نقدی بر عملکرد صدا و سيما، آيا بلوچ ايرانی نيست؟ عبدالستار دوشوکی

مايل بودم اين مقاله را در قالب يک نامه سرگشاده به عزت‌الله ضرغامی رئيس صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران بنويسم. اما حقيقتش را بخواهيد ديگر نمی دانم تضرع و فرياد حدود سه ميليون بلوچ ايرانی را که اکثر آنها در بلوچستان، هرمزگان، کرمان و خراسان جنوبی سکنی دارند، در چه قالب تاثير گذاری به گوش مقامات جمهوری اسلامی و هموطنان برسانم. زيرا فرياد ما بيصدا است. عملکرد صدا و سيمای جمهوری اسلامی در عرض سی و پنج سال گذشته و بيانيه امروز رئيس اين بنگاه خبرپراکنی و تبليغاتی بالاترين برهان ادعای ما است.

به گزارش خبرگزاری ها، عزت‌الله ضرغامی امروز خبر گشايش شبکه ٢٤ ساعته مستقل آذری و شبکه مستقل کردی را اعلام نمود، که خبر بسيار مسرت بخشی برای هموطنان کرد و آذری ماست. اگرچه تا به امروز نيز برنامه های چند ساعته به اين دو زبان از طريق شبکه جهانی سحر وابسته به صدا و سيمای جمهوری اسلامی پخش می شود. وی گفت "با توجه به اينکه کار فنی اين شبکه ها جلو رفته و حوزه فنی سازمان زمينه آن را آماده کرده، من احتمال می دهم پخش آزمايشی اين شبکه ها را در ماه های آينده آغاز کنيم".

شايد بسياری از هموطنان مطلع نباشند که شبکه های متعدد تلويزيونی و راديوئی جمهوری اسلامی سالهاست که به زبانهای مختلف دنيا (از جمله زبان های همه اقوام ايرانی بـجـُز بلوچی) و منجمله گويش های قبايل غرب و شرق آفريقا برنامه پخش می کند. با رجوع به سايت سرويس جهانی صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران مطلع خواهيد شد که نظام جمهوری اسلامی که اينهمه از بلوچ های بعنوان ايرانيان اصيل ياد می کند، به همه زبانهای موجود در فلات ايران برنامه دارد، الا بلوچی! اين زبانها شامل زبانهای بقيه اقوام ايرانی از جمله آذری، ترکی، کـُـردی، سورانی (کرمانجی کـُـردی)، طالشی، عربی و ترکمن می باشد. در کنار آنها برنامه به زبانهايی نظير گرجستانی، چينی، آلبانيايی، بنگالی، فرانسوی، تاجيک، دری افغانی، بوسنيايی، هندی، هوسا (زبان قبايل غرب آفريقا)، آلمانی، آران (کاتالونيا)، ازبک، انگليسی، ژاپنی، اندونزيايی، عبرو، اسپانيايی، پشتو، ارمنی، ايتاليايی، اردو، کيسواهيلی (سواهيلی ـ زبان شرق آفريقا)، روسی و ژاپنی نيز پخش می شود.

بيش از ١٧ ميليون بلوچ در ايران، پاکستان، افغانستان و کشورهای حاشيه خليج فارس زندگی می کنند. حال سوال بديهی از مسئولين صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران اين است، چرا در شرايطی که از پول مردم ايران از جمله بلوچها، برای پخش برنامه به بيش از ٣٣ زبان هزينه می شود، بر عليه زبان بلوچی تبعيض آشکار صورت می گيرد؟ آيا بلوچها ايرانی نيستند که همانند بقيه اقوام ايرانی و حتی قبايل غرب و شرق آفريقا و اندونزی و چين و غيره مستحق برنامه به زبان بلوچی باشند؟ اين در حالی است که در پاکستان شبکه های راديو و تلويزيونی مستقل ٢٤ ساعته به زبان بلوچی وجود دارد. دليل اين ظلم و تبعيض آشکار بر عليه مردم بلوچ و زبان مادری آنها چيست؟ چرا بايد صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران به زبان آرانی يا هوسايی برنامه داشته باشد، اما بلوچی تنها زبانی باشد که با بی مهری و نفی کامل توسط نظامی که ادعای مردمی دارد، روبرو شود؟ آيا بر اساس عملکرد تبعيض آميز صدا و سيمای جمهوری اسلامی نمی توان نتيجه گرفت که اين سازمان که از پول مردم(از جمله بلوچها) تغذيه می شود، نه تنها مردم بلوچ را ايرانی نمی داند، بلکه زبان مادری آنها را نيز برسميت نمی شناسد؟ آيا اين زبان اصيل فلات ايران، که بنا به دانشنامه آزاد (ويکيپيديا) يکی از زبانهای اصيل و قديمی ايرانی است، ارزش بسيار کمتری از زبانهای نامونس و ناشناخته ديگر آفريقا و مناطق دوردست کره زمين دارد؟ مقامات جمهوری اسلامی چه توجيهی برای اين ظلم آشکار و تبعيض سيستماتيک و نهادينه شده بر عليه مردم بلوچ و زبان بلوچی می توانند ارائه دهند؟

عبدالستار دوشوکی
مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن
دوشنبه ٧ مهر ١٣٩٣
doshoki@gmail.com