از کارزار "لغو گام به گام اعدام" در ايران پشتيبانی کنيم! بيانيه جمعی

«در فردايی محتوم، ضرورت‌های تربيتی، ما مردم ايران را به پذيرش اين اصل بديهی وادار خواهد کرد که از اعدام مجرمان و متهمان، از هر سنخ و گروه، دست برداريم و به جای آن به اِعمال شيوه های سازنده تربيتی بپردازيم.»
(فراخوان کارزار لغو گام به گام اعدام - لگام)

هر سال که می‌گذرد، مجازات اعدام در جمهوری اسلامی ايران قربانيان بيشتری می‌گيرد. ايران نسبت به جمعيتش، بالاترين رتبه اجرای حکم اعدام را در جهان دارد. تنها در پنج سال گذشته بيش از سه هزار نفر در ايران اعدام شده اند.

مجازات در جمهوری اسلامی برای تنبّه و تربيت مجرم و پيشگيری از تکرار جرم نيست. هدف از مجازات، به ويژه مجازات‌هايی مانند شلاق، سنگسار و بريدن دست و پا که ريشه در بربريت و دوران جاهليت بشر دارند، انتقام‌جويی و ايجاد ترس در جامعه است.
در اين ميان و از همان ابتدا، مجازات اعدام مهمترين حربه جمهوری اسلامی برای ايجاد وحشت در ميان شهروندان بوده است. اعدام در ملاء عام، اعدام‌های سال‌های پس از انقلاب، کشتار هزاران زندانی سياسی در ۱۳۶۷، قتل‌های سياسی ۱۳۷۷، اعدام‌های ماه های اخير و کشتار ۱۶ زندانی بلوچ برای انتقامجويی، نمايانگر نگاه جمهوری اسلامی به حُرمتِ جان آدمی و کرامت انسانی است.
امروزه، بسياری از کشورهای جهان مجازات اعدام را از دايره احکام قضايی خود حذف کرده اند و بسياری از کشورها که مجازات اعدام را هنوز در قوانين جزايی خود دارند در عمل آن را اجرا نمی‌کنند، در حاليکه در ايران نه تنها سالانه صدها قربانی به خاطر جرائم عادی اعدام می‌شوند، بلکه شهروندانی به خاطر افکار و ابراز عقايدشان پای چوبه دار می‌روند.
ما با مجازات اعدام، به هر دليل و در هر شکل آن، مخالفيم و خواستار لغو کامل اين مجازات وحشيانه در ايران هستيم و بر اين باوريم که بايد هرچه زودتر دفتر مجازات اعدام برای هميشه در کشورمان بسته شود.
ما انتشار فراخوان «کارزار لغو گام به گام اعدام» را از طرف تعدادی از نويسندگان، هنرمندان و فعالان حقوق بشر در ايران، اقدامی انسانی می‌دانيم و از آن پشتيبانی می‌کنيم، با اميد به اينکه اين اقدام گامی بلند در راستای لغو کامل مجازات اعدام در ايران باشد.
ما از همه ايرانيان آزاده، و نهادهای حقوق بشری دعوت می‌کنيم تا با پشتيبانی از اين فراخوان و تقويت اين کارزار، جنبش شهروندی برای لغو مجازات اعدام را در ايران گسترش دهند تا در فردايی نه چندان دور اين مجازات غير انسانی برای هميشه از قوانين ايران حذف شود.
۱۱ آذر ۱۳۹۲ – ۲ نوامبر ۲۰۱۳
ايميل برای تماس : laghve.edam@gmail.com
آدرس سايت : laghve-edam.blogspot.fr

نخستين امضاکنندگان :
پيروز آدميت (فرانسه)؛ شهلا آزاد (حسابدار ـ کانادا)؛ رسول آذرنوش (فرانسه)؛ آينده آزاد (اتريش)؛ فرهاد آسور (انگلستان)؛ مريم آسور (فرانسه)؛ داريوش آشوری (نويسنده – فرانسه)؛ هادی ابراهيمی رودبارکی (روزنامه نگار - ونکوور)؛ امير ابراهيمی (هلند)؛ پوران ابراهيمی (پوست و زيبايی ـ آلمان)؛ داود ابراهيمی (بازنشسته از بازماندگان قتل عام ۶۷ - برلين)؛ نسرين ابراهيمی (مربی کودک ـ آلمان)؛ بابک اجلالی (روزنامه نگار)؛ مينو اجلّه (ناشر و فعال زنان ـ آلمان)؛ فريدون احمدی (آلمان)؛ عليرضا احيايی (آلمان)؛ مظفر ادب (شغل آزاد ـ فرانسه)؛ اردوان ارشاد؛ مريم اسفاری (پژوهشگر بازنشسته - فرانسه)؛ مزدک اسکندرخواه (هلند)؛ ريحانه اسماعيلی (دانشجو ـ انگلستان)؛ مريم اشرافی (عکاس - فرانسه)؛ آرمين اشراقی (آلمان)؛ ايرج اشراقی (آلمان)؛ فريد اشکان (آمريکا)؛ محمد اعظمی (فرانسه)؛ گودرز اقتداری (آمريکا)؛ رضا اکرمی (فرانسه)؛ بهرام امامی (سوئد)؛ الهه امانی (استاد دانشگاه – آمريکا)؛ ايوب امداديان (نقاش ـ فرانسه)؛ بابک اميرخسروی (فرانسه)؛ خسرو اميری (آلمان)؛ بهمن امينی (ناشر - فرانسه)؛ محمد امينی (پژوهشگر ـ آمريکا)؛ شاهين انزلی (شاغل ـ اتريش)؛ وهاب انصاری (شغل آزاد ـ آلمان)؛ مريم اهری (آمريکا)؛ کاوه آهنگری (بلژيک)؛ ناصر آهی (صندوقدار ـ انگلستان)؛ گيل آوايی (شاعر - هلند)؛ جلال ايجادی (استاد دانشگاه ـ فرانسه)؛ مريم ايزدپناه( بازنشسته - تهران)؛ اصغر ايزدی (آلمان)؛ کاظم ايزدی (استاد پيشين دانشگاه ـ فرانسه)؛ بهرخ بابائی (بازيگر تئاتر ـ آلمان)؛ حسين باقرزاده (نويسنده استاد پيشين دانشگاه - بريتانيا)؛ سعيده باقری (شهرساز ـ فرانسه)؛ کمال بايرام زاده (فرانسه)؛ اسفنديار بخشی (مجسمه ساز ـ کانادا)؛ شهريار بخشی(مترجم ـ کانادا)؛ منيره برادران( آلمان)؛ مهرداد بَران (موزيسين ـ فرانسه)؛ ارژنگ برهان(آلمان)؛ تيمور بزرگی (آلمان)؛ فرهاد بکايی (معلم ـ کانادا)؛ يدالله بلدی (آلمان)؛ خسرو بندری(آمريکا)؛ اشکان بندوی (دانشجو ـ انگلستان)؛ علی بنوعزيزی (استاد دانشگاه ـ آمريکا)؛ فرامرز بهار (مددکار اجتماعی ـ فرانسه)؛ شهلا بهاردوست (روزنامه نگار ـ آلمان)؛ کيوان بهاری (دانشجو ـ انگلستان)؛ امير بهبودی؛ عصمت بهرامی(آلمان)؛ کاميار بهرنگ (روزنامه نگار - لندن)؛ ب. بی نياز (مترجم ـ آلمان)؛ حسن بيات (سوئيس)؛ نيلوفر بيضايی (نمايشنامه نويس و کارگردان تئاتر - آلمان)؛ بهرام بيگدلی (دندانپزشک - آلمان)؛ روشنک بيگناه (شاعر استاد دانشگاه ـ آمريکا)؛ سيروس بينا (استاد دانشگاه ـ آمريکا)؛ ميثاق پارسا؛ ناصر پاکدامن (فرانسه)؛ مهناز پراکند (وکيل ـ نروژ )؛ مهدی پرويز (آلمان)؛ ايرج پزشکزاد (نويسنده – فرانسه)؛ علی پورنقوی؛ ناصر پساينده؛ علی پويا (مهندس انفورماتيک - فرانسه)؛ اکبر پويانفر (روانپزشک – فرانسه)؛ بيژن پيرزاده (آمريکا)؛ عسل پيرزاده (آمريکا)؛ زری تاثريان (فرانسه)؛ محمد ترابی (کارشناس برنامه ريزی منابع - آمريکا)؛ مهدی تقوايی(انگلستان)؛ (نيره توحيدی (استاد دانشگاه ـ آمريکا)؛ مهسا توکلی (فرانسه)؛ حميد جاذب (انگلستان)؛ حميد جاودان (کارگردان و بازيگر - فرانسه)؛ علی جاويد (هلند)؛ ميهن جزنی (دبير پيشين دبيرستان - فرانسه)؛ ناهيد جعفرپور (آلمان)؛ انديشه جعفری (تکنسين ای ای جی – تهران)؛ حسن جعفری (آلمان)؛ مهری جعفری (وکيل دادگستری ـ انگلستان)؛ اسد جلالی نائينی (استاد دانشگاه ـ انگلستان)؛ فرشيد جمالی (انگلستان)؛ فردوس جمشيدی رودباری (آلمان)؛ صنعت جنتی (سوئد)؛ اکرم جوادی (ناشر ـ آلمان)؛ عليرضا جوادی (نقاش - آلمان)؛ مرتضی جوادی (مهندس چاپ ـ آلمان)؛ جواد جواهری (نويسنده - فرانسه)؛ فروغ جواهری (فروشنده - فرانسه)؛ محمد رضا جواهريان (فرانسه)؛ علی اصغر حاج سيدجوادی (فرانسه)؛ زهره حبيب‌محمدی (فروشنده - فرانسه)؛ فرنگيس حبيبی (فرانسه)؛ علی حجت (آمريکا)؛ فريد حديدی (کارمند بانک ـ فرانسه)؛ رخشنده حسين پور (از خانواده های اعدام شدگان دهه ۶۰ ـ آلمان)؛ حميد حميدی؛ نسرين حميدی ؛ خليل حواری نسب (آلمان)؛ حميده حياتی (فرانسه)؛ کمال حيدری؛ نسيم خاکسار (نويسنده ـ هلند)؛ مهدی خانبابا تهرانی (آلمان)؛ اسماعيل ختايی (مهندس کامپيوتر - فرانسه)؛ امير خدير (نماينده مجلس ـ کانادا)؛ ايما خزايی (آلمان)؛ داريو خزايی (آلمان)؛ محمد خزايی (آلمان)؛ حسين خرمی (آلمان)؛ مازيار خسرو بيک (آلمان)؛ فرهاد خسروخاور (استاد دانشگاه ـ فرانسه)؛ بهروز خسروی (آلمان)؛ بهروز خليل (آلمان)؛ عباس خليلی (کتابدار ـ فرانسه)؛ اسماعيل خوئی (انگلستان)؛ دکتر جمشيد خونجوش (آلمان)؛ فرامرز دادور (شغل آزاد ـ آمريکا)؛ مرضيه دانش؛ رضا دانشور (نويسنده ـ فرانسه)؛ پرويز داورپناه (پزشک ـ آلمان)؛ رضا درخشان؛ سپيده دردشتی (خانه دار ـ کانادا)؛ مهرداد درويش پور (استاد دانشگاه ـ سوئد)؛ رضا دقتی (عکاس - فرانسه)؛ شيرين‌دخت دقيقيان (نويسنده و مترجم)؛ عزت دولت آبادی (سوئد)؛ فرزانه راجی (نويسنده و مترجم ـ ايران)؛ فريبا راد (ويرجينيا آمريکا)؛ مژگان راد (انگلستان)؛ قاضی ربيحاوی (نويسنده - انگلستان)؛ عباس رحيميان (فعال حقوق بشر - آلمان)؛ سهيل رسولی (انفورماتيسين ـ فرانسه)؛ آزاده رضامند (هلند)؛ فاطمه رضايی (کارمند ـ آلمان)؛ هوتن رضايی؛ علی رضوی (انگلستان)؛ (کانادا)؛ حميد رفيع (مهندس کامپيوتر - فرانسه)؛ فرهمند رکنی (فرانسه)؛ کيانوش رمضانی (کاريکاتوريست - فرانسه)؛ آزاده ريکانی (پزشک ـ کانادا)؛ صدرالدين زاهد (بازيگر - فرانسه)؛ گيتی زين العابدينی (خانه‌دار ـ کانادا)؛ رحمان ساکی (نروژ)؛ منوچهر سالکی (بلژيک)؛ سهيلا ستاری (نويسنده ـ آلمان)؛ بهروز ستوده (نويسنده ـ آمريکا)؛ حجّت سلطانی؛ اصغر سليمی (آلمان)؛ عباس سليمی (آلمان)؛ نسترن سميعی (آمريکا)؛ اکبر سوری (فرانسه)؛ توفيق سهرابی (آلمان)؛ اکبر سيف (شغل آزاد ـ فرانسه)؛ محسن شايسته (آلمان)؛ کريم شامبياتی (آلمان)؛ رحمان شبان (انگلستان)؛ کامبيز شبانکاره (عکاس و مستند ساز - آمريکا)؛ مسعود شبفروز ؛ رزيتا شرف جهان (مدير گالری ـ ايران)؛ مهندس حسن شريعتمداری (آلمان)؛ آزاده شفيعی (دانشجو ـ انگلستان)؛ حسين شفيعی (مدير بازرگانی ـ فرانسه)؛ شهلا شفيق (نويسنده و پژوهشگر ـ فرانسه)؛ الهه شکرائی (پرستار ـ کانادا)؛ پروانه شکرائی (کارمند بازنشسته دولت ـ کانادا)؛ غزاله شکرائی (آموزگار ـ کانادا)؛ پروين شهبازی (امرسفورت ـ هلند)؛ يزدان شهدائی (آلمان)؛ حماد شيبانی (فرانسه)؛ حميد شيرازی (آمريکا)؛ مانی شيرازی (آلمان)؛ باقر صابری؛ سعيده صابری؛ کامران صادقی (آلمان)؛ علی صدارت (پرشک ـ آمريکا)؛ سوفيا صديق پور (کاليفرنيا)؛ علی اکبر صفائيان (نقاش و مجسمه ساز آلمان)؛ ميترا صفاری (کانادا)؛ اصغر صفريان (هلند)؛ علی صمدپوری (بلژيک)؛ اسدالله طباطبايی (پزشک - سويس)؛ اسفنديار طبری (پژوهشگر فلسفه - آلمان)؛ هادی طلا کوب (آلمان)؛ شبنم طلوعی (نويسنده و بازيگر تئاتر - فرانسه)؛ کيکاووس عباسی (فعال سياسی ـ سوئد)؛ مجيد عبدالرحيم پور (آلمان)؛ سياوش عبقری (استاد دانشگاه ـ آمريکا)؛ شهلا عبقری (استاد دانشگاه ـ آمريکا)؛ رحمان عبدی ؛ ماسيس عزيزخانيان (شغل آزاد ـ آمريکا)؛ يوسف عزيزی بنی طُرُف (نويسنده و روزنامه نگار ـ انگلستان)؛ نادر عصاره (انفورماتيسين - فرانسه)؛ نازی عظيما (روزنامه نگار ـ آمريکا)؛ فرزانه عظيمی (اتريش)؛ کاظم علمداری (استاد دانشگاه ـ آمريکا)؛ حسين علوی (روزنامه نگار فرانسه)؛ رضا علوی (نويسنده – آمريکا)؛ محمد صادق علی‌ اصغری (آلمان)؛ ابراهيم عليپور (آلمان)؛ آنا عنايت (انگلستان)؛ سونا غرامی (گرافيست ـ آلمان)؛ ستاره غنی (دانشجو ـ کانادا)؛ سپيده فارسی (فيلمساز ـ فرانسه)؛ رضا فانی يزدی؛ آراز فانی (پژوهشگر روابط بين الملل - سوئد)؛ مهدی فتاح پور (آلمان)؛ مسعود فتحی (اتريش)؛ بهروز فدائی (هلند)؛ شيرين فدوی؛ فرشاد فرح سا (عکاس ـ فرانسه)؛ هادی فرزدقی؛ کوروش فرزين (استاد بازنشسته دانشگاه ـ آلمان)؛ نادر فروزی (آمريکا)؛ ناهيد فرهاد (روزنامه نگار)؛ منصور فرهنگ(آمريکا)؛ ويدا فرهودی (شاعر - فرانسه)؛ مجيد فلاح زاده (کارگردان و بازيگر ـ آلمان)؛ فيروزه فولادی (برنامه نويس نرم افزار ـ آمريکا)؛ شهاب فيضی (مددکار اجتماعی - سوئد)؛ رضا قاسمی (نويسنده ـ فرانسه)؛ فرهنگ قاسمی (مدير شرکت ـ فرانسه)؛ شهريار قانع (عکاس ـ فرانسه)؛ حميد قانونی؛ کامران قصری؛ شهرام قنبری (فرانسه)؛ هايده قهرمانی (فروشنده - فرانسه)؛ عبدالله قوامی (هلند)؛ عباس قيائی (ناشر ـ آلمان)؛ کيان کاتوزيان (فرانسه)؛ محسن کاملی (هلند)؛ بهمن کُرد؛ کاظم کردوانی (نويسنده ـ آلمان)؛ عزيز کرملو (استاد دانشگاه - آمريکا)؛ علی کرمی (آلمان)؛ علی کريم زاده (مدير شرکت - فرانسه)؛ اسفنديار کريمی (انگلستان)؛ بهزاد کريمی (هلند)؛ علی کريمی (فرانسه)؛ فرزاد کريمی (فرانسه)؛ اکبر کريميان (انگلستان)؛ سيروس کسرائيان (سوئيس)؛ فرهنگ کسرايی (نويسنده و کارگردان - آلمان)؛ بهزاد کشاورزی (پژوهشگر ـ فرانسه)؛ رئوف کعبی (متخصص کامپيوتر ـ فرانسه)؛ سيامک کلهر (هلند)؛ ارسلان کهنمويی پور (استاد دانشگاه ـ کانادا)؛ حميد کوثری (مدير کالج - آمريکا)؛ يداله کوچکی شالی (نويسنده ـ آلمان)؛ منوچهر گلشن (نروژ)؛ افسانه گودرزی؛ ربرتو گودوی (آرشيتکت ـ کانادا)؛ علی گوشه (پزشک ـ اتريش)؛ رضا گوهرزاد (روزنامه نگار ـ آمريکا)؛ ژاله گوهری (پزشک پيشين موسسات سازمان ملل متحد ـ اتريش)؛ جهانگير لقايی (کار شناس امور اقتصادی ـ آلمان)؛ عفت ماهباز (روزنامه نگار ـ لندن)؛ علی متين دفتری (انگلستان)؛ هدايت متين دفتری (فرانسه)؛ سيمين متين (نويسنده بازيگر و کارگردان - آلمان)؛ يوسف مجاب؛ مرتضی مجتهدی (عکاس فيلم بردار و بازيگر - آلمان) ؛ مهشيد محسن؛ پروين محسنی (بلژيک)؛ مرسده محسنی(آلمان)؛ ضرغام محمودی (آلمان)؛ فواد محمودی (آلمان)؛ پرويز مختاری (مدير رستوران ـ هامبورگ)؛ سيروس مددی؛ نادر مُزکّی (انگلستان)؛ احمد مشعوف (پزشک ـ کانادا)؛ انوشه مشعوف (روان شناس ـ کانادا)؛ نيما مشعوف (اپيدمولوژيست ـ کانادا)؛ حسين مشفق (آمريکا)، بهروز معظمی (آمريکا)؛ سيد حسام الدين مصطفی‌زاده (بازنشسته ـ استراليا)؛ هايده مغيثی (استاد دانشگاه يورک ـ کانادا)؛ رضوان مقدم (آلمان)؛ منوچهر مقصودی نيا (آلمان)؛ ابراهيم مکی (نويسنده و کارگردان تئاتر ـ فرانسه)؛ پروين ملک (فرزنو - آمريکا)؛ عليرضا مناف زاده (پژوهشگر علوم انسانی ـ فرانسه)؛ محمد منتظری (کتابدار - فرانسه)؛ حسين منفردی (فرانسه)؛ مسعود مولازاده (انگلستان)؛ علی اکبر مهدی (استاد دانشگاه - آمريکا)؛ آرميتا مهدی پور (دانشجو ـ آلمان)؛ آناهيتا مهدی پور (روزنامه نگار ـ آلمان)؛ حميد مهدی پور (ناشر ـ آلمان)؛ جعفر مهرگانی (نويسنده ـ آلمان)؛ ساسان مهری (انگلستان)؛ همايون مهمنش (دکترای فيزيک - آلمان)؛ باقر مومنی (نويسنده ـ پاريس)؛ پرهام ميثاقيان (معلم ـ تهران)؛ فردوس ميرآبادی (آلمان)؛ ايسان ميران (اتريش)؛ زيبا ميرحسينی (جامعه شناس ـ انگلستان)؛ نعمت ميرزازاده (شاعر ـ فرانسه)؛ انور ميرستاری (بلژيک)؛ اشرف ميرهاشمی؛ رضا ناصحی (فرانسه)؛ منوچهر نامور آزاد (کارگردان و بازيگر تاتر - فرانسه)؛ جميله ناهيد (استاد باز نشسته ـ آلمان)؛ حسن نايب هاشم (پزشک ـ اتريش)؛ صبری نجفی (ايتاليا)؛ علی نديمی (اتريش)؛ عليرضا نديمی؛ آرش نراقی (استاديار دين و فلسفه ـ آمريکا)؛ محسن نژاذ (دانشيار - آمريکا)؛ حميد نعيمی (فرانسه)؛ زهرۀ نعيمی (فرانسه)؛ فرشته نصيبی (خانه دار ـ کانادا)؛ محمد نصيری (آرشيتکت ـ آلمان)؛ آرسن نظريان (هلند)؛ پريچهر نعمانی (آلمان)؛ جمشيد نعمتی (آلمان)؛ شهين نوايی (آلمان)؛ داوود نواييان (شاغل- سوئد)؛ پرتو نوری علا (آمريکا)؛ پرويز نويدی (متخصص کامپيوتر - فرانسه)؛ بهمن نيرومند (نويسنده و روزنامه نگار ـ آلمان)؛ عليرضا نيک‌بخش (دانشجو ـ انگلستان)؛ ايرج نيری (فرانسه)؛ مهدی وزيری (آلمان)؛ ايرج هاشمی زاده (آرشيتکت ـ اتريش)؛ فری هراتی (آموزگار ـ کانادا)؛ عطا هودشتيان (استاد علوم سياسی و فلسفه ـ کانادا)؛ کريستينه هينريشن (معلم باز نشسته ـ آلمان)؛ رضا هيوا (شاعر - فرانسه)؛ شيدان وثيق (انفورماتيسين - فرانسه)؛ احد واحدی؛ فرشيد ياسايی (آلمان)؛ منوچهر يزديان (کارمند دولت ـ هلند)؛ بهزاد يوسف زمانی‌ (آلمان)؛ حسن يوسفی اشکوری (نويسنده و پژوهشگر دينی ـ آلمان)؛ مهدی يوسفی (آمريکا).

۱- اتحاد برای پيشبرد سکولار دموکراسی در ايران - تورونتو. ۲- اتحاد برای پيشبرد سکولار دموکراسی در ايران - لس آنجلس. ۳- اتحاد برای پيشبرد سکولار دموکراسی در ايران - مونترال. ۴- اتحاد برای پيشبرد سکولار دموکراسی در ايران - نيويورک. ۵- انتشارات آيدا - بوخوم. ۶- انتشارات خاوران - فرانسه. ۷- انجمن حقوق بشر و دمکراسی برای ايران - هامبورگ. ۸- انجمن زنان ايرانی در مونترال. ۹- انجمن همبستگی ايرانيان - دالاس. ۱۰- بنياد اسماعيل خويی. ۱۱- جامعه دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ايران - جنوب کاليفرنيا. ۱۲- جامعه ی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ايران - سوئد. ۱۳- حاميان مادران پارک لاله - ايتاليا. ۱۴- حاميان مادران پارک لاله - دورتموند. ۱۵- حاميان مادران پارک لاله - ژنو. ۱۶- حاميان مادران پارک لاله - فرزنو. ۱۷- حاميان مادران پارک لاله - لس آنجلس – ولی. ۱۸- حاميان مادران پارک لاله - لندن. ۱۹- حاميان مادران پارک لاله - هامبورگ. ۲۰- شبکه فرهنگی ايرانيان اروپا. ۲۱- صدای موج سبز ـ جنبش سبز - بيرمنگهام. ۲۲- صدای موج سبز ـ جنبش سبز - کارديف. ۲۳- صدای موج سبز ـ جنبش سبز - لندن. ۲۴- کانون ايران آزاد. ۲۵- کانون پژوهش فرهنگ ايران - گوتنبرگ. ۲۶- کانون سيمرغ - آلمان. ۲۷- کانون فرهنگ و هنر - فرزنو. ۲۸- کميته خاوران - نروژ. ۲۹- کميته دفاع از مبارزات مردم ايران - شيکاگو. ۳۰- کميته مستقل ضد سرکوب شهروندان ايرانی - پاريس. ۳۱- کميته نروژی ايرانی حمايت از مبارزات مردم ايران. ۳۲- مادران صلح - مونترال. ۳۳- همبستگی ملی ايرانيان - کاليفرنيا. ۳۴- اتحاد برای ايران - بلژيک؛ ۳۵- جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائيک ايران ؛ ۳۶- فدراسيون اروپرس. ۳۷- انجمن پويا برای دمکراسی و حقوق بشر در ايران - کلن. ۳۸- خانه همبستگی مهر - کلن. ۳۹- همايش ايرانيان – هامبورگ. ۴۰- فعالين حقوق بشر و دمو کراسی برای ايران -هامبورگ.

گردآوری امضا ادامه دارد. نام و نام خانوادگی و کشور محل سکونت خود را به وسيله ايميل زير برای ما بفرستيد :
laghve.edam@gmail.com