محمد ملکی: بنا به وظيفه انسانی، اخلاقی، ملی و دينی حاکمان را نقد ميکنم و وابسته به هيچ گروه و دسته و سازمانی نيستم

بسم الحق
هموطنان عزيزم

لازم ديدم در اين برهه حساس که وطنم در آتش نابسامانی و بيداد و بهم ريختگی ميسوزد، نکته ای را يادآور باشم. آنچه تاکنون گفته ام و نوشته ام و خواهم گفت و خواهم نوشت چيزی جز انجام وظيفه انسانی، اخلاقی، ملی و دينی که شرع و عرف بر عهده ام نهاده، نبوده و نيست. معتقدم نقد حاکمان وظيفه هر انسانی با باورهای «ملی-ـ توحيدی» است چرا که خداوند ميفرمايد: «بايد از ميان شما افرادی باشند که ديگران را به نيکويی فراخوانند و به رفتار شايسته فرمان دهند و از ناپسند بازدارند و آنان رستگارانند» (۱) و امامی که من معنای آزادگی و عدالت را از او آموختم توصيه ميکند که « نيکوترين امر به معروف و نهی از منکر، گفتن سخن حق و درست است نزد حاکمی ستمکار» (۲). من همانند دکتر محمد مصدق ـ که همواره الگوی آزاديخواهی ملی برايم بوده است ـ بر اين باورم که: «چه زنده باشم و چه نباشم اميدوارم و بلکه يقين دارم که اين آتش خاموش نخواهد شد. زنان و مردان بيدار اين کشور مبارزه ملی را آنقدر دنبال می کنند تا به نتيجه برسد».

صاحب اين قلم همواره سعی داشته که اقوال گوناگون را بشنود و از بهترين آنها بهره گيرد، بنابراين به افکار صاحبان فکر و انديشه احترام ميگذارد و با هيچ صاحب فکری سر ستيز ندارد. همانگونه که بارها گفته ام و نوشته ام وابسته به هيچ گروه و دسته و سازمانی نيستم و اميدوارم تا پايان عمر استقلال فکری خود را حفظ نمايم و تنها مسئول و پاسخگوی آنچه ميگويم و مينويسم خودم هستم و نه ديگران.

والسلام
دکتر محمد ملکی
۱۳ دی ۱۳۹۱

پانوشت
۱ـ سوره آل عمران آيه ۱۰۴
۲ـ نهج البلاغه، حکمت ۳۷۴، ترجمه محمد دشتی، صفحه ۷۱۹