آیت الله دستغیب: تهمت‌زننده باید توبه و جبران کند

آیت‌الله دستغیب در پاسخ به پرسشی درباره دیدگاه خود نسبت به اظهارات اخیر امام جمعه موقت تهران پیرامون موسوی و کروبی تاکید کرده است: برای تهمت زننده راهی برای بخشش آن نیست مگر اینکه توبه کند و سپس از همان رسانه جبران و اعاده حیثیّت آن مؤمن انجام گردد.

این مرجع تقلید همچنین با تاکید بر اینکه "مجرم خواندن متّهم قبل از اثبات جرم جایز نیست" گفته است: بنابراین اگر کسی شخص متّهم را به آن جرم خطاب کند از مصادیق تهمت و از عدالت ساقط است.زیرا طبق آیات قرآن و روایات اسلامی این عمل گناه و فسق و موجب از بین رفتن ایمان از قلب گوینده است و باید توبه کند.

احمد جنتی، امام جمعه تهران، روز جمعه اول آذر ماه با اشاره به این که ميرحسين موسوی و مهدی کروبی هم‌چنان بر مواضع خود پافشاری می‌کنند گفته بود که آنها "حاضر به اظهار ندامت نيستند" و "اگر رأفت اسلامی نبود، آنان بايد اعدام می‌شدند".

اظهارات احمد جنتی واکنش های گسترده ای در پی داشت. از جمله علی مطهری،‌ نماينده مجلس، گفته بود: اين يک «اصل کلی است که حصر خانگی بدون محاکمه، ظلم است و ظلم بد و مذموم است و بايد از مظلوم دفاع کرد»

متن این سوال و جواب از آیت‌الله دستغیب که در پایگاه اطلاع رسانی حدیث سرو منتشر شده به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم
محضر مبارک حضرت آیة الله العظمی سید علی محمد دستغیب
اخیراً در خطبه های نماز جمعه اوّل آذر،دبیرشورای نگهبان از آن تریبون مقّدس که شایسته است طبق فرموده خداوند( سوره نحل آیه۹۰) دعوت به توحید و عدل و احسان صورت گیرد.زیرا خطبه های نماز جمعه به مثابه رکعات نماز است . علی القاعده باید از حیث نورانیّت و ارزش مانند نماز باشد.مع الأسف گفتاری منکر و خلاف واقع مطرح و خاطر مردم مؤمن و خداجو بلکه هر صاحب وجدانی را مکدّر ساخت.
ایشان ناسزاهائی را به اشخاص مؤمن ومتّقی یعنی جناب آقای موسوی و همسرمحترمه شان و جناب حجة السلام والمسلمین کروبی نسبت دادند.
لهذا جمعی از شاگردان و ارادتمندان حضرتعالی بر آن شدند که مسائلی را مطرح کنند و نظر حضرتعالی را جویا گردند،از اینقرار:
۱-آیا مجرم خواندن اشخاص به صرف اتهام و قبل از صدور حکم جایز است؟
۲-در صورتی که گفته شود شخص گوینده خود مجتهد است و بر مجتهد اعتراضی نیست چه می فرمائید؟
۳-در فرض مذکور حکم عدالت و تکلیف چنین شخصی از نظر قرآن و روایات چیست؟
۴-گوش دادن به گفتاری که در باره متهم(قبل از اثبات جرم در محکمه) می شود شرعاً جایز است؟
۵-ریختن آبروی مؤمن و اشاعه آن از رسانه چه حکمی دارد؟
با تشکر جمعی از شاگردان و ارادتمندان حضرتعالی

پاسخ به سؤالات:
۱-حرام است و بفرموده حضرت امام صادق(ع) حتی اگر یقین هم داشته باشد از مصادیق کسانی است که دوست دارند مؤمنین را زشت جلوه دهند.
۲-از این جهت فرقی بین مجتهد و غیر آن نیست و اگر فردی یقین به مجرم بودن دیگری داشته باشد در این فرض قبل از اثبات آن،حق اظهار ندارد،مگر اینکه در دادگاه صالح و پس از شنیدن سخن متـهم و بدون تجرید و تحدید و سایر شرایط و صدور حکم باشد.در غیر این صورت حکم بهتان را دارد.
۳-پس از اینکه مجرم خواندن متّهم قبل از اثبات جرم جایز نیست، بنابراین اگر کسی شخص متّهم را به آن جرم خطاب کند از مصادیق تهمت و از عدالت ساقط است.زیرا طبق آیات قرآن و روایات اسلامی این عمل گناه و فسق و موجب از بین رفتن ایمان از قلب گوینده است و باید توبه کند.
۴-اولاً همانطور که استماع غیبت حرام است به طریق اولویّت استماع تهمت نیز حرام است.ثانیاً روایات جداگانه به صراحت بر حرمت آن دلالت دارد مثل این حدیث شریف از حضرت امام صادق(ع) که فرموده اند:من دان الله بغیر سماع عن صادق الزمه الله التّیه الی الفناء(وسائل الشیعه جلد ۱۸ ابواب صفات قاضی باب ۱۰ حدیث ۱۲)یعنی کسی که عبادت خدا را از راه گوش دادن به کلام غیر واقع و اشخاص غیر صادق انجام دهد خداوند او را تا هنگام مرگ سر گردان قرار می دهد. که عمومیّت آن شامل مورد سؤال می شود.
۵-از گناهان کبیره است،زیرا بفرموده قرآن کریم(سوره نور آیه نوزدهم)وعده عذاب بر آن داده شده است و راهی برای بخشش آن نیست مگر اینکه توبه کند و سپس از همان رسانه جبران و اعاده حیثیّت آن مؤمن انجام گردد.
والسلام
سیدعلی محمد دستغیب
۱۳۹۲/۹/۸