درگذشت مرتضی پاشایی و بانو مهوش، ف.م.سخن

در گذشت خواننده ی جوان کشورمان مرتضی پاشایی به دنبال بیماری سرطان معده موجی از حرکت مردمی و اندوه اجتماعی را در سطح شهرهای بزرگ ایران به راه انداخت طوری که باعث تعجب اهل خبر و نظر شد. عده ای از این درگذشت خواستند که به نفع خود استفاده یا سوءاستفاده کنند

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

جناح حکومتی سعی کرد از او چهره ای مذهبی بسازد و با نمایش نوحه خوانی پدرش٬ او را جزو مریدان حکومت اسلامی به شمار آورد.

برخی از افراد اپوزیسیون خارج از کشور نیز در سودای بهار عربی(؟) حضور مردم در خیابان ها را فرصتی مناسب برای شورش علیه حکومت تصور کردند و خواستار آن شدند که درگذشت این خواننده ی جوان را سکوی پرشی کنند برای تغییر حکومت!

عده ای از اهل قلم نیز از این که موج عظیم مردمی را در لحظه ی درگذشت پاشایی و تشییع جنازه ی او دیدند ولی پیش بینی چنین تجمع عظیمی را نمی کردند به تحلیل موضوع پرداختند و حرکت های غافلگیرانه ی مردم را جزو پارامترهای واکنش اجتماعی به رویدادهای مختلف معرفی کردند.

در تاریخ هنر معاصر شنیده ایم و خوانده ایم که زمان درگذشت بانو مهوش خواننده و هنرپیشه ی مردمی تشییع جنازه ی با شکوهی برای وی برگزار شد و او را که در سن ۴۰ سالگی در اثر تصادف اتومبیل فوت کرده بود جمعیت عظیمی تا ابن بابویه تشییع کرد. بانو مهوش نه تنها خواننده و هنرپیشه ی محبوب عوام بود بلکه مقدار زیادی از درآمد خود را صرف بینوایان و بچه های یتیم می کرد.

در دوران حاضر نیز درگذشت فردین هنرمند و ورزشکار نامی کشورمان جمعیت انبوهی را به خیابان ها کشاند.

مردم علاقه ی خود را به برخی چهره های هنری به شیوه ای خاص نشان می دهند. شیوه هایی که گاه غیر قابل پیش بینی و محاسبه است. ای کاش به جای آلوده کردن واکنش مردم به امور سیاسی و مذهبی٬ به هنر فرد درگذشته توجه شود و بزرگداشت مردم و قدرشناسی آن ها آلوده به مقاصد سیاسی و مذهبی نشود.