آقای روحانی! این ''مناظره'' خون در رگ حیات دولت شماست، مجتبی واحدی

آقای روحانی! روی سخنم با شما و حامیان واقعی گفتمان شماست نه آنان که امروز به مقتضای مصلحت، به طرفداری از شما، تظاهر می کنند و یقیناً اولین گروه "عبور کنندگان از روحانی" خواهند بود. لابد می دانید در مورد چه چیز سخن می گویم. صحبت از نامه محمود احمدی نژاد و درخواست او برای مناظره با شماست

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

قطعا خبر دارید پس از آن نامه، چه موجی علیه او به راه افتاده و حامیان واقعی و ظاهری شما چه تلاشی به راه انداخته اند تا هیچکس جرئت حمایت از این درخواست را به خود راه ندهد. جان کلام مخالفان آنست که " احمدی نژاد هم اکنون در چنان جایگاه حقوقی قرار ندارد که بتواند رئیس دولت را به مناظره فرا بخواند " . اما اکنون مخاطب من یک حقوقدان است که لابد قبل از آنکه حقوقدانی خود را به رخ سردار قالیباف بکشد نیز مبتنی بر قاعده و اصول عقلایی و حقوقی سخن می گفته است . بله ! آقای حسن روحانی را می گویم که حتماً اجازه نمی دهد عده ای از طرفدارانش، سرهنگ پیشگی کنند و همه را سربازان امربر خویش بخواهند.

آقای روحانی که من از او سخن می گویم لابد روزنامه های روز ششم خرداد سال 88 را دراختیار دارد و می تواند با مراجعه به آنها، درخواست خود از رئیس جمهور وقت - محمود احمدی نژاد - را ملاحظه کند. در آن زمان، محمود احمدی نژاد در ادامه فریب کاری های چهارساله خویش، اطلاعات تحریف شده ای را درخصوص روند مذاکرات هسته ای در دولت خاتمی، ارائه نموده بود. حسن روحانی که دیگر مسئولیتی در پرونده هسته ای نداشت به صورت علنی خواستار مناظره با رئیس جمهور شد تا مردم با شنیدن سخنان دو طرف، پی به حقایق ببرند. اکنون آن کس که درخواست مناظره می کرد به جای کسی نشسته که تنها در گفتگو های یک طرفه ونمایشی تلویزیونی، پیروز میدان بود. بله شما را می گویم آقای روحانی که هم اکنون به جای احمدی نژاد نشسته اید. برخی طرفداران شما به همین درخواست و بی اعتنایی احمدی نژاد استناد می کنند تا به خیال خود نشان دهند شما نباید تن به مناظره با احمدی نژاد بدهید. در حالی که توصیه به "رد مناظره" در واقع توصیه به "احمدی نژاد شدن روحانی" است. روحانی اگر همان است که در سال 88 بود با همان استدلالی که آن روز مناظره با احمدی نژآد را درخواست کرد امروز باید خواسته احمدی نژاد را اجابت کند.

آنچه در بالا آمد کافی است تا نشان دهد از دیدگاه رئیس حقوقدان دولت جمهوری اسلامی، هم ترازی حقوقی، شرط مناظره نیست. پس لازم نیست به استدلال آن گروه بپردازم . اما حتی اگر اینگونه نبود بازهم به شما آقای روحانی توصیه می کردم درخواست مناظره احمدی نژاد را قبول کنید. لابد می پرسید چرا؟ حامیان واقعی و تبلیغاتی دولت جدید می گویند دوره احمدی نژاد به پایان رسیده و نباید با سپردن مجدد تریبون های پر مخاطب، به او اجازه داد خود را مطرح کند و آنچه را که اینان "فضای آرام کنونی " می نامند آشفته کرد. اما این استدلال از اساس غلط است . شاید جواد ظریف بتواند با گفتن این جمله که " آن مرد رفت " برای دختر نانسی پلوسی، تسکینی ایجاد نماید. شاید خود ظریف هم - که به ناحق او را مصدق می خوانند - آنقدر در سیاست ایران مبتدی باشد که جمله " آن مرد رفت " را از سر اعتقاد گفته باشد. اما شما چه آقای روحانی ؟ آیا شما فکر می کنید احمدی نژآد رئیس جمهور مستقلی بود که هم اکنون رفته و گفتمان او از کشور رخت بربسته است ؟ بعید می دانم شما با جمله " آن مرد رفته است " موافق باشید. هنوز ساعاتی از گفتگوی تلویزیونی نگذشته بود که فرمانده بسیج دانشجویی به انتقاد از شما پرداخت و برگزاری مناظره بین رؤسای جمهور پیشین و فعلی را خواستارشد. پس از آن، نوبت به سایت های خبری ورسانه هایی رسید که گفتمان غالب در نظام را نمایندگی می کنند و آنگاه برخی ائمه جمعه، از اینکه شما یک طرفه به میدان رفته اید انتقاد کردند. البته آنها وقاحت ذاتی خود را به نمایش گذاشتند. زیرا در برابر هشت سال لجن پراکنی های یکطرفه احمدی نژاد به خصوص درمورد رؤسای جمهور پیشین، همه آنها سکوت همراه با ذلت داشتند. اما فریاد های امروز، فقط افشا کننده وقاحت ایشان نیست بلکه نشان دهنده آنست که برخلاف اظهار نظرهای برخی آماتورهای سیاسی، احمدی نژاد نه یک فرد بلکه نماد یک گفتمان بوده است . آن گفتمان غالب، هنوز قدرت زیادی در کشور دارد اگر چه احمدی نژاد را به صورت موقت از نمایندگی خود خلع کرده است . اگر هم امروز بین آنها فاصله ای افتاده، این فاصله به خاطرمصائبی نیست که بخشی از آنها در گفتگوی اخیر شما به آنها اشاره رفت. مشکل یاران و حامیان دیروز احمدی نژاد با او، احساس غلطی بود که به رئیس بی کفایت و پرمدعای دولت های نهم و دهم دست داد .او گمان کرد یک "مرد" در حکومت ولی فقیه است و سهمی بیش از آنچه برایش در نظر گرفته بودند مطالبه کرد. وگرنه گفتمان خانمان برانداز و ویرانگری که احمدی نژاد تا دو سال پیش آن را نمایندگی می کرد همچنان قوی ترین گفتمان در سطح بالای نظام است .

حال که چنین است مناظره با احمدی نژاد بهترین فرصت برای زیر سؤال بردن آن گفتمان غیر خردمندانه است. تقریباً یقین دارم که رهبر، اجازه انجام این مناظره را نخواهد داد زیرا می داند که احمدی نژاد از این فرصت برای جبران برخی اقدامات رهبر و یارانش علیه خود، بهره خواهد گرفت. اگر اجازه انجام این مناظره را ندهند شما سربلند خواهید بود و مردم به خوبی تشخیص خواهند داد وحشت از افشای چه مسائلی موجب جلوگیری از مناظره شده است. اگر هم مناظره برگزار شود احمدی نژاد چاره ای جز این نخواهد داشت که شرکای خود در افرینش نکبت های هشت سال گذشته را معرفی نماید و شما خوب می دانید که او حتماً این کار را خواهد کرد. مگر آنکه برای شما، حفظ "خوش نامی کاذب رهبر" از روشن شدن حقایق برای مردم، مهم تر باشد.

آقای روحانی ! دوره امید و خوش بینی مردم به شما چندان طولانی نخواهد بود. به خصوص آنکه روز به روز ابعاد جدیدی از زد وبندهای خارجی نظام برای انجام تغییرات ظاهری در حاکمیت باهدف تسهیل توافق خارجی و هسته ای افشا می گردد. پس شاید بهتر باشد اکنون که نظام در عرصه خارجی به شدت محتاج شماست شما هم در عرصه داخل ا زهمه امکانات برای معرفی عوامل اصلی نکبت زدگی کشور استفاده کنید. این مناظره، یکی از بهترین فرصت ها و شاید تنها فرصتی باشد که شما می توانید از زبان رقیب بدنام خود، مردم با با حقایقی بزرگ آشنا کنید. حقایقی که احمدی نژاد می تواند بگوید -و مطمئنم که خواهد گفت - همان چیزهایی است که لازم است مردم ایران بدانند اما شما متأسفانه قادر یا مایل به طرح آنها نیستید. باور کنید آنچه در این مناظره به صورت مستقیم و غیرمستقیم مطرح خواهد شد همچون خونی در رگ حیات دولت شما جریان پیدا خواهد کرد. به سخن برخی "خود علامه پنداران" که همه مردم را نادان می پندارند و از احتمال فریب کاری احمدی نژاد علیه دولت جدید سخن می گویند اعتنا نکنید.من به شما رأی ندادم و همچنان معتقدم مکانیزم فعلی،انتخابات نمی تواند برای شما مشروعیت ساز باشد اما در چندماه اخیر، رفتاری از شما دیده ام که مرا به توانایی شما برای فرصت سازی و حسن استفاده از " نیاز موقت رهبر به شما " قانع کرده است . سخن مرا بپذیرید که این مناظره، رگ حیات دولت شماست. ابا انجام مناظره در این رگ، خون جاری کنید.

برگرفته از [سايت مرکز دمکراسی برای ايران]