آقای مطهری! قدردانیم اما خود را گول نمی زنیم، مجتبی واحدی

روزنويس مجتبی واحدی ـ در حکومتی که خود را جانشین امام علی (ع) می نامد کار به آنجا رسیده که وقتی گوشه ای از حق با هزاران اما و اگر بیان می شود همه ما با دستپاچگی فکر می کنیم پیروزی بزرگی نصیبمان شده است .ظاهراً‌فراموش کرده ایم آیت اله خمینی و یاران او ،زمانی که می خواستند مردم را بر علیه یک سلطنت بشورانند و خود بر تخت سلطنت بنشینند چه بهشتی از حکومت علوی ترسیم می کردند و رسیدن به همان بهشت را وعده می دادند. یکی از مشخصاتی که در مورد سلطنت فقیه ذکر می شد بخشی از توصیه امام علی ( ع) به مالک اشتر بود که « مردم باید بتوانند بدون لکنت ، با حاکم سخن بگویند». اما با آن دروغ ها ، حکومتی تشکیل داده اند که وقتی عضوی از مجلس فرمایشی ، با احتیاط کامل ، حقیقتی را بیان می کند که مبتنی بر قانون اساسی همین حکومت دروغ پرداز است شعفی وصف ناشدنی بر تمامی رسانه های اپوزیسیون مستولی می شود . تازه این نماینده مجلس ، یک فرد عادی نیست که اراذل و اوباش وابسته به حکومت، به راحتی بتوانند او را مورد حمله فیزیکی یا اوباشگری زبانی قرار دهند.او «علی مطهری » فرزند نظریه پرداز انقلاب و برادر همسر رئیس مجلس است.

حالا این نماینده مجلس چه گفته است؟ سخن او خطاب به شیخ احمد جنتی ، حاوی دو نکته ظاهراً مهم است . نخست اعلام پیشتازی احمدی نژاد در «هتاکی و بی ادبی» و انتقاد از «عدم برخورد با هتاکی های او در جریان تبلیغات انتخاباتی سال ۸۸». .سخن دوم او نیز حقیقتی آشکار است که حتی هیچیک از حامیان حکومت در صحت آن تردیدی ندارند: موسوی و کروبی ، هنوز محاکمه نشده اند پس هیچ دلیل قانونی برای رد صلاحیت ایشان در انتخابات آینده وجود ندارد. در مورد سخن اول ، به نظر می رسد بیان آن، نه تنها در حال حاضر ، نیاز به شجاعت ندارد بلکه هرکس علیه احمدی نژاد سخنی بگوید موجب سرور رأس حاکمیت می شوداما آنچه که علی مطهری در خصوص موسوی و کروبی گفته، ضمن درست بودن، دادن آدرس غلط به مردم است. علی مطهری انتقاد از احمدی نژاد و نکته قانونی در خصوص رد صلاحیت کاندیداهارا خطاب به احمد جنتی گفته که به احتمال قوی ، در حال حاضر نه نام موسوی و کروبی را به یاد می آورد نه از احمدی نژاد ، چیزی در خاطر دارد. ضمن آنکه در روزهایی هم که توصیه هایی با صدای آزار دهنده او شنیده می شد کسی آن سخنان را مبتنی بر تحلیل یا تصمیم جنتی نمی دانست. از اواسط پاییز ۱۳۸۹، مردم بارها این سخن را از مقامات قضایی و امنیتی شنیدند که « تصمیم گیری در مورد موسوی و کروبی ، مبتنی بر مصالح نظام خواهد بود »‌. این سخن برای همگان آشکار کرد که کسی جز سید علی خامنه ای بر پرونده دو کاندیدای معترض ، تسلط ندارد. در اوج تکرار این اظهار نظرها، شیخ احمد جنتی در آخرین نماز جمعه بهمن ماه ۱۳۸۹ تهران حاضر شد و حکم لازم را درمورد موسوی و کروبی صادر کرد : « درهای خانه های آنها بسته شود، رفت و آمدهایشان قطع گردد، تلفن و اینترنت آنها از منازلشان جمع آوری شود...». آن روز همه فهمیدند که این دستور توسط چه کسی صادر شده و قطعاً‌علی مطهری هم در حدی از هوشمندی هست که مبنای اعمال محرومیت های غیر قانونی علیه دو رقیب محبوس احمدی نژاد را بداند. او همچنین به خوبی می داند در مورد تأیید یا رد صلاحیت کاندیداهای سرشناس انتخابات ـ مجلس یا ریاست جمهوری ـ جنتی هیچ اختیاری از خود ندارد وتنها ، مجری دستورات رهبر است . مطهری لابد به یاد می آورد سخن دو سال قبل احمد جنتی را که«‌مگر ما مرده باشیم که صلاحیت مشایی و افراد منتسب به جریان انحرافی تأیید شود»‌. در حالی که در مصاحبه اخیر منتسب به جنتی، تمام حملات متوجه جریان موسوم به «‌فتنه» است و سخن یا تهدیدی علیه جریان موسوم به انحرافی در آن به چشم می خورد. و این یعنی اینکه اراده فعلی رهبر، عدم رد قطعی گروه مشایی در انتخابات است. راستی آیا علی مطهری به همین زودی فراموش کرده که تسلیت هاشمی رفسنجانی به میر حسین موسوی به خاطر فوت پدر او، چگونه سید علی خامنه ای را بر آشفته کرد و او را وادار به درشت گویی و ترشرویی با رفسنجانی در دیدار نوروزی ۱۳۹۰ نمود؟ کسی که ابراز تسلیت در فوت پدر موسوی را بر نتابید آیا به جنتی اجازه خواهد داد صلاحیت او را برای انتخابات تأیید کند؟ مطهری که این واقعیت را به خوبی می داند چرا اکنون شیخ بی اراده - جنتی - را بابت انتقال نظر رهبر ، مورد انتقاد قرار می دهد؟

با توضیحات فوق ، به نظر می رسد علی مطهری وعده خود به مردم تهران در آستانه نمایش انتخابات مجلس نهم را زیر پا گذارده است. او در پاییز و زمستان ۱۳۹۰ برای جلب توجه بخشی از شرکت کنندگان در آن نمایش، با صراحت از « امکان انتقاد به رهبر » سخن گفت. اما با گذشت تنها چند ماه ، نه تنها دستور گردنکشانه خامنه ای برای « کش ندادن سؤال از احمدی نژاد » را با جان ودل پذیرا شد بلکه در ماجرای رد صلاحیت ها هم با نوشتن نامه اخیر ، به کمک « رهبر زورگو و قانون شکن» آمده و همه اعتراض ها را متوجه جنتی نموده که اکنون شاید نکات زیادی از کودتای انتخاباتی و حوادث آن به یاد نمی آورد.

می دانم که رهبر جمهوری اسلامی بسیار کینه جو است و حتی صحبت های نه چندان مهم علی مطهری ممکن است در آینده .خطراتی را متوجه او نماید. به همین جهت من هم مانند بسیاری از دوستانم، قدردان سخنان ظاهراً شجاعانه او هستم. اما قطعاً‌خود را دلخوش نمی کنم وکسی را نیز با بزرگنمایی ناشیانه این سخنان ، گول نخواهم زد. همچنین هنوز آنقدر فراموش کار نشده ام که وعده های آیت اله خمینی و شاگرد مبرز او - مرحوم مرتضی مطهری - برای تأمین آزادی های اساسی مردم را فراموش نمایم . سخن فریبای آقای علی مطهری در مورد «‌امکان انتقاد از رهبر » هم هنوز در خاطر بسیاری از هموطنان است . او اگر نمی خواهد به فریب کاری متهم شود، نامه ای هم به رهبر بنویسد و در خصوص نقش غیر قابل انکار او در ظلم به همه زندانیان انتخاباتی از جمله کروبی و موسوی و نیز خط دهی خامنه ای برای تأیید یا رد صلاحیت کاندیداها از او انتقاد نماید . علی مطهری در نامه اخیر خود، احمد جنتی را مورد پرسش قرار داده که «چرا در برابر دروغ پردازی ها و هتاکی های احمدی نژاد در جریان مناظرات تلویزیونی ،سکوت کرده است؟» در حالی که می داند در همان زمان، درخواست هاشمی رفسنجانی و ناطق نوری برای پاسخگویی از طریق تلویزیون ، با مخالفت رهبر روبرو شد تا جایی که رفسنجانی را به صدور نامه سر گشاده ناچار ساخت.

البته شاید همه دستورات رهبر مورد تأیید علی مطهری است و او هنوز رفتار قابل انتقادی از رهبر مشاهده نکرده که شعار انتخاباتی خود را با آن بیازماید. اگر اینچنین است او با شجاعتموضع حمایتی خود از رهبر را اعلام کند.در غیر اینصورت ، اگر قدری به قدردانی ها از خود بیندیشد آن را نشانه ای از نادر بودن بیان سخن حق - ولو نیمه کاره - توسط کارگزاران حکومتی خواهد دانست.پس انتظار نداشته باشد همه، خود را بفریبند و سخنان او را ناشی از «علوی شدن» حکومت کسی بدانند که شاید منصفانه ترین عنوان برای او« یزید دوران » باشد.