وضعيت ناگوار ۷۵ زندانی سياسی- امنيتی در قرنطينه بند ۷ زندان اوين

يک منبع مطلع به کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران گفت که با گذشت چهار ماه از انتقال حدود ۷۵ نفر از زندانيان امنيتی- سياسی بند ۳۵۰ زندان اوين به قرنطينه بند هفت، وضعيت نگهداری اين زندانيان روز به روز وخيم‌تر می‌شود.

به گزارش کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران براساس گفته های یک منبع آگاه، وضعيت اين زندانيان در تناقض با آيين نامه زندان ها و اصول اوليه حقوق شهروندان در قوانين ايران است: « اين ۷۵ زندانی سياسی فاقد حقوق اوليه يک زندانی در اين بند هستند.»

اين منبع مطلع با اشاره به اينکه محل نگهداری اين زندانيان فاقد روزنه ای به هوای آزاد است به کمپين گفت که محل نگهدای زندانيان زير زمين ساختمان بند هفت است که قبلا قرنطينه زندان اوين بوده است:« آنجا چهار اتاق دارد که هيجکدام ازاتاق ها پنجره ندارد و دريچه های کوچک اتاق ها هم که هم سطح کف زمين است مسدود شده اند. از آنجا که تخليه فاضلاب بهداری طبقه فوقانی زندان پشت اين دريچه ها اتفاق می افتد و کاميون های حمل غذا و اجناس زندان نيز برای تخليه و بارگيری در مقابل اين دريچه ها پارک می شود و مرتب پر از دود و سروصدا است هيچ امکانی برای باز شدن دريچه ها باقی نمی گذارد.»

اين منبع ادامه داد: «اين شرايط باعث شده که زندانيان اين بند در محيطی مرطوب زندگی کنند. بند پر از حشرات گزنده مثل ساس است که باعث بروز تشديد بيماری های قلبی، تنفسی و پوستی برای زندانيان شده است. اين ۷۵ نفر در هوای راکد و ناسالم بند شب را روز می کنند و روز را شب.»

اين منبع با اشاره به اينکه زندانيان قرنطينه بند هفت از حق هواخوری محروم هستند به کمپين گفت: «قرنطينه بند هفت فاقد هواخوری است و زندانيان اين بخش حتی مجاز به عبور و مروز در محيط های هواخوری بخش های ديگر زندان نيستند. اين موضوع باعث شده که اين زندانيان به غير از روز های شنبه که برای دقايقی برای انتقال به سالن ملاقات از آنجا خارج می شوند، به طور کل از نعمت نور آفتاب، فضای سبز، جريان هوای سالم و امکانات خشک کردن لباس و پياده روی ضروری محروم بمانند.»

اين منبع مطلع با اشاره به فقدان امکانات ورزشی و تفريحی برای زندانيان اين بند گفت: «زندانيان قرنطينه بند هفت از ورزش در فضای باز، استفاده از سالن های فوتبال و واليبال زندان نيز محروم هستند در حاليکه بقيه زندانيان بندهای زندان اوين به طور کامل از اين امکانات به صورت روزانه برخوردار هستند.»

به گفته اين منبع از نظر بهداشتی نيز اين بند در وضعيت اسف باری به سر می برد: «چهار دستشويی ايرانی و چهار دوش حمام زنگ زده در اين بند وجود دارد که در اکثر روزها آب گرم نيز وجود ندارد و مواد شوينده نيز مرتب به بند وارد نمی شود. بنابراين تصور کنيد که زندانيان در چه وضعيت بهداشتی به سر می برند.»

اين منبع همچنين در مورد تغذيه زندانيان اين بند گفت: «کيفيت نامناسب غذای زندان موضوعی است که بين همه زندانيان مشترک است اما آنچه زندانيان قرنطينه را در وضعيت اسفباری قرار داده، قطعی مکرر و تقريبا هميشگی گاز چراغ خانه کوچک آن است. آنها غير از آنکه قادر به تهيه آب جوش برای درست کردن چای نيستند، امکانی برای طبخ غذا هم ندارند. زندانيانی که از لحاظ بيماری های گوارشی مجبور به پخت غذای شخصی خود هستند و وقتی در بند ۳۵۰ بودند خودشان غذا درست می کردند الان در وضعيت بسيار نامناسبی به سر می برند.»

به گفته اين منبع علاوه بر اينها فروشگاه زندان به طور نامنظم و به ندرت ميوه و سبزيجات می آورد و به همين دليل گاهی تا سه هفته زندانيان قادر به خريد و خوردن ميوه و سبزيجات نيستند که در کنار عدم دسترسی به آفتاب، هوای سالم و عدم اجازه ورزش و هواخوری وضعيت جسمی زندانيان را به شدت ناگوار کرده است.

اين منبع همچنين در مورد وضعيت داروهای بهداری زندان اوين نيز به کمپين گفت داروهای که به زندانيان قرنطينه بند هفت داده می شود حتی در مواردی که آنها سرما خوردگی معمولی دارند، همگی خرد شده و بدون بسته بندی است در حاليکه هيچکدام از زندانيان اين بند سابقه اعتياد به مواد مخدر يا متادون را ندارند.

علاوه بر اينها زندانيان بند هفت زندان اوين اجازه مکاتبات معمولی ندارند. طبق قانون زندان، زندانيان مجازند با نظارت زندان با مراجع رسمی و يا خانواده های خود مکاتبه داشته باشند اما ۷۵ زندانی قرنطيينه بند هفت فاقد اين اجازه نيستند در حاليکه اينگونه محدوديت ها در بندهای ديگر زندان اوين وجود ندارد.

در اين بند زندانيانی مانند سعيد متين پور، عبدالفتاح سلطانی و اميد کوکبی حضور دارند که بارها خود و خانواده هايشان از مسولان خواسته اند تا به دليل بيماری های متعدد به بيمارستان منتقل شوند با اين حال در بسياری از مواقع با سکوت مقامات قضايی مواجه شده اند.