نوزده فعال سابق و فعلی دانشجویی ایران به اوباما: نرمش و مماشات با دیکتاتورها را پایان دهید

نوزده فعال فعلی و سابق دانشجویی در ایران، هم‌زمان با سی و دومین سال‌روز اشغال و به گروگان گرفتن کارمندان سفارت آمریکا در تهران توسط «دانشجویان پیرو خط امام» در سال ۱۳۵۸ (۱۹۷۹)، در نامه‌ای خطاب به باراک اوباما رییس‌جمهور ایالات متحده ضمن اشاره به نامه‌ی سرگشادهٔ سال گذشته‌شان از او خواستند که به سیاست نرمش و مماشات با حاکمان تهران پایان دهد و با اتخاذ تحریم‌های هدفمند علیه سران جمهوری اسلامی و سرکوب‌گران و ناقضان حقوق بشر، در کنار مردم ایران بایستد.

امضاکنندگان این نامه همچنین با تاکید بر اینکه خواهان حمایت نظامی آمریکا از مردم ایران برای مقابله با جمهوری اسلامی نیستند، از باراک اوباما خواسته‌اند که «پیگیر و مراقب باشد تا رسانه‌هایی که با پول مالیات دهنده‌های آمریکایی به راه افتاده‌اند به تریبون‌هایی برای طرفداران مماشات، حامیان جمهوری اسلامی و جریان‌های ضد غربی و ضدآمریکایی بدل نشوند.»

نیما راشدان، تحلیل‌گر سیاسی مقیم پراگ، سعید قاسمی‌نژاد، تحلیل‌گر سیاسی مقیم پاریس، یوحنا نجدی و بهزاد مهرانی (روزنامه‌نگار)، سلمان سیما، امیرحسین اعتمادی، رحیم همتی، امین ریاحی، پدرام رفعتی، علی‌رضا موسوی، علی نظری، سیاوش صفوی از فعالان دانشجویی با سابقهٔ بازداشت و محرومیت از تحصیل و چندین عضو انجمن‌های اسلامی دانشجویان، دفتر تحکیم وحدت و دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال دانشگاه‌ها از جمله امضاکنندگان این نامه‌ هستند.

همچنین در میان امضاکنندگان، نام آرمان رضاخانی و نوید محبی دو تن از دانشجویانی که نام آن‌ها در نامهٔ سال گذشته فعالان به اوباما به عنوان دانشجویان زندانی آورده شده بود و امسال دیگر در بازداشت نیستند به چشم می‌خورد.

متن کامل نامه فعالان دانشجویی به باراک اوباما به همراه اسامی امضاکنندگان در ادامه می‌آید:

ریاست جمهور محترم ایالات متحده آمریکا

با سلام؛

سال گذشته در چنین روزی ما جمعی از فعالین دانشجویی شما را مخاطب خویش قرار دادیم تا توجه‌تان را به نقض گسترده حقوق بشر در ایران جلب نماییم و مسوولیت اخلاقی شما را در حمایت از مردم تحت ستم و سرکوب در ایران یادآور شویم.

در روز ۴ نوامبر ۱۹۷۹ گروهی از دانشجویان ایرانی که خود را پیرو خط امام (آیت‌الله خمینی) می‌خواندند به سفارت امریکا حمله کردند؛ دیپلمات‌ها و کارکنان آن را به گروگان گرفتند و آن سفارت را که بر اساس قوانین و عرف بین‌المللی بخشی از خاک آمریکا به شمار می‌رفت اشغال کردند. اقدامی بسیار اشتباه که به منافع ملی ایران آسیب جدی وارد کرد.

اینک با گذشت ۳۲ سال از آن رخ‌داد، مردم انقلابی آن روز خود گروگان حکومتی هستند که حتی‌‌ همان دانشجویان گروگان‌گیر را نیز امروز به زندان افکنده است.

مردم ایران در سال‌های اخیر بار‌ها نشان داده‌اند که خواهان رهایی از چنگال این نظام گروگان‌گیرند. مردم ما دو سال پیش در چنین روزی زیر باران گلوله وضربات باتوم از شما پرسیدند که با چه کسانی هستید؟ با آن‌ها (نظام گروگان‌گیر) یا با مردم؟ مردم با شعار «اوباما، اوباما، یا با اونا یا باما» مستقیما از شما یاری خواستند؛ اما شما بنا بر توصیه مشاورانی که گویا مشاوره‌های‌شان پیوسته به سود نظام جمهوری اسلامی و به زیان مردم ایران است به فکر گفتگو با «گروگان‌گیران‌» بودید تا آنان در اوج اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم در خیابان‌های تهران با اعتماد به نفس بیشتر و خیال راحت‌تری به سرکوب مخالفان خود بپردازند.

اما چه سود برای شما که جمهوری اسلامی پاسخ‌ پیام‌های دوستی‌تان را با گروگان گرفتن کوهنوردان آمریکایی، ارسال محموله‌های سلاح به گروه‌های تروریستی در سوریه و لبنان و افغانستان و نیجریه، طرح ترور سفیر عربستان در واشنگتن و پیش بردن برنامه‌های اتمی‌اش به سمت تسلیحات هسته‌ای داد.

آقای رییس‌جمهور!

امروز برادران و خواهران ما در سوریه با بیش از چهار هزار تن کشته و ده‌ها هزار زندانی و مجروح در حال مبارزه با خاندان خونخوار اسد هستند و حاکمان بداندیش تهران همچنان به حمایت همه جانبه خود از دیکتاتور سوریه ادامه می‌دهند. که خود بهتر می‌دانند که سرنوشت دیکتاتور‌ها به هم گره خورده است و به زودی نوبت به خودشان خواهد رسید.

برادران و خواهران سوری ما از شما خواسته‌اند تا از آنان حمایت کنید و با ایجاد منطقه پرواز ممنوع از کشتار بیشتر آنان توسط دیکتاتور سوریه جلوگیری کنید. تا بدین لحظه نیز این همه کوتاهی از سوی دولت آمریکا در قبال جان مردم سوریه پذیرفتنی نیست. توصیه ما به شما آن است که به مماشات با حکومت دمشق پایان دهید. نظیر اشتباهی را که در طول جنبش سبز مرتکب شدید مرتکب نشوید و در کنار مردم سوریه بایستید و در این راه به زیاده‌خواهی‌های دو دولت‌ عمده‌ی حامی دیکتاتور -روسیه و چین- توجهی ننمایید.

جناب آقای اوباما!

شما علاوه بر رییس جمهور قدرتمند‌ترین کشور دنیا، برنده جایزه صلح نوبل نیز هستید و این مسوولیت اخلاقی شما را در جهت برقراری صلح و حفاظت از جان انسان‌ها دو چندان می‌کند. ما در نامه سال پیش خود از شما خواستیم پیگیر مسأله نقض حقوق بشر به ویژه در مورد دانشجویان ایرانی باشید. سه کوهنورد آمریکایی که خود مدتی گروگان نظام جمهوری اسلامی بودند، در کنار بسیاری از فعالان دانشجویی ایرانی می‌توانند شهادت بدهند که چه بر سر دانشجویان و فعالان جامعه مدنی ایران در زندان‌ها می‌آید. کار به جایی رسیده است که در هفته‌های اخیر این حکومت قرون وسطایی دانشجویانی را که موعد آزادی‌شان فرا می‌رسد پیش از آزادی شلاق می‌زند. گزارش سالیانه اخیر دبیر کل سازمان ملل در کنار گزارش مفصل‌تر آقای احمد شهید، گزارش‌گر تازه منصوب شده شورای حقوق بشر در امور ایران، تنها گوشه‌ای از نقض گستردهٔ حقوق بشر در زندان‌های ایران و زندان بزرگ‌تری به وسعت تمام ایران را در مقابل شما قرار می‌دهند.

امروز همه می‌دانیم که در دهه‌ی گذشته سیاست‌های منفعلانه و سهل‌انگاری جامعه جهانی منجر به ایجاد یک کره شمالی هسته‌ای گردید. ما معتقدیم که دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح‌های هسته‌ای و نامتعارف تکرار همان اشتباه است که باید جلوی آن گرفته شود.

بگذارید با صراحت بگوییم که ما خواهان کمک نظامی شما برای مقابله با جمهوری اسلامی نیستیم و نسبت به عواقب نامطلوب آن در شرایط کنونی هشدار می‌دهیم. ما خواهان آنیم که به آنچه خود گفته‌اید عمل کنید. تحریم عالی‌ترین مقامات جمهوری اسلامی و بستگان درجه‌ی یک‌شان، مسدود کردن حساب‌های بانکی‌شان، بلوکه کردن اموال و دارایی‌های‌شان، ممنوع کردن سفرشان به خارج از ایران را جدی بگیرید؛ تمامی شرکت‌هایی که سپاه در آن سهام دارد و مدیران این شرکت‌ها را تحریم کنید. دسترسی مردم ایران به اینترنت و ماهواره‌ها را تسهیل کنید و به گردش آزاد اطلاعات کمک کنید. با سانسور، فیلترینگ، پارازیت-افکنی‌ها و شنود مخالفان در ایران مقابله کنید و دولت‌ها و شرکت‌هایی را که در این زمینه به جمهوری اسلامی تجهیزات می‌دهند به شدت مجازات نمایید.

به تحریم‌هایی که تا کنون علیه فرماندهان سپاه و ناقضان حقوق‌بشر تصویب کرده‌اید پایبند باشید و دولت‌ها، نهادها و شرکت‌هایی که تحریم‌ها را دور می‌زنند و نقض می‌کنند تحت فشار بگذارید. به متحدان خود نیز برای عدم همکاری با حکومت ایران و اعمال تحریم‌ها فشار وارد کنید. پیگیر و مراقب باشید تا رسانه‌هایی که با پول مالیات دهنده‌های آمریکایی به راه افتاده‌اند به تریبون‌هایی برای طرفداران مماشات، حامیان جمهوری اسلامی و جریان‌های ضد غربی و ضدآمریکایی بدل نشوند.

بانک مرکزی ایران و خریدنفت از ایران را تحریم کنید. به این دلیل روشن که پول نفت ایران، سرمایهٔ خدادادی کشور ماست اما به جای ایجاد رفاه و بسترهای اقتصاد سالم، خرج تقویت ساختارهای امنیتی و نهادهای نظامی می‌شود، برای گسترش تروریسم استفاده می‌گردد و حکومت ایران از این سرمایه که از آن ملت ایران است، برای تقویت و شدت بخشیدن به سرکوب دموکراسی خواهی و آزادی خواهی ایران استفاده کرده است.

نرمش و مماشات با دیکتاتورها را پایان دهید و در یک کلام کمک کنید مردمی که شجاعانه به خیابان‌ها آمدند اما سرکوب جمهوری اسلامی و بی‌توجهی جامعه جهانی باعث شد نومیدانه به خانه‌های خود برگردند دوباره احساس کنند «بله! مامی‌توانیم.»

در این راه کارهایی که می‌توانید انجام دهید بسیارند اگر اراده‌ای برای انجام آن‌ها داشته باشید.

با احترام

-----------------------------

امضاکنندگان:

۱) امیرحسین اعتمادی - فعال سابق دانشجویی دانشگاه تهران - عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال دانشگاه‌ها

۲) علی تارخ - فعال دانشجویی دانشگاه آزاد شیراز - عضو ارشد ستاد دانشجویی میرحسین موسوی در فارس

۳) نیما راشدان - پژوهشگر و تحلیل‌گر سیاسی - فعال سابق دانشجویی

۴) آرمان رضاخانی - مقام اول و دوم جشنواره خوارزمی در سالهای ۸۷ و ۸۶ در رشته ریاضی و کاشف قانون ریاضی مثلثات و مربعات (رضاخانی)

۵) سحر رضازاده - فعال دانشجویی سابق دانشگاه تهران

۶) پدرام رفعتی - عضو شورای عمومی انجمن اسلامی دانشگاه پلی تکنیک، محروم از تحصیل

۷) امین ریاحی - عضو شورای عمومی دفتر تحکیم وحدت

۸) سلمان سیما - فعال دانشجویی دانشگاه آزاد - محروم از تحصیل

۹) سیاوش صفوی - فعال سابق دانشجویی دانشگاه مازندران

۱۰) احمد عشقیار - فعال دانشجویی دانشگاه تهران، عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال دانشگاه‌ها

۱۱) لیونا عیسی‌قلیان - فعال سابق دانشجویی دانشگاه تهران - عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال

دانشگاه‌ها

۱۲) سعید قاسمی‌نژاد - فعال سابق دانشجویی دانشگاه تهران - عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال دانشگاه‌ها

۱۳) نوید محبی - فعال دانشجویی دانشگاه آزاد - وبلاگ‌نویس

۱۴) مسعود مسجودی - عضو سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده‌ فنی دانشگاه تهران

۱۵) علی‌رضا موسوی - عضو سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه - عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال دانشگاه‌ها

۱۶) بهزاد مهرانی - روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر سیاسی - عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال دانشگاه‌ها

۱۷) یوحنا نجدی - دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه یو. اس. ‌ام مالزی - عضو دانشجویان و دانش‌آموختگان لیبرال دانشگاه‌ها

۱۸) علی نظری - فعال سابق دانشجویی دانشگاه مازندران

۱۹) رحیم همتی - مسوول سابق شاخه دانشجویی جنبش مسلمانان مبارز