آقای روحانی: صدای آگاه زنان ایرانی را با گوش جان بشنوید، عفت ماهباز

مدرسه فمینیستی: زندانی سیاسی آزاد باید گردد/ سهرابیم نداییم ما همه یک صداییم/ هموطن شهیدم رای تو پس گرفتم/ رأی ما رو دزدیدن، قسطی دارن پس میدن/ گفته بودم میمیرم رایمو پس میگیرم/ خس و خاشاک تویی دشمن این خاک تویی/ بهار آزادیه جای ندا خالیه/...

آقای روحانی، آقای رئیس جمهور،.. پس از اعلام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در جشن شادمانی در خیابان‌ها، مردم شعارهایی را دادند که به چهار سال گذشته مربوط می شد. این شعارها: از درخواست آزادی زندانیان سیاسی، رفع بازداشت خانگی رهبران جنبش سبز گرفته تا حجاب اختیاری و آزادی اینترنت، اجازه فعالیت مجدد به نهادها و انجمن‌های مدنی را دربر می‌گرفت. به نظر می رسد مردم شما را به عنوان نماد تغییر در ایران برگزیدند، آیا می توانید نماد تغییر در ایران باشید؟

آقای روحانی، به عنوان یک زن، نمی خواهم با خوش خیالی آرزوهای بسیار بزرگ را از شما بخواهم. شما در نشست های انتخاباتی تان وعده هایی را به به زنان کشور داده اید از جمله تشکیل وزارت زنان در کابینه تان. طبق گزارش رسانههای جهانی، زنان در انتخابات وسیعا شرکت داشتند، اما در اولین مصاحبه بعد از انتخابات با خبرنگاران داخلی و خارجی، کلامی از شما و حتی ظاهرا پرسشی از مصاحبه کنندگان در زمینه مسائل زنان، شنیده نشد. آیا این فراموشی سهوی بود و یا نخواستید بگویید جایگاه زنان در کجای این تعییرات خواهد بود؟ طبق آمار از ٣۷ میلیونی که در انتخابات شرکت کرده اند و ۱٨ میلیونی که به شما رای دادند، نیمی و یا شاید بیشتر را زنان تشکیل می دادند. زنان این بار نیز آگاهانه و با پشت گرمی به اصلاحات در پیش، در انتخابات حضور داشتند.

زنان علیرغم فرصت کوتاه چند روزه ای که در شرایط انتخابات داشتند جزو نادر افراد جامعه ما بودند که توانستند نشستی(1) با قشرها مختلف زنان - سکولار و مذهبی-، حول مسائل مشترک مطالبات زنان داشته باشند. در این گردهمایی علنی آنها از همه مسئولان زنان ستادهای هشت کاندیدای ریاست جمهوری برای شنیدن مطالبات شان دعوت به عمل آوردند، اما تنها "پروین داداندیش"، مسئول کمیته زنان شما (آقای روحانی) در این نشست حاضر شد و به طرح برنامه های شما پرداخت:

در این نشست زنان با آگاهی و با درک شرایط، خواست هایی را که جزو حوزه اختیارات ریاست حمهوری شماست را در وهله اول خواستار شدند.

زنان خواستار زندگی و زیست انسانی در جامعه هستند، از این رو شرکت و مشارکت در ارکان قدرت را ضروری می دانند. آنها خواستار، سهمیه بندی جنسیتی برای حضور در ارکان های قدرت از جمله ایجاد سهمیه مثبت برای زنان در شورای شهر، در مجالس قانونگذاری و دیگر بخش های مدیریتی جامعه شدند.

فعالان جنبش زنان ایران به منظور کمک به جنبش زنان خواستار شکل گیری نهادهای مدنی در جامعه هستند. آنها خاطر نشان کردند: برای رسیدن به دموکراسی، به رسمیت شناختن حق ایجاد تشکل های مستقل زنان به تقویت جامعه مدنی کمک می کند تا بر بستر این جامعه مدنی، زنان بتوانند برای خواسته های خود تلاش و مبارزه کنند.

فعالان جنبش زنان تفکیک و جداسازی جنسیتی، در جامعه را باعث فساد در جامعه می دانند و از شما می خواهند به گزینش و تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها به ویژه در مسائل آموزشی پایان دهید.(2)

آنها خواستار ایجاد رسانه های مستقل مربوط به زنان برای طرح مطالبات شان هستند.

زنان در این نشست از جمله خواستار آن شدند که مبادا این بار هم خواسته های زنان را موکول به مطالبات کلی تر و آینده ای نامعلوم کنید، چراکه تجربه های ناموفق در ایران نشان داده که حرف هایی از اینگونه در عمل اجرا نخواهد شد.

زنان همچنین خواستار تهیه لوایحی مترقی برای حمایت از خانواده و زنان و ارائه آن از سوی دولت به مجلس شدند.

زنان به عنوان نیمی از جامعه شرایط کنونی را در شأن مردم ایران نمی دانند و خواهان تغییر و تحول هستند. آنها همچنین می دانند تغییر شرایط نابسامان کنونی تغییری همه جانبه را می طلبد. طبعا در چنین شرایطی، از دولت شما انتظار معجزه ندارند اما آنها تاکید دارند که کلید رفع بسیاری از مشکلات زنان به ویژه در حوزه آزادی های آکادمیک در دستان قوه اجرایی کشور، یعنی شماست. در نتیجه اهداف آنها دور از دسترس شما نخواهد بود.

آقای روحانی، زنان آگاه ایرانی مصمم و به دور از خیال پردازی، حق و شان خود می دانند که برابر با مردان در جامعه به حساب آیند. آنها می پرسند آیا این سزاوار است که در جشن صعود تیم ملی فوتبال به جام جهانی (در روز چهارشنبه، ۲۹ خرداد) به عنوان جشن ملی بدون حضور نیمی از ملت ایران یعنی زنان در ورزشگاه آزادی برگزار گردد؟(3)

با آرزوی پیروزی برای مردم ایران، و به امید اینکه به طور شایسته بتوانید از عهدهٔ عهد و پیمانی که با مردم بسته‌اید برآیید.
- عفت ماهباز
ندن تیر ماه 1392

http://efatmahbaz.com/

efatmahbas@hotmail.com

پانوشت ها:

1- طبق گزارش مدرسه فمینیستی، بعد از ظهر روز سه شنبه 21 خرداد 1392، در هوای داغ و تابستانی تهران نشستی با حضور طیف های گوناگون فعالان مدنی و جنبش زنان پیرامون طرح مطالبات و خواسته های زنان برگزار شد این ویدئو، گزارشی کوتاه است از نشست هم اندیشی گروهی از زنان برای طرح مطالبات زنان در انتخابات 1392 که در خردادماه و پیش از برگزاری انتخابات برگزار شده بود.. در این نشست افرادی همچون شهلا شرکت، نرگس محمدی، فائزه هاشمی، شهلا لاهیجی، فائزه هاشمی، آذر تشکر، فخرالسادات محتشمی پور، نیره توکلی، معصومه ابتکار، توران ولی مراد، مینو مرتاضی، نوشین احمدی خراسانی صحبت های کوتاهی داشتند. قرار بود ناهید توسلی و شهیندخت مولاوردی و... نیز درباره مطالبات زنان صحبت کنند که فرصت نشد. در این نشست همچنین از همه مسئولان زنان ستادهای 8 کاندیدای ریاست جمهوری برای شنیدن مطالبات زنان دعوت شده بود اما فقط پروین داداندیش، مسئول کمیته زنان ستاد حسن روحانی در این نشست حاضر شد. این ویدئو گزارش را می توانید در لینک زیر مشاهده کنید:

https://www.youtube.com/watch?v=759o8ada9Wg

2 – در نشست «هم اندیشی زنان برای طرح مطالبات در انتخابات» یکی از مطالبات مطرح شده لغو تفکیک و سهمیه بندی جنسیتی در دانشگاه ها بود. این خواسته به ویژه در یک سال گذشته با گسترش تفکیک و سهمیه بندی جنسیتی در دانشگاه ها، مورد اعتراض فعالان جنبش زنان بوده است از جمله می توانید برای نمونه ای از این اعتراضات به لینک های زیر مراجعه کنید:

ویدئو: سهمیه بندی جنسیتی فراتر از قانون/ نوشین احمدی خراسانی:
https://www.youtube.com/watch?v=gSo5ZVmuxXE&feature=c4-overview&list=UUlINvufqseGe_VCpdFfPdVg

گفتگو با سه‌تن از اعضای اتحاد جمهوريخواهان ايران: طرح سهميه‌بندی؛ يكسال پس از اجرا
http://www.iran-emrooz.net/index.php/zanan/more/1070/

گفتگو با عفت ماهباز در رابطه با طرح سهمیه بندی زنان:
http://www.fatapour.de/Maryam/sahmie.htm

3 – طبق گزارش مدرسه فمینیستی، بعد از ظهر چهارشنبه 29 خردادماه 1392، گروه هایی از زنان برای شرکت در جشن ملی پیروزی تیم فوتبال ایران، در مقابل در ورزشگاه آزادی تهران تجمع کردند، اما به رغم وعده های اولیه، از ورود آنان به ورزشگاه جلوگیری به عمل آمد. در این تجمع زنان شعار می دادند: «استادیوم خالی، جای زنان خالیه» اما با برخورد تلخ انبوهی از ماموران نیروی انتظامی و امنیتی مواجه شدند. ماموران پس از حدود یک ساعت مقاومت زنان، آنان را در نهایت پراکنده کردند و اجازه ورود ندادند... خبرگزاری های دولتی ایران از حضور بیش از 70 زن در مقابل در غربی ورزشگاه آزادی خبر داده‌اند.