مادران پارک لاله ايران در مراسم سالگرد محسن هاشم زاده، پدر مسعود هاشم زاده از کشته شدگان جنبش سبز، شرکت کردند

تنی چند از مادران پارک لاله برای همدردی و همراهی با خانواده داغدار هاشم زاده در مراسم سالگرد آقای محسن هاشم زاده (پدر مسعود) که در روز چهارشنبه ۲۲ شهريور ۱۳۹۱ در شهرستان رشت- روستای خشک بيجار- در کنار مزار مسعود برگزار شد، شرکت کردند.

سالی ديگر گذشت. سالی که برای مادری داغدار و همسری غمخوار سراسر تکرار خاطرات تلخی است که در اين چهار سال اخير بر او و خانواده اش گذشته است. خانواده ی گرمی که تا پيش از آن سر چشمه ی اميد و آرزوهايش بود. او چهار پسر داشت و همسری مهربان، از زندگی ساده ی خود چه انتظاری داشت جز سلامتی و سربلندی و بهروزی آن ها. اما چه راحت اميد او پژمرد. ابتدا پسر رشيدش را در سال ۱۳۸۸ تنها به اين خاطر که نمی خواست به نام او دروغ را، فريب را و سالوس را بر صدر بنشانند، به ناجوانمردانه ترين شکل از او ستاندند. بعد از آن نوبت يارغارش شد. او که به جد پيگير بود تا حق فرزند به ناحق کشته شده اش را بستاند و بی عدالتی و ستم را رسوا کند. اما بار از دست دادن نور چشم اش بسيار سنگين بود و چنان توانش را کاست که مقابله با سرطان را نيارست و دو سال بعد همسرش را تنها گذاشت.

اينک او تنهاست و تنها نيست. سن زيادی ندارد. گر چه گاهی طاقت از کف اش می رود ولی زير بار اين همه درد و غم تاب می آورد. زيرا او مادر است. سه فرزند ديگر دارد که هر کدام برايش مسعودی ديگر هستند، همين او را محکم و قوی کرده است. او ايمان دارد که روز جوابگويی فرا خواهد رسيد. او می خواهد يک دادگاه عدالت گستر به دادش برسد چيزی که نه تنها خواست اوست بلکه در طول سی و سه سال عمر اين حکومت آرزوی مادران بسياری بوده است. آن ها می دانند که نمی توانند فرزندان عزيز خود را باز پس گيرند. در پی جبران آسيب هايی که در اين همه سال ديده اند هم نيستند، بلکه تنها و تنها يک چيز تمام فکرشان را مشغول کرده و برای آن تلاش می کنند. آنها می خواهد راه تکرار جنايت را ببندند تا ديگر هيچ کس نتواند با هر پشتوانه ای خود را برحق و ديگران را فاقد حق بداند و بر آنان حکم براند و هر گاه خواست حتی بدون هيچ دليل آن ها را از بين ببرد. آری مادران صبر و انتظار، استوار و محکم رسيدن آن روز را چشم در راه هستند.

مادران پارک لاله ايران
http://www.mpliran.com/2012/09/blog-post_17.html