بازداشت شماری از فعالان محیط زیست در تبریز و ارومیه

رادیو زمانه ـ شماری از فعالان محيط زيست که در اعتراض به خشک‌شدن درياچه اروميه، در شهر تبريز تجمع کرده بودند، بازداشت شدند.

به گزارش اويان‌نيوز، تاکنون نام اکبر ابول‌زاده و نيما عباس‌پور از بين بازداشت‌شدگان مشخص شده است.

اويان‌نيوز همچنين نوشت بامداد چهارشنبه ۲۱ خردادماه، هفت تن از بازداشت‌شدگان اعتراضات تبريز از بازداشتگاه پليس امنيت اخلاقی آزاد شدند. تنها نام سجاد خليل‌نژاد از بين آزادشدگان مشخص شده است.

عصر روز سه‌شنبه ۲۰ خردادماه شماری از شهروندان و فعالان آذربايجانی در اعتراض به «بی‌توجهی مسئولان به خشک‌شدن درياچه اورميه» در ميدان آبرسان تبريز تجمع اعتراضی برگزار کردند.

همچنين گزارش شده است در شهر اروميه نيز فضای امنيتی حاکم بوده است. در اين شهر نيز «توحيد مقنی، نيما حسنی، محمد محمدی، عطا کريمی، ميلاد مختاری، روح‌الله مظاهری‌پور، امير ابراهيم‌لو، ياسين حاجی‌زاده، احسان بدرميلان، ياسر اکبری و مصطفی هاشمی» بازداشت شده‌اند.

در روزهای اخير برخی از فعالان مدنی و محيط زيستی آذربايجانی اعلام کرده بودند که در پی عدم تحقق وعده‌های حسن روحانی، رئيس‌جمهوری ايران در ارتباط با درياچه اورميه، در روز ۲۰خرداد قصد دارند تجمع اعتراضی در شهرهای مختلف آذربايجان برگزار کنند.

خشک شدن درياچه اروميه؛ روند رو به شتاب

در حال حاضر روند خشک شدن درياچه اروميه شتاب بيشتری گرفته است، به‌طوری که بيش از ۹۳درصد آب آن خشک شده و تنها هفت درصد از اين تالاب بين‌المللی باقی مانده است.

در صورت خشکی کامل درياچه اروميه، دست کم پنج ميليون نفر مستقيماً تحت تأثيرات منفی آن قرار می‌گيرند، در حالی که جمعيتی که غيرمستقيم و در استان‌های ديگر، آسيب خواهند ديد، بسيار بيشتر از اين تعداد خواهد بود.

توفان نمک در استان‌های همجوار و بيابانی شدن آن مناطق، افزايش پديده‌ شن و ماسه‌های روان، شيوع انواع بيماری‌ها، توليد کانون‌های ريزگرد، خروج حيات وحش از منطقه و همچنين غيرقابل استفاده شدن پوشش گياهی برای گونه‌های جانوری از تأثيرات خشک شدن درياچه بر اقليم مناطق اطراف است.

با بحرانی شدن وضعيت درياچه اروميه و روند رو به نابودی آن، دولت ايران با تأخيری چند ساله اقدام به تشکيل ستادی با نام «ستاد احياء درياچه اروميه» کرده است.

با اين‌ حال بسياری از منتقدان و کارشناسان بخش آب و محيط زيست، بی‌توجهی دولت به مديريت آب در استان‌های شمال غربی ايران در طول چندين سال را دليل اصلی بحران درياچه اروميه می‌دانند.

پروژه‌های بزرگ سدسازی دولت و همچنين عدم نظارت دقيق بر بخش کشاورزی و بيرون کشيدن بخش عمده ذخاير آب‌های زيرزمينی توسط چاه‌های مجاز و غير‌مجاز، اين تالاب بين‌المللی را با خطر مرگ و نابودی روبه‌رو کرده است.

خشکی درياچه اروميه از اواخر دهه ۱۳۷۰خورشيدی آغاز شد و در دهه ۱۳۸۰و به‌ويژه در پنج سال گذشته به اوج خود رسيد.

معصومه ابتکار، رئيس سازمان حفاظت محيط زيست ايران روز دوشنبه ۱۵ارديبهشت‌ماه، با اشاره به بحران درياچه اروميه گفت اگر منابع آب موجود به درستی مديريت شود می‌توان در يک بازه زمانی منطقی، درياچه اروميه را احيا کرد.