مملکتی که در آن توی دهن کارشناس و منتقد بزنند، همین می شود

با عبور قیمت دلار از مرز سه هزار تومان ، بساری از مسئولان کشور آَشفته شده و از خود می پرسند، چرا چنین اتفاقی افتاده است؟!

به گزارش بازتاب؛ اگرچه بسیاری از کارشناسان پیش بینی می کردند با اتمام دوره احمدی نژاد اقتصاد کشور دچار فروپاشی شده و وی با سیاست زمین سوخته، کشور را برای دولت بعد به ارث بگذارد، اما ظاهرا این اتفاق چند ماه زودتر افتاده و معجزه هزاره سوم در ماه های آخر دولت خود شاهد نتایج سحر سیاستهای خود می باشد.

رسیدن ارزش پول ملی به کمتر از یک سوم زمان به قدرت رسیدن احمدی نژاد به معنای آن است که دو سوم ثروت ایرانیان در طول هفت سال گذشته، تبدیل به دود شده است و این در حالی است که درآمد دولت احمدی نژاد از فروش نفت و گاز در طول هفت سال گذشته بالغ بر 700 میلیارد دلار یعنی بیش از کل فروش نفت ایران از زمان شاه تا قبل از دولت وی می باشد.

هنوز بسیاری از مردم به یاد دارند چگونه در طول هفت سال گذشته با اقتصاددانان، کارشناسان و منتقدان برخورد می شد.

زمانی که دولت احمدی نژاد در اولین بودجه خود در سال 1385 به شدت انبساطی عمل کرد و با رشد سریع نقدینگی، هزینه خود را نسبت به سال گذشته به شدت افزایش داد، کارشناسان نسبت به عوارض تورمی آن هشدار دادند؛ اما تنها نتیجه آن ترور شخصیت برخی اقتصادانان نامه نویس و تمسخر و بازنشستگی این طیف بود.

زمانی که در سال 1387 طرح هدفمندی یارانه ها بدون مطالعه و محاسبات صحیح اعلام شد، بسیاری از کارشناسان به عدم تطابق اعداد در این طرح اشاره کرده و بر تورم زایی و پیامدهای منفی آن بر بخش تولید و معیشت عمومی تاکید داشتند، اما این کارشناسان با برخورد قهرآمیز مواجه شده و متهم به وابستگی به بیگانه، تخریب دولت و ... شدند.

وقتی در سال 1389 احمدی نژاد اجرای طرح هدفمندی یارانه را مطرح کرد، بسیاری از کارشناسان اعلام کردند با توجه به قانون هدفمندی یارانه ها و مبالغ افزوده شده به قیمتهای انرژی، دخل و خرج این طرح با هم نمی خواند ودولت ناگزیر به اقداماتی نظیر چاپ پول بدون پشتوانه یا همان استقراض از بانک مرکزی، عدم پرداخت سهم تولید و ... خواهد بود، اما رییس دولت به جای توجه به نظر کارشناسان، به تمسخر محاسبات آنان در تلویزیون پرداخت و نمایندگان مجلس نیز با حمایت قاطع از اجرای هدفمندی یارانه ها، مشت محکمی بر دهان منتقدین کوبیدند.

اکنون کمتر از دو سال از اجرای این طرح گذشته است، نرخ تورم رسمی از 10 درصد به 26 درصد رسیده، در حالیکه تورم واقعی بالاتر از 50 درصد می باشد. ارزش پول ملی در طول این مدت به حدود یک سوم رسیده است، بیکاری بیداد می کند و رشد اقتصادی نزدیک به صفر می باشد. صندوق ذخیره ارزی به همت دولت ارزشی غبارروبی گردیده و بدهی دولت به بانک مرکزی چند برابر شده است.

از یک سو کسانی که این طرح را بدون مطالعات کارشناسی اجرا کرده و مجلس را به محل نگهداری حیوانات تشبیه کرده بودند، برای تشویق به نیویورک فرستاده می شوند و از سوی دیگر منتقدین، اقتصاددانان و کارشناسان که همه این اتفاقات را پیش بینی کرده بودند، یا رسانه شان توقیف و فیلتر شده و یا در بهترین حالت منزوی و بازنشسته شده اند.

اگرچه وضعیت فعلی اقتصاد ایران ممکن است برای برخی مسئولان عجیب باشد، اما واقعیت این است که مملکتی که در آن به جای عمل به توصیه معصومین درباره خاک پاشیدن بر دهان چاپلوسان، بر دهان کارشناس و منتقد دلسوز مشت کوبیده شود، سرنوشتی بهتر از این پیدا نخواهد کرد.