احسان نراقی: اقدام يونسکو در تحريم همايش فلسفه کار معقولی نبوده است، مهر

احسان نراقی گفت: يونسکو سازمانی است که بر اساس تحمل بردباری بنا نهاده شده و اگر مخالفتی هم داشت بايد به طرف مقابل يعنی ايران اجازه می داد حرفهای خود را بگويد و او نيز به حرفهای ايران خوب گوش می‌داد و لذا کار او در کنار کشيدن از همايش روز جهانی فلسفه کار خيلی معقولی نبوده است.
به گزارش خبرنگار مهر، دکتر احسان نراقی نويسنده و جامعه شناس معاصر در خصوص موضع گيری يونسکو در خصوص همايش بين المللی روز جهانی فلسفه عصر ديروز سه شنبه دوم آذرماه در حاشيه نشست فلسفه و سياست اين همايش گفت: يونسکو تا آخرين لحظه مخالف با کنار کشيدن و رها کردن اين همايش بوده است. بنده می خواهم بگويم اين اختلافاتی که ميان يک کشور و سازمان بين المللی وجود دارد در دنيای امروز امری طبيعی است. منتهی بحث مهم تحمل دو طرف است و دو طرف بايد آماده شنيدن نظرات يکديگر باشند و اجازه دهند هر طرف بيايد و حرفش را بگويد.

وی افزود: بنده ۴۰ سال در يونسکو کار کردم و مشاور مخصوص مدير کل يونسکو بودم و تعجب می کنم که چنين اختلافی پيش آمده و يونسکو از مشارکت در اين همايش خودداری کرده است. اقدام يونسکو را کار خيلی معقولی نمی بينم چرا که يونسکو سازمانی است که طرح عقايد در آن بايد آزاد باشد اختلاف نظر پيش آمده نشان از ضعف دو طرف تلقی نمی شود ولی مهم اين است که کانالهايی وجود داشته باشند که طرفها حرف خود را بگويند و استدلال ها شنيده شود.

وی گفت: در تمام آسيا شايد کشوری مانند ايران وجود نداشته باشد که تحمل عقيده مخالف را داشته باشد. ايران کشوری است که بحث کردن را لازم می داند و در آن ديدگاههای مخالف حرفهای خود را بيان می کنند. بايد سقف تحمل را بالا برد تا افراد بتوانند حرفهای خود را بزنند و وقتی حرفها زده شد پاسخی به آن داده شود.

وی تصريح کرد: کشورهايی بوده اند که حتی يونسکو را ترک کرده اند ولی مجددا به آن بازگشته اند. از جمله اين کشورها می توان به آمريکا و انگلستان اشاره کرد لذا موضوع اخير هم موضوعی طبيعی ميان يک کشور و يک سازمان بين المللی است. يونسکو برای طرح عقايد و گفتگو تاسيس شده است و می بايست به ايران اجازه می داد عقايد و ديدگاههای خود را بيان کند. آنچه مهم است اين است که کانال بحث و گفتگو ميان سازمانهای بين المللی و کشورها وجود داشته باشند و طرفين ضمن تحمل يکديگر حرف هم را بشنوند و درک کنند و به آن پاسخ گويند.

وی خاطرنشان کرد: ملت ايران عادت به شنيدن حرف و سخن مخالفت را داشته و دارد. در فرهنگ ايران تاکيد بر اين بوده و هست که حرف مخالف شنيده شود و پاسخ داده شود. همايش هم محلی برای بحث و گفتگوهای متفاوت و متعارض است. همانگونه که در اين همايش نيز شاهد بوديم ديدگاههای موافق و مخالف با يکديگر به بحث و گفتگو نشستند و استدلال های يکديگر را شنيدند و به يکديگر پاسخ گفتند. تحمل و بردباری جزو ارزشهای اوليه يونسکو بوده است. بر اين اساس يونسکو بايد به ديدگاه مخالف نيز اجازه حرف زدن بدهد.

نراقی در پايان پيشنهاد کرد که يونسکو ترتيبی بدهد که فيلسوفان ايران با فيلسوفان ديگر کشورها گردهم آيند و حرفهای خود را بزنند و به حرفهای هم گوش فرا دهند تا اختلافات رفع شود.