چرا روحانی اصرار در برگزاری همه‌پرسی دارد؟ بیژن صف‌سری

حسن روحانی با طرح پيشنهادی گنگ و مبهم از مقوله "همه‌پرسی" ملتی را از اين همه ايجاز و مختصرگويی در باب يک اصل مهم از مطالبات امروز مردم ايران دچار بهت و حيرت می‌سازد تا بدانجا که از امی و عامی تا تحليلگران مسائل سياسی مشغول گمانه‌زنی از منظور و نيت جناب شيخ از اصرار او به برگزاری "همه‌پرسی" شده‌اند

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

می گويند در گذشته های دور حاکمی در کهنه ديار ما تسلط داشت که بيزار بود از اطاله کلام، از اين رو هر کسی برای تظلم به او مراجعه می کرد می گفت: مختصربگو، مختصر بگو.

الغرض الاغ روستايی ساده دلی به سرقت رفت و او لاجرم به نزد حاکم می رود تا شکايت کند، به او می گويند در حضور حاکم خيلی کوتاه و مفيد شکايتش را مطرح کند، روستايی هم می رود و تعظيمی می کند و بدون مقدمه رو به حاکم می گويد:
«قربان الاغ ما رفت ، سايه مبارک از سر ما کم نشود ...»

حال حکايت جناب شيخ حسن روحانی رئيس جمهور نظام ولايی است که با طرح پيشنهادی گنگ و مبهم از مقوله "همه‌پرسی" ملتی را از اين همه ايجاز و مختصرگويی در باب يک اصل مهم از مطالبات امروز مردم ايران دچار بهت و حيرت می‌سازد تا بدانجا که از امی و عامی تا تحليلگران مسائل سياسی مشغول گمانه‌زنی از منظور و نيت جناب شيخ از اصرار او به برگزاری "همه‌پرسی" شده‌اند.

طرح پيشنهاد برگزاری همه پرسی آقای روحانی در ذات ، حرفی است قشنگ و مقبول همگان ، که به واقع از اهم مطالبات امروز مردم ايران است ، اما تنها در باب انتخاب نوع حکومت نه موارد ديگر، که پيش از اين چندين بار شعبده «همه پرسی» در جمهوری اسلامی برگزار می گردد و ره به جايی نمی برد جزآنکه قفلی محکم تر بر معضلات و مشکلات ملت افزوده شد از اين رو به ضرس قاطع می توان گفت نامشخص بودن موضوعيت «همه پرسی» و کلی گويی و تعميم دادن اين پيشنهاد درهمه زمينه ها ازجمله مسائل اقتصادی ، فرهنگی و سياسی ... ،به دو نيت است ، يا باز قصد فريب و سرگرم کردن مردم در ميان است ، چرا که بنا برتفسيرمفاد اصل ۱۱۰ و ۱۲۳ قانون اساسی ، رئيس جمهورفاقد هر گونه اختيار وحق اظهار نظر در مقوله «همه پرسی» است ، و يا اينکه باور کنيم پيشنهاد برگزاری« همه پرسی »اقای روحانی مخاطب خاص دارد که حکما جز حضرت «آقا» کسی ديگری نمی تواند باشد اما از آنجائيکه حضرتش از هر آنچه مربوط به آرا و نظر مردم و ملت ايران باشد مخالف هستند و حرف در اين خصوص را اطاله کلام می دانند لاجرم جناب شيخ همچون آن روستايی الاغ گم کرده به اختصار آنچه شرط بلاغ بود به گوش ولی نعمت خود رسانده است.

اما چرايی طرح چنين پيشنهادی آن هم درشرايطی که نه تنها ملت ايران بلکه افکارعمومی جهان در انتظار نتيجه مذاکرات هسته ای هستند ، اصرار در برگزاری همه پرسی و رفراندم با نتيجه مذاکرات هسته ای بی ارتباط نمی تواند باشد واز اين رو تنها گمانه زنی نزديک به واقعيت در دو احتمال نزديک به يقين زيرخلاصه می شود:

اولا چنين پيشنهادی می تواند با انگيزه فراهم شدن بستر قبول توافقات هسته ای باشد ، آن هم با قبول مسئوليت پذيری ملت ، که در شعبده ای بنام «همه پرسی» و «نه گفتن» به ادامه روند غنی سازی و قبول توافقات مذاکرات هسته ای، گناه اشتباهات مسئولين خاصه رهبری نظام را که اصرار خانمان سوز در داشتن اين سلاح را داشت به گردن گيرند تا جهانيان دريابند اين ملت ايران است که پس از ادعايی که در شعار معروف «انرژی هستی حق مسلم ماست» امروز در يک همه پرسی و قبول نتيجه مذاکرات اعلام می کند آنچه می گفتيم و اصرار داشتيم و تبعات سال ها تحريم ها را به جان خريديم حالا دريک «غلط کرديم» و اين يعنی سلب مسئوليت خطا از ولی فقيه ای که به زعم ولايتمداران مبرا از اخطا است.

گمانه دوم بر اين نشانه استوار است که امروز ولايتمداران و شخص رهبری نظام نيز بخوبی دريافتند که خسران تلاش برای کسب انرژی هسته ای و ايضا محصولات آن به هر قصد و نيتی، چه صلح جويانه و يا جنگجويانه، بيش از انتفاع آن بوده، هر چند اگر موفقيت هايی هم در اين راه بدست آمده باشد لذا بنا بر گفته «اولريش بک» جامعه شناس تازه در گذشته آلمانی، که در کتاب «جامعه ريسکی» خود هشدار داده بود، جامعه مدرن بيش از آن که از شکست‌هايش ضربه بخورد و آسيب‌پذير باشد، از موفقيت‌هايش آسيب‌پذير می شود، ولايتمداران طالب انرژی هسته ای هم گويا بنا دارند در تمام عمر حاکميت خود برای اولين بار به يک حرف علمی گردن نهند و دست از غنی سازی بردارند.

با آنچه گفته آمد، و بنا بر شواهد و نشانه هايی که ازپشت پرده توافقات مذاکرات هسته ای علارغم تکذيب های پی در پی دولتمران نظام حاکم بر ايران شنيده می شود (مانند خبری که در چند روز گذشته از سوی آسوشيتدپرس مبنی بر توافق ايران و آمريکا برای انتقال اورانيوم غنی‌شده به روسيه، منتشر گرديد و بلافاصله از سوی مرضيه افخم، سخنگوی وزارت امور خارجه ايران، تکذيب می شود اما جواد کريمی قدوسی، نماينده اصولگرا و عضو کميسيون امنيت ملی و سياست خارجی مجلس فرمايشی درست يک روز بعد از تکذيب وزارت خارجه (روز يکشنبه ۱۳۹۳/۱۰/۱۴) در مصاحبه ای با رجانيوز اعلام می کند "در جريان مذاکرات بين محمد جواد ظريف و جان کری، در مسقط موضوع انتقال بخشی از ذخاير اورانيوم جمهوری اسلامی به کشور سوم يعنی روسيه به وزير امور خارجه ايران در آبان ماه سال جاری ارائه شد.) می توان گفت نظام سلطانی جمهوری اسلامی بنا بر اظهارات علی مطهری، نماينده اصولگرا مجلس فرمايشی که شرط همه پرسی در مسائل کلان و ملی کشور را تنها در شرايط بن بست می داند، اين شرايط پديدار است وبه وضوح ديده و حادث گرديده و حال بايد در توجيه توافق بالاجبار مذاکرات راهکاری بيابند که با برگزاری شعبده ای بنام همه پرسی، قصد آن دارند باز چون هميشه قرعه فال به نام ملت هميشه در صحنه زده شود.

بیژن صف‌سری