميدوار به خوردن يك وعده غذاي حسابي مي‌كند ولي وقتي كه زمان شام خوردن فرامي‌رسد، دست و پاي شما را با زنجير مي‌بندد و جلوي شما انواع غذاهاي رنگين را به نمايش در مي‌آورد.

مسلماً شما دفعه بعد دعوت اين ميزبان ظالم را نخواهيد پذيرفت چون علاوه بر بي‌احترامي كه به شما شده است، شما سير نشده‌ايد! مصداق همين مسئله هم در كشور ما اتفاق افتاده است.

ميزباني به عظمت وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات هر از چند گاهي ميهماني‌هاي عظيمي بر پا مي‌كند ولي دست و پاي ميهمانانش كه همان كاربران اينترنت هستند را با قفل و زنجير مي‌بندد.

جالب است كه ميهمانان تازه واردي كه هنوز طعم تلخ اين ميهماني را نچشيده اند و يا چشيده اند و به روي خود نمي‌آورند هنوز از برپايي چنين ميهماني‌هايي ابراز شادي مي‌كنند.

پنجشنبه گذشته (3 مرداد) مطلب بسيار جالبي در صفحه اول يك روزنامه دولتي به چاپ رسيد كه تيترش مي‌توانست هر خواننده‌اي را شگفت زده كند: خب! خدا را شكر.

عاقبت مشكل اينترنت در ايران حل شد! شما هم اگر جاي ما بوديد يكه مي‌خورديد و با ديدن تيتر « رؤياى سرعت در اينترنت محقق مىشود»، فكر مي‌كرديد كه يا وزير وزارت ICT تغيير كرده يا سيستم مديريتي اين وزارتخانه بالاخره به اين نتيجه رسيده كه اينترنت چيز خوبي‌است و قصد دارد جبران مافات كند!

تيتر مطلب را كه كنار بگذاريم به ليد آن مي‌رسيم: « تحولات حوزه ارتباطات و فناورى اطلاعات هر روز و هر ساعت وارد مرحله اى جديد مى‌شود و كاربران و مخاطبان اين حوزه به لطف اين تحولات، لحظه به لحظه خدماتى با كيفيت تر، سرعت بالاتر و صدالبته با هزينه كمتر را دريافت مىكنند.

مسئولان حوزه ارتباطات كشورمان در تلاش هستند بزودى پاى يكى از اين تحولات شگرف در حوزه اينترنت را به ايران باز كنند. « واى مكس» قرار است سرعت و ضريب نفوذ اينترنت را معنايى نو ببخشد.»

جالب‌تر اينكه در ادامه اين مطلب آمده: « واى مكس (WIMAX) سرعت دانلود را به ۵۱۲ كيلوبايت تا ۳ مگابايت در ثانيه مىرساند.»

نويسنده محترم اين مطلب كه اين قدر از اين تحول خوشحال شده، مثل اينكه نمي‌داند در ايران به حكم يك ابلاغيه بي‌نظير، سرعت اينترنت براي كاربران خانگي به 128 كيلو بيت محدود شده است.

حالا سرويس واي مكس 512 كيلوبايت و يا حتي هزار مگابايت سرعت داشته باشد، وقتي مسئولان حوزه ارتباطات، دست كاربران را با قفل و زنجير بسته اند كه ديگر احتياجي به تعريف از سرويس‌هاي پر سرعت نداريم!

از سوي ديگر، ما در كشوري زندگي مي‌كنيم كه وزير ارتباطاتش معتقد است همين سرعت 56 كيلوبيتي براي كار بران خانگي كافي است.

پس ديگر چه احتياجي به سرويس‌هايي مانند واي مكس؟ سرويسي مانند واي مكس بدون شك تسهيلات فراواني را در اختيار كاربران قرار مي‌دهد كه مهم‌ترينش سهولت دستيابي به اينترنت است نه سرعت بالا. اين يعني نويسنده محترم آن گزارش دچار خطايي فاحش شده و مهم‌ترين مزيت اينترنت بي‌سيم يا همان واي مكس را اشتباه گرفته است.

با اين حال، همين تيتر انحرافي نشان مي‌دهد براي دست‌اندركاران روزنامه محترم دولت هم، سرعت اينترنت يك دغدغه مهم است. فقط اشتباه اينجاست كه اين ماجرا ربطي به واي‌مكس ندارد.

لطفا سري به سايت www.speedtest.com بزنيد و ميزان سرعت‌هاي ارائه شده از سوي كشورهاي مختلف را با يكديگر مقايسه كنيد.

باور مي‌كنيد كه ما در منطقه تنها از افغانستان سرعت بالاتري داريم؟ پس چه فرقي مي‌كند كه واي مكس ارائه شود يا نشود.

وقتي دست كاربران ايراني بسته است، چگونه مي‌توانند بر سر سفره وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات بنشينند و بخورند و بنوشند؟ چنين ميزباني همان بهتر كه مهماني را دعوت نكند.