چهارشنبه 13 دی 1391   صفحه اول | درباره ما | گویا

گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

آزادی پنج فعال کارگری در بوکان

آژانس خبری موکريان - سرويس حقوق بشر - مصاحبه با "جمال ميناشيری"، فعال کارگری، پس از آزادی پنج فعال کارگری به نام های جمال ميناشيری، ابراهيم مصطفی، قاسم مصطفی پور، محمد کريمی و هادی تنومند از اعضای "کميته هماهنگی برای کمک به ايجاد تشکل های کارگری" پس از دوهفته بازداشت، سه شنبه ۱۲ ديماه سال جاری، با سپردن وثيقه های ۳۰ميليون تومانی از زندان بوکان آزاد شدند.

کمال حسينی خبرنگار سرويس حقوق بشر آژانس خبری موکريان، ساعاتی پس از آزادی اين فعالين کارگری در گفتگو با جمال ميناشيری، يکی از زندانی های آزاد شده، علت بازداشت و روند منجر به آزادی و نيز فعاليت آنان در "کميته هماهنگی" را جويا شده است:



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


کمال حسينی: در خبرها آمده بود که شما در روز چهارشنبه ۲۹ آذر پس از بازداشت توسط نيروهای امنيتی به بازداشتگاه اطلاعات منتقل شديد.و امروز با گذشت دو هفته از زندان مرکزی بوکان آزاد شديد، روند بازداشت و انتقال شما به زندان چگونه بود؟
جمال ميناشيری:
روز چهارشنبه ساعت ۱۸ بنده به همراه آقای ابراهيم مصطفی در يکی از خيابان های داخل شهر در مسير رفتن به منزل بوديم که توسط نيروهای لباس شخصی بازداشت شديم. آقای هادی تنومند در محل کار و آقايان محمد کريمی و قاسم مصطفی پور هم در خانه هايشان بازداشت شدند. همگی به اتفاق روانه بازداشتگاه اداره اطلاعات شديم. که پس از بازداشت ما، نيروهای امنيتی به منازل همه ما مراجعه کرده و تمام خانه را بازرسی کردند و مقداری وسايل از قبيل کيس کامپيوتر و سی دی و کتاب را با خودشان بردند. فردای روز بازداشت ما توسط "قاضی ابراهيمی" تفهيم اتهام شديم. در طول هفته ای که در بازداشتگاه اطلاعات بوديم، چهار جلسه از ما بازجويی به عمل آمد. پس از اتمام بازجويی ها ما به زندان مرکزی بوکان انتقال داده شديم و بالاخره در زندان هم پس از يک هفته بلاتکليفی و درپی درخواست های مکرر خانواده هايمان قاضی برای هر کدام از ما قرار وثيقه ۳۰ميليون تومانی صادر کرد که پس از سپردن وثيقه های لازم توسط خانواده ها، آزاد شديم.

کمال حسينی: برخورد بازجوها در طول ايام بازداشت به چه شيوه ای بود؟
جمال ميناشيری:
بصورت کاملا عادی و بدون هرنوع برخورد زشتی ما را بازجويی کردند و ما هم در راستای اتهامات تفهيم شده توسط قاضی جواب داديم. لازم به ذکراست که از نظر درمانی هم به نيارهای ما جواب دادند.

کمال حسينی: يکی از اتهام های شما پنج عضو "کميته هماهنگی"، همکاری با يکی از احزاب مخالف نظام است، آيا اين اتهام را پذيرفتيد؟
جمال ميناشيری:
خير - ما هيچگونه ارتباطی با اين حزب نداريم و اساسأ فعاليت ما مستقل از احزاب و سازمان های سياسی، کارفرما و دولت است. مجموع مطالبات ما برطبق اساسنامه کميته هماهنگی پيش ميرود.

کمال حسينی: ديگر اتهام شما عضويت در "کميته هماهنگی برای کمک به ايجاد تشکل های کارگری" است، در اين رابطه چه دفاعی کرديد؟
جمال ميناشيری:
ما به اتفاق عضويت در کميته هماهنگی را پذيرفتيم. از نظر ما فعاليت در "کميته هماهنگی" جرم محسوب نميشود چونکه اولاً ايران مقاوله نامه های ۱۹۸۷ و ۱۹۹۸ مربوط به I.L.O را امضا کرده است که در آن از حق آزادی تحصن و اعتصاب برای کارگران و حق تشکيل نهادهای مستقل کارگری بحث شده است و در آن مقاوله نامه ها آمده است که دولتها فقط موظف اند اين قبيل فعاليت ها را به رسميت بشناسند و آنها را به ثبت برسانند. ثانياً : تابحال از طرف هيچ ارگانی تشکل ما غيرقانونی اعلام نشده است. لذا با عنايت به دلايل فوق الاشاره و با توجه به اينکه ما بر طبق مفاد اساسنامه کميته، اقداماتی را در رابطه با ثبت اين نهاد صنفی انجام داده ايم و بدون نتيجه مانده است، پس تا زمانيکه اين کميته رسماً غيرقانونی اعلام نشود، ما متفق القول فعاليت های صنفی خود را ادامه خواهيم داد.

کمال حسينی: شما و ديگر دوستانتان در "کميته هماهنگی"، بارها بازداشت و روانه زندان شده ايد؛ درحاليکه بارها اعلام کرده ايد که خواسته هايتان صنفی است، اساسأ حقوف صنفی کارگران در ايران يا همان خواستها و مطالبات شان را چه چيزهايی تشکيل ميدهد؟
جمال ميناشيری:
از سال ۸۴ به بعد فعاليت کارگری در ايران روند تازه ای شروع کرد به خصوص با تشکيل نهادهای مستقل کارگری مثل؛ کميته هماهنگی، کميته پيگيری و اتحاديه آزاد کارگری، طبقه کارگر خواست استقلال کارگری خودش را حفظ کند و به شيوه ای مستقل از سازمان های سياسی، کارفرما و دولت، روند تشکل يابی را به پيش ببرد. اما در پروسه تشکل يابی کارگری، نهادهايی به طرق گوناگون سنگ اندازی کردند. در همين راستا با توجه به اينکه کميته هماهنگی تا به حال به رسميت شناخته نشده است و در حالتی معلق به سر ميبرد، بعضی از نهادها دستشان باز است سد راه فعاليت های ما قرار گيرند و هرازگاهی اقدام به بازداشت و زندانی کردن اعضای کميته نمايند. اما خوشبختانه پس از بازجويی های لازم معلوم شده که فعاليت های ما کاملا صنفی و در راستای احقاق حقوق کارگران بوده است و نه چيز ديگری.

کمال حسينی: به طور مشخص شما به عنوان يک فعال کارگری که به دنبال تشکل يابی صنف کارگر هستيد چه خواستهايی را برای کارگران پيگيری ميکنيد؟
جمال ميناشيری:
حقوق معوقه، دستمزد پايين کار و جوابگو نبودن درآمد کارگران در برابر نيازهای روزمره آنان، عدم امنيت شغلی، اخراج سازی کارگران در پی ورشکستگی کارخانجات و نبود ثبات اقتصادی و در بسياری موارد رعايت نکردن قانون کار از طرف مراکز صنعتی مشمول اين قانون، برای مثال: حقوق پايين تر از قانون کار، ساعات اضافه بر قانون کار و ...

کمال حسينی: به طور کلی "کميته هماهنگی" از چه امکانی برای حمايت از فعالين کارگری که روانه زندان ميشوند، استفاده ميکند؟
جمال ميناشيری:
به شيوه مرسوم تشکيل کميته دفاع برای فعالين کارگری دستگير شده و برای اعضای دستگير شده کميته هماهنگی طبق اساسنامه عمل ميکنيم.

کمال حسينی: در اين دوره "کميته هماهنگی" برای دفاع از آزادی تشکل های کارگری چقدر توانسته پيش برود وچه راههای مهمی در راستای بهبود وضعيت کارگران پيموده که موثر واقع شده است؟
جمال ميناشيری:
به دليل حجم زياد فعاليت های کميته، بنده ترجيح ميدهم برای پاسخ به اين سوال به سايت کميته هماهنگی مراجعه نماييد.
کمال حسينی: آقای ميناشيری با سپاس از وقتی که جهت پاسخگويی به اين سوالات در اختيار ما گذاشتيد.

www.mukriannews.com


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 
Copyright: gooya.com 2016