نقشه مخفی ايران، مصادره قطعنامه پايانی اجلاس است! بابک داد

اگر جمهوری اسلامی به چنين هدفی نائل شود و قطعنامه را در روز جمعه به تصويب سران کشورها هم برساند، در حقيقت خواسته‌ها و تمايلات خود را در قالب قطعنامه پايانی اجلاس عدم تعهد که با ده‌ها عضو در تهران برگزار شده، به جهانيان تحميل خواهد کرد. خواسته‌هايی که ممکن است در تعارض با صلح، حقوق بشر و حق حيات کشورها باشد

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

مقامات تهران با چراغ خاموش، يک شطرنج بسيار زيرکانه را به پيش می برند. شطرنجی که اگر تا پايان عملی شود، ايران می تواند بسياری از خواسته های خود را از بلندگوی «قطعنامه جنبش عدم تعهد» به جهان تحميل نمايد. جمهوری اسلامی در حال «های جک» قطعنامه پايانی اجلاس است و برای اين دستبرد بزرگ، زيرکانه برنامه ريزی کرده است.

اجلاس سران عدم تعهد در سه سطح برگزار می شود. در سطح کارشناسان، وزيران خارجه و سپس اجلاس سران و رؤسای کشورهای عضو. تمام عصاره اجلاس قطعنامه پايانی آن است که در انتها به تصويب سران کشورها خواهد رسيد. اما پيش نويس اين قطعنامه نهايی، ابتدا بايد در اجلاس کارشناسان تهيه، بررسی و تدوين شود. ايران اولين روز نشست کارشناسان، آن را با عجله برگزار کرد و روز دوّم را هم تعطيل کرد تا کارشناسان را به تفريح و تهران گردی ببرد! در حقيقت نظام با سرگرم کردن کارشناسان و ترتيب دادن تفريحات خاص سوء استفاده کرده و قطعنامه مورد نظرش را به امضای آنها [به خصوص کارشناسان کشورهای ضعيف و فقير] رساند تا بلافاصله پيش نويس را به اجلاس بالادستی ببرد. اجلاس وزيران امور خارجه که فرصت مطالعه بندهای طولانی قطعنامه را ندارند و به امضای کارشناسان خود اعتماد می کنند.

ايران با زيرکی «اجلاس کارشناسان» را در روز دوم تعطيل کرد و آنها را که با کمی ميزبانی خوب می توانند قيد کار را بزنند به "تهران گردی" برد و متن پيش نويس و قطعنامه باب ميل خود را به امضای آنها رساند و بلافاصله به اجلاس بالادستی يعنی "اجلاس وزيران خارجه" برد. اين قطعنامه طولانی ۶۸۸ بند دارد و غالبا" مطالعه همه آنها حتی برای وزيران خارجه هم ممکن نيست؛ چه رسد به سران!

از صبح روز سه شنبه اجلاس در سطح بالاتر خود، يعنی در بين وزيران خارجه عدم تعهد برگزار شده است. از ميان حدود ۱۲۰ کشور عضو، به گفته روزنامه جوان وابسته به سپاه تنها حدود ۳۰ کشور وزيران خارجه خود را به تهران فرستاده اند که عموما" کشورهايی غيرمؤثر و کوچک و فقير هستند. طبق پروتکل اجلاسيه اگر پيش نويس قطعنامه؛ توسط وزيران خارجه هم تصويب شود، به منزله «مصوبه اجلاس» خواهد بود و امضای سفيد سران را هم گرفته است!

اگرچه مسئولان اجلاس گفته اند ۸۵ وزير خارجه عدم تعهد به تهران آمده اند، اما چنانچه قبلا" هم اشاره شد به گفته روزنامه جوان وابسته به سپاه فقط ۳۰ وزير خارجه به اجلاس آمده اند! بدين ترتيب قطعنامه مورد نظر ايران احتمالا" بدون مانع از اجلاس وزيران خارجه هم عبور می کند و به صحن اصلی "اجلاس سران" می رسد. سهل است که سران و رؤسای جمهوری کشورها هم بندهای مطول قطعنامه ها را نمی خوانند و با اطمينان از نظرات کارشناسان خود در «اجلاس کارشناسان» آن را تأييد می کنند. پس تا اينجا امکان تصويب پيش نويس قطعنامه ای که ايران نقش اصلی در تهيه آن داشته، خيلی بالاست. فارغ از اينکه چه تعداد عضو در اجلاس تهران شرکت داشته اند، مصوبه نهايی مصوبه کل جنبش عدم تعهد تلقی می شود. يکی از علتهای اصرار مسئولان نظام در پرشمار خواندن اين اجلاس، «مشروعيت بخشی» به قطعنامه ای است که جمهوری اسلامی تهيه کرده و قصد دارد در خلوتی اجلاس به تصويب سران برساند اما چنين وانمود کند که در اجلاسی با حضور اکثريت اعضاء عدم تعهد تصويب شده است.

اگر جمهوری اسلامی به چنين هدفی نائل شود و قطعنامه را در روز جمعه به تصويب سران کشورها هم برساند، در حقيقت خواسته ها و تمايلات خود را در قالب قطعنامه پايانی اجلاس عدم تعهد که با دهها عضو در تهران برگزار شده، به جهانيان تحميل خواهد کرد. خواسته هايی که ممکن است در تعارض با صلح، حقوق بشر و حق حيات کشورها باشد.

مهم نيست که مصوبه جنش عدم تعهد، اجرايی هست يا خير؟ مهم اين است که در غيبت سران مؤثر اين جنبش، ايران در حال پيشبرد مخفيانه قطعنامه باب ميل خود با چراغ خاموش است. همان کاری که در غيبت مردم ناراضی کرده و با ظاهر انتخابات، صندوقهای رأی را به ابزاری برای تأييد مشروعيت خود تبديل می کند. جمهوری اسلامی آموخته که با ابزارهای انتخابات، اجلاس ها و مذاکرات بين المللی و هسته ای، به اهدافی که خود می خواهد نائل شود.

فرصت نوشتن. روزنوشته های بابک داد
www.babakdad.blogspot.com

فيس بوک همگانی بابک داد
www.facebook.com/babakdad.page