یکشنبه 9 آذر 1393   صفحه اول | درباره ما | گویا

گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


پرخواننده ترین ها

در روز جهانی حقوق بشر عليه ناقضان حقوق بشر درايران بپا خيزيم‬، همبستگی برای حقوق بشر در ايران‬

در سالگرد صدور اعلاميه جهانی حقوق بشر، ما نهادهای ايرانی مدافع حقوق بشر، با کمال تأسف به آگاهی بشريت متمدن و ديگر مدافعان حقوق بشر در سرتاسر جهان می رسانيم که افزايش آمار اعدام‌ها، بازداشت‌ها و محاکمات غيرقانونی روزنامه نگاران، دگرانديشان، فعالان سياسی، کارگری، دانشجويی،حقوق بشری و اسيدپاشی به زنان ايران، همه حکايت از وخيم تر شدن‬ وضعيت حقوق بشر در ايران دارند.

جمهوری اسلامی ايران، جان، مال و زندگی مردم را به سخره گرفته است و به قوانين بين المللی حقوق بشری که پای آن‌ها را امضا کرده است، به هيچ وجه پايبند نيست. ابتدايی ترين حقوق انسانی شهروندان ايرانی، از همان آغاز برقراری حکومت اسلامی، در ميهن ما ‫پايمال شده است.



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


امروزه هم‌چنان نقض آشکار پيمان جهانی حقوق بشر با تصويب قوانين تبعيض آميز عليه زنان و اسيد پاشی بر روی آن‌ها با هدف ايجاد ترس و وحشت در جامعه ادامه دارد. فشار بر دگرانديشان، اقليت‌های مذهبی، قومی و همجنس‌گرايان تشديد می‌شود. سياست افزايش جمعيت و تبليغ آن از طرف مراجع مذهبی و رسانه های وابسته به نظام و محروم کردن ايرانيان از حقوق شهروندی، رسوايی دوباره ای برای خودکامگان حکومتی می‌باشد. اکنون، ناديده گرفتن حقوق بشر در ايران، با محدودتر ساختن آزادی‌های دمکراتيک بسان دوران قرون وسطا، در مجلس فرمايشی ـ نمايشی به اوج خود رسيده است. حکومت ايران مانند سال‌های گذشته همچنان در صدر جدول کشورهای ناقض حقوق بشر در دنيا قرار دارد‬.

به رغم اعتراض‌های مکرر نهادهای ايرانی و جهانی، نسبت به موارد نقض حقوق بشر در کشور ما، حکومتگران اسلامی کوچک‌ترين توجهی به آن‌ها نمی کنند. با اين که قطعنامه های فراوانی در محکوميت پايمال کنندگان حقوق بشر در ايران به تصويب رسيده اند، سران حکومت اسلامی برای توجيه جنايات خويش، هم‌چنان به قوانين شرعی ۱۴ قرن پيش استناد می‌کنند و با شدّت بيشتری به اعمال پليد و ضد بشری خود ادامه می‌دهند.

حکومت مذهبی حاکم بر ايران و سيستم قضائی آن، با استناد به قوانين شرعی و سنت‌های عقب مانده جوامع قبيله ای، شهروندان ايرانی را از حقوق مدنی يک جامعه نوين و در حال پيشرفت محروم کرده است. اين حکومت قوانين ضدبشری مانند قانون قصاص، اعدام، سنگسار، قطع عضو، شلاق و غيره را اجرا می‌کند. زنان ايرانی را که نيمی از جمعيت کشورند، مورد اذيت و آزار و تبعيض قرار می‌دهد و تلاش می‌کند تا حضور آنان را در عرصه های حيات اجتماعی کم‌رنگ سازد. با عدم رعايت حقوق شهروندی، هرگونه سرپيچی از قوانين ضد بشری حکومت اسلامی را با زندان، شکنجه و اعدام پاسخ ميدهد. در طی ۳۷ سال گذشته، هزاران شهروند ايرانی به استناد همان قوانين ضد بشری، در دادگاه های دربسته و غيرصالحه، بدون حضور وکيل مدافع، هيئت منصفه، رسانه های همگانی و حق دفاع، به زندان‌های دراز مدت يا اعدام محکوم شده اند‬.

چندی پيش، محمد جواد لاريجانی در مقام «دبير ستاد حقوق بشر قوه قضائيه جمهوری اسلامی ايران» و در راس هیأت اعزامی به کنفرانس بررسی اداوری وضعيت حقوق بشر در ايران که در مقر کميساريای حقوق بشر در ژنو برگزار شد، شرکت کرد. وی مانند گذشته، بازهم در برابر ديدگان جهانيان از اعدام ها، تبعيض ها، جنايات دولتی و موارد نقض حقوق بشر که همه روزه در ايران جريان دارند، دفاع کرد. او ادعا نمود که در هيچ جای دنيا مانند ايران اسلامی حقوق بشر رعايت نميشود. لاريجانی مجازات اعدام و قانون قصاص را از شاخصه های ارزشمند سيستم قضائی ايران دانست! اين هیأت اعزامی، در پاسخ به درخواست ۱۰۷ کشور جهان برای پايبند بودن حکومت ايران به اعلاميه جهانی حقوق بشر، با توسل به دروغگويی، بار ديگر به همگان نشان داد که با وجود قوه قضائيه غير مستقل و وعده های دروغين رئيس جمهور (حسن روحانی)، حکومت ضد بشری ايران قصد هيچگونه بازنگری در پرونده ضد حقوق بشری خود ندارد‬.

ما از شخصيت‌ها، نهادها، مجامع مدافع حقوق بشر و وجدان‌های بيدار در سرتاسر جهان درخواست می‌نمائيم که در کارزار جهانی برای دفاع از حقوق شهروندی و مبارزات مردم رنج کشيده ايران، افشای جنايات حکومت اسلامی و نقض فزاينده حقوق انسانی در ايران پشتيبانی نمايند و اجازه ندهند که حکومت داعشی حاکم بر سرزمين ما، با پرچم دروغين و بی‌معنای «حقوق بشر اسلامی»، هم‌چنان به جنايات و نقض حقوق بشر ادامه دهد‬.

همبستگی برای حقوق بشر در ايران‬
۷ آذر ۱۳۹۳ - ۲۸ نوامير ۲۰۱۴

امضاء ها:
۱. مادران پارک لاله ايران
۲. اتحاد برای ايران ـ بلژيک
۳. انجمن ايران-سوئيس/ ژنو
۴. انجمن تئاتر ايران و آلمان
۵. انجمن جمهوريخواهان ايران – پاريس
۶. انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ايران/هامبورگ
۷. انجمن زنان ايرانی در مونترال
۸. انجمن همبستگی با مردم ايران- دالاس
۹. باشگاه جنبش سکولار دمکراسی در لس آنجلس
۱۰. بنياد اسماعيل خويی
۱۱. پيوند سرای نويسندگان، شاعران و هنرمندان سکولار دمکرات ايران
۱۲. حاميان مادران پارک لاله - دورتموند
۱۳. حاميان مادران پارک لاله - فرزنو
۱۴. حاميان مادران پارک لاله - هامبورگ
۱۵. حاميان مادران پارک لاله -مونيخ
۱۶. حاميان مادرن پارک لاله( مادران عزادار ايران) جنوب کاليفرنيا
۱۷. خانه همبستگی مهر/ کلن
۱۸. شبکه همبستگی ملی ايرانيان فرزنو- کاليفرنيا
۱۹. صدای موج سبز - جنبش سبز بيرمنگام
۲۰. صدای موج سبز - جنبش سبز کارديف
۲۱. صدای موج سبز - جنبش سبز لندن
۲۲. فدراسيون اروپرس
۲۳. فعالين حقوق بشر و دمکراسی برای ايران/هامبورگ
۲۴. کانون سيمرغ دورتموند
۲۵. کانون فرهنگ و هنر فرزنو – کاليفرنيا
۲۶. کمپين دفاع از زندانيان سياسی و مدنی
۲۷. کميته دفاع از حقوق بشر در ايران-شيکاگو
۲۸. کميته مستقل ضد سرکوب شهروندان ايرانی – پاريس
۲۹. مادران صلح مونترال
۳۰. همايش ايرانيان/هامبورگ
۳۱. همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشردر ايران- مونترال
۳۲. همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشردرايران ـ لوس آنجلس
۳۳. همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشردرايران ـ نيويورک
۳۴. همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشردرايران ـ ونکوور


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 
Copyright: gooya.com 2016