فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر: کشتار معترضان کُرد به دست پليس و شبه نظاميان بايد مورد تحقيق و پيگرد قرار گيرد

http://www.fidh.org/article16231

پاريس ، ۹ اکتبر ۲۰۱۴ (۱۷ مهر ۱۳۹۳) ـ فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر حمله خشن پليس و گروه های افراطی را به معترضان کُرد مخالف با حکومت اسلامی [داعش] در سراسر ترکيه و به کارگيری گلوله های واقعی به شدت محکوم می کند و نگران است که اظهارات دولتمردان ترکيه و استفاده از زور گفتگوهای شکننده صلح را به خطر بياندازد.

در اعتراض هايی که از روز ۷ اکتبر (۱۵ مهر ۱۳۹۳) در سراسر ترکيه عليه تهاجم حکومت اسلامی [داعش] در کوبانی (سوريه) و انفعال ارتش ترکيه برگزار شده دست کم ۲۵ تن کشته شده اند. پليس ضدشورش برای سرکوب تظاهرات در سراسر کشور از گاز اشک آور و شيلنگ های آب استفاده کرده و گويا با شليک گلوله های واقعی به معترضان حمله کرده و تظاهرکنندگان را در مووش و ماردين کشته است.

پليس، فعالان حزب عدالت و توسعه (AKP) و گروه های اسلامی متهم هستند که در شهرهای ديار بکر، وان، باتمان، واراتو، قزل تپه، دارگچيت و کورتالان ۱۰ معترض کُرد را که عليه تهاجم حکومت اسلامی در سوريه اعتراض می کردند قتل عام و ده ها تن ديگر را زخمی کرده اند. اعضای گروه های حزب الله که گروه اسلام گرای سنی مستقر در ترکيه است، در پنج منطقه مختلف باگلار به معترضان حمله کردند و آنها را کشتند. حزب مطالبه آزاد (Hüda-Par) که حزب سياسی بنيادگرای اسلامی سنی و مستقر در ترکيه است از داخل دفتر منطقه ای خود در باتمان با تيراندازی به تظاهرکنندگان عليه حکومت اسلامی چند تن از آنها را کشت. بنا به گزارش ها، گويا فعالان حزب الله نيز در درگيری با تظاهرکنندگان کُرد مورد حمله قرار گرفتند و کشته شدند.

در چند شهر ترکيه شب ها منع عبور و مرور برقرار شده است. در ديار بکر، اين ممنوعيت به جز شب ها هم ادامه دارد. سازمان های حقوق بشر، مثل جامعه حقوق بشر (İnsan Hakları Derneği - İHD) که سازمان عضو فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر است، نمی توانند در چنين وضعی فعاليت های خود را در منطقه جنوب شرقی ترکيه انجام دهند.

در عين حال، در پی اظهارات رييس جمهوری رجب طيب اردوغان، نگرانی افزايش يافته است. او گفت: «برای ما، پ ـ کا ـ کا {حزب کارگران کردستان} و حکومت اسلامی يکسان هستند ... متفاوت دانستن آنها اشتباه است.» به دنبال او، وزير کشور، افکان علا، گفت که در مقابل خشونت معترضان خشونت بيشتری نشان خواهند داد و معترضان بايد خيابان ها را ترک کنند. او تظاهرکنندگان را متهم کرد که «به کشور خودشان خيانت می کنند.»

عبدالکريم لاهيجی، رييس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر، گفت: «اين نوع اظهارات و سوءاستفاده گسترده از نيروی پليس برای سرکوب تظاهرات خطرناک است. دولتمردان وظيفه و مسؤوليت دارند گفتگوهای شکننده صلح را با حزب کارگران کردستان (PKK) به پيش ببرند. بی توجهی کامل و کشتار معترضان کُرد را می توان مخالفت با تکامل تاريخی دانست. اکنون ضروری است که دولتمردان نشان دهند که تمام شهروندان ترکيه از شناسايی برابر برخوردار هستند، در مقابل خشونت پليس از آنها حمايت می شود و آنها از پيگرد قضايی عليه تمام موارد نقض حقوق بشر بهره مند هستند.»

فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر استفاده افراطی پليس ترکيه از زور را به شدت محکوم می کند و از دولتمردان می خواهد حق اعتراض مسالمت آميز را تضمين کنند و به تعهدات خود بر اساس قوانين ترکيه و حقوق بين المللی در باره استفاده ماموران مسلح از زور پايبند باشند [۱]. فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر به ويژه استفاده از گلوله های واقعی را محکوم می کند و آن را به عنوان گامی ديگر در جهت نقض آزادی تظاهرات، به رغم گزارش های متعدد که سوءاستفاده ماموران اجرای قانون را محکوم کرده اند، تلقی می کند [۲].

کشتن و زخمی کردن مردم بايد مورد تحقيق قرار گيرد و مرتکبان اين جرايم، صرفنظر از وابستگی دينی، قومی يا سياسی، به دست عدالت سپرده شوند. ترکيه ملزم است تضمين کند که هيچ يک از گروه های افراطی اسلام گرا، همچون حزب الله و حزب مطالبه آزاد، يا رهبران حزب عدالت و توسعه در خاک ترکيه مرتکب جنايت نشوند، مسؤولان اين جرايم مورد پيگرد قرار گيرند و محاکمه شوند.

به علاوه، دولتمردان ملزم هستند امکان فعاليت گروه های حقوق بشر و گزارش دهی خود را در سراسر کشور تضمين کنند.

تظاهرات مختلف با نارضايتی کُردهای ترکيه از بی واکنشی دولت اردوغان به محاصره کوبانی، سومين شهر بزرگ کُردنشين در سوريه، به دست داعش، آغاز شد. چندين هزار مبارز کُرد ماه هاست که از اين شهر عليه آتش باری سنگين توپخانه داعش دفاع کرده اند ولی عصر روز سه شنبه {۷ اکتبر} نزديک بود شهر سقوط کند. ارتش ترکيه، دومين نيروی بزرگ ناتو در منطقه، چندين هفته است که در مرز سوريه مستقر شده است. به علاوه، دولتمردان ترکيه از عبور مبارزان کُرد از مرز برای پشتيبانی از کُردهای سوريه جلوگيری کرده اند.

پی نوشت ها

[۱] نگاه کنيد به مقررات ۱۵ فوريه ۲۰۰۸ ترکيه با عنوان «بخشنامه گاز» (EGM Genelge No.۱۹)، و اصول پايه ای سازمان ملل در باره استفاده ماموران اجرای قانون از زور و سلاح گرم مصوب ۱۹۹۰ (A/CONF.۱۴۴/۲۸/Rev.۱ at ۱۱۲ سپتامبر ۱۹۹۰) و آی÷آآآ

آيين نامه رفتار ماموران اجرای قانون (قطعنامه مجمع عمومی ۱۶۹/۳۴، پيوست، به تاريخ ۱۷ دسامبر ۱۹۷۹)

[۲] نگاه کنيد به گزارش اتحاديه‏ اروپا در باره پيشرفت ترکيه، به تاريخ ۸ اکتبر ۲۰۱۴، و گزارش فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر در مه ۲۰۱۴: گزی، پس از يک سال: شکار معترضان