علی جنتی نتوانسته رضایت رهبر را جلب کند

دیگربان - محمد حسینی٬ وزیر ارشاد دولت نهم گفته علی جنتی٬ وزیر ارشاد فعلی «تاکنون نتوانسته و یا نخواسته رضایت» خامنه‌ای را در حوزه فرهنگ جلب کند٬ در حال حاضر حمایت از «نیروهای متدین» در حال «کم‌رنگ» شدن است و احمدی‌نژاد حرف «علمای حامی» خود را هم نمی‌پذیرفت.

آقای حسینی این اظهارات را در گفتگو با ماهنامه ۴۲ بیان کرده است.

مهم‌ترین گزاره‌های این گفتگو:

● {در دوران من} وزیر علوم ریاست کمیسیون فرهنگی دولت نهم را بر عهده داشت که البته این کار درست نبود و در دولت دهم نیز مسئولیت این بخش برعهده مسئول دفتر آقای رئیس جمهور سپرده شد.

● روحیه آقای احمدی‌نژاد به گونه‌ای بود که اگر در مسئله‌ای به تصمیم می‌رسید کمتر تحت تأثیر نظر دیگران قرار می‌گرفت. در مواردی حتی برخی از علما و بزرگانی که حامی ایشان بودند، صحبت می‌کردند٬ اما آقای احمدی‌نژاد نمی‌پذیرفت و در خصوص اعضای دولت هم به همین صورت بود.

● {برای معاونت مطبوعاتی} در‌‌نهایت به آقای {محمدعلی} رامین رسیدیم که به نظر می‌رسید در آن مقطع می‌تواند کمک ما باشد. ایشان فرد زحمت کشی بود که آرام و قرار نداشت و در شرایط فتنه مسئولیت سنگینی به عهده داشت.

● {رامین} البته در مواری بدون مشورت با حسن نیت کارهایی انجام می‌داد و اظهار نظرهایی می‌کرد که بازتاب و تبعات فراوانی داشت. نه تنها باعث واکنش شدید طیف اصلاح طلب می‌شد بلکه بعضا رسانه‌های ارزشی هم دلخور می‌شدند و در ‌‌نهایت فضا و شرایط به سمتی پیش رفت که ادامه مدیریت ایشان به مصلحت نبود.

● {در حال حاضر} به اسم اینکه چتر حمایت باید برسر همگان باشد کم کم حمایت از نیروهای متدین کم رنگ می‌شود و در مواردی کسانی مورد توجه قرار می‌گیرند که موضع گیری‌هایشان علیه نظام مشخص است.

● فراهم کردن زمینه برای هنرمندی که به نظام اسلامی، امام، رهبری و ارزش‌های اسلامی جسارت کرده است چه معنایی دارد؟ دعوت از فیلم سازی که سال‌ها در خارج از کشور است و دل در گرو فرهنگ غرب دارد چه افتخاری محسوب می‌شود؟

● اجرای بعضی از تئاتر‌ها که در آن شئونات اخلاقی و اعتقادی جامعه نادیده گرفته می‌شود چه خدمتی به تعالی فرهنگ است؟ چاپ برخی کتاب‌ها که موجب توجیهات و عذرخواهی بعدی شود چه کمکی به ارتقاء اندیشه در کشور است؟

● {علی جنتی} وزیری {است} که تاکنون نتوانسته و یا نخواسته رضایت رهبری و نیروهای متدین را در حوزه فرهنگ جلب کند.

● عملاً در جمهوری اسلامی چنین چیزی {ممنوع البیان} نداریم. برخی در زندان هم صفحه سایتشان را به روز می‌کنند و نظرات خود علیه نظام مظلوم جمهوری اسلامی را در اختیار رسانه‌های بیگانه قرار می‌دهند.

● شاید منظور {از ممنوع القلم} برخی افراد معاند، سلطنت طلب و هتاک علیه امام در خارج از کشور باشد که اخیرا به بعضی از کتاب‌های آن‌ها مجوز چاپ داده شده است.