بازداشت حسين سلمان زاده، عکاس مطبوعاتی در آنکارا

جواد مقيمی پارسا، يکی از نزديکان حسين سلمانزاده عکاس مطبوعاتی، به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت که او در تاريخ ششم ارديبهشت در آنکارا دستگير شده و هم اکنون دراين شهر در بازداشتگاه پليس امنيت ترکيه به سر می برد. به گفته مقيمی که دوست و همکار حسين سلمانزاده است او پنج روز در اعتراض به دستگيری و شرايط بلاتکليفی که در بازداشتگاه امنيت آنکارا دارد دست به اعتصاب غذای خشک زده بود.

در تماس تلفنی کوتاه کمپين بين المللی حقوق بشر با حسين سلمانزاده در بازداشتگاه پليس امنيت آنکارا، او گفت که از امروز (شنبه) اعتصاب غذای خود را شکسته است. حسين سلمانزاده به کمپين گفت که احتمال دارد دستگيری وی مربوط به عدم حضور وی در محل اقامت تعيين شدۀ وی (شهر نوشهير) و حضور در شهر آنکارا بوده باشد که طبق قوانين ترکيه بايد فقط از طريق درخواست مجوز صورت بگيرد. اما مجازات چنين تخلفی معمولا نقدی است و چنين بازداشت طولانی مدتی سابقه نداشته است. حسين سلمانزاده به کمپين گفت که ظرف سال گذشته از طريق حکومت ايران برای وی پيغامهايی ارسال شده است که به ايران بازگردد و اين نکته فشار مضاعفی متوجه وی کرده است. وی به کمپين گفت: “در روزهای اول بازداشتم تعداد بازداشت شدگانی که همگی به دليل ورود و يا حضور غير قانونی در کشور ترکيه در اين بازداشتگاه نگهداری ميشدند خيلی بيشتر بود اما در يک نوبت ۶۰ نفر افغانی را اخراج کردند و در حال حاضر ۲۷ نفر از کشورهای مختلف مانند چچن، افغانستان، مغولستان، بنگلادش و غيره در اين مکان حضور دارند. اما من تنها کسی هستم که از سازمان ملل نامۀ قبولی پناهجويی دارم و نميدانم برای چه مرا اينجا نگهداشته اند.” به هر حال به عنوان يک پناهجوی ثبت شده در سازمان ملل، بازداشت حسين سلمانزاده در زندان امنيتی ترکيه، اقدام سوال برانگيزی به نظر می رسد.

جواد مقيمی پارسا به کمپين گفت: “من امروز (شنبه) با حسين سلمانزاده صحبت کردم. حسين اصلا در شرايط خوبی نبود. از نظر موقعيت روحی وضعيت بدی داشت. او پنج روز در اعتصاب غذا بود و در اين مدت هفت هشت روز که در زندان است در ميان آدمهای اخراجی و آدمهايی که غير قانونی وارد ترکيه شده اند نگهداری ميشود. قوای روحی و جسمی اش تحليل رفته و وضعيت خيلی بدی داشت. دوست مشترک من و حسين رفته بود ديدنش و شمارۀ تلفن تماس در بازداشتگاه را به من داد و من زنگ زدم. صدای حسين ميلرزيد و نای حرف زدن نداشت.”

حسين سلمانزاده، عکاس خبرگزاری فارس در جريان ناآرامی های بعد از انتخابات عکسهايی را که از اعتراضات خيابانی گرفته بود به خبرگزاری های خارج از ايران ارسال کرده بود و پس از فاش شدن نامش به عنوان عکاس در سال ۱۳۸۸ از ايران خارج شد. وی در کميساريای عالی امور پناهجويان سازمان ملل متحد دارای پرونده و مدارک شناسايی است و در حال حاضر منتظر تعيين کشور محل اقامت آتی خويش می باشد. سازمان ملل حسين سلمانزاده را بدوا در سال ۱۳۸۹ به کشور امريکا معرفی کرده بود، اما وی پس از چند ماه اقامت در اين کشور به دلايل شخصی به ترکيه بازگشت و مجددا خود را به کميساريای پناهندگان سازمان ملل معرفی کرد. کميساريا درخواست او را برای تغيير کشور مقصد پذيرفت و او هم اينک در انتظار تعيين کشور مجدد است.

دلبر توکلی يکی ديگر از دوستان و همکاران حسين سلمانزاده به کمپين بين المللی حقوق بشردرايران گفت: «من چند روز قبل از دستگيری حسين با او در تماس بودم و او گفت که سازمان ملل در ترکيه پروندۀ او را پذيرفته و منتظر است تا او را به يک کشور معرفی کنند و بارها در اين مورد طی چند ماه گذشته با مسئولان سازمان ملل حرف زده و اعتراض کرده که چرا پروندۀ او را به هيچ کشوری نميدهند. حسين بارها در مورد دليل بازگشتش به ترکيه به من گفت من در آمريکا دچار افسردگی شديد شدم که البته من دورادور ميديدم که او حالت روحی متعادلی ندارد. حسين می گفت به دليل نداشتن شغل و فشارهای روحی زياد به ترکيه بازگشت به اميد اين که در اروپا در محيط شلوغ تری زندگی کند و از افسردگی خارج شود و کار پيدا کند.»