دوشنبه 27 بهمن 1393   صفحه اول | درباره ما | گویا

گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


پرخواننده ترین ها

خامنه‌ای: تعرّض به غير مسلمان از سوی مسلمان‌ها هيچ سابقه‌ای ندارد

خبرگزاری فارس ـ آيت‌الله خامنه‌ای در ديدار با نمايندگان اقليت‌های مذهبی کشور در مجلس از آنان خواستند رواداری جمهوری اسلامی را نسبت به غير مسلمان‌ها در خارج منعکس کنند.

به گزارش سرويس سياسی خبرگزاری فارس به نقل از پايگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت‌ آيت‌الله خامنه‌ای، نمايندگان اقليت‌های مذهبی کشور در مجلس شورای اسلامی‌، روز ششم بهمن با رهبر معظم انقلاب حضرت آيت‌الله خامنه‌ای ديدار کردند.

متن بيانات معظم‌له در اين ديدار بدين شرح است:



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 



بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحيم‌

ما از اسلام آموخته‌ايم که بايد با پيروان اديان ديگر با انصاف و عدالت برخورد کرد؛ اين حکم اسلام به ما است. آنچه امروز در دنيا مشاهده می‌شود، اين است که قدرتها و دولتهای مدّعی انصاف و عدالت، هيچ انصاف و عدالتی را جز در دايره‌ سياستهای تنگ و محدود و ظالمانه‌ خودشان ملاحظه و مراعات نمی‌کنند. شما امروز می‌بينيد در اروپا، در آمريکا، عليه مسلمانها چه تبليغاتی انجام می‌گيرد. بحث اين نيست که چرا مسلمانها آزادی لازم را در بسياری از اين کشورها ندارند؛ بحث بر سرِ اين است که چرا امنيت جانی ندارند! يعنی حقيقتاً اين‌جوری است. همين فيلم «تک‌تيرانداز» که حالا سروصدايش بلند شده و هاليوود آن را درست کرده، تشويق می‌کند يک جوانِ مثلاً فرض کنيد مسيحی يا غير مسلمان را که تا آنجايی که می‌تواند و از دستش برمی‌آيد، مسلمان را اذيت بکند، اصلاً تشويق می‌کند اين معنا را؛ آن‌طور که نقل کردند، ما که اين فيلم را نديديم. اين روش روشِ مورد پسند اسلام نيست؛ اسلام معتقد است به انصاف. اميرالمؤمنين (عليه‌الصّلاةوالسّلام) در آن قضيه‌ی حمله‌ به [شهر انبار] می‌فرمايد: بَلَغَنی اَنَّ الرَّجُلَ مِنهُم لَيدخُلُ المَرأَةَ المُسلِمَةَ وَ الاُخرَی المُعاهِدَة؛ من شنيده‌ام اين افرادی که حمله کردند به اين شهر، وارد خانه‌ زن مسلمان و زن غير مسلمان ـ معاهده يعنی يهود و نصارايی که پيمان دارند و در زير سايه‌ حکومت اسلامی زندگی می‌کنند ـ می‌شوند و «یأخُذُ حِجلَها» و اذيت می‌کنند اينها را، آزار می‌کنند، ظلم می‌کنند. بعد حضرت می‌فرمايند که اگر مسلمان از اين غم بميرد، مورد ملامت نيست! ملاحظه می‌کنيد، اين اميرالمؤمنين [است‌]. اگر مسلمان از غصّه‌ اين بميرد که سپاهيان دشمن و غارتگران، وارد خانه‌ يک زن غير مسلمان شدند و او را مورد آزار و اذيت قرار دادند و دستبند او را و حِجـِل(۳) او را گرفتند، ملامت نبايد بشود؛ ملامت نمی‌شود. نظر اسلام اين است. ما اميدواريم ان‌شاءالله بر همين روال حرکت کنيم و پيش برويم.

و خاطرات خوبی هم داريم. من غالباً به منازل شهدای ارامنه و آشوری که رفته‌ام ـ که امسال هم خوشبختانه موفّق شدم منزل چند شهيد ارمنی رفتم ـ می‌بينم اينها نسبت به کشورشان احساس تعهّد می‌کنند؛ يعنی واقعاً متعهّدانه رفتار کردند. زمان جنگ هم من يادم است که عدّه‌ای از همين مسيحيان ارمنی آمدند اهواز؛ من در فرودگاه ديدم يک جماعتی نشسته‌اند، گفتم اينها چه‌کسانی هستند؟ گفتند اينها ارامنه‌اند، دارند می‌آيند جبهه برای کارهای صنعتی ـ ارامنه در کارهای صنعتی و فنّی و ماشين و اين چيزها مسلّطند ـ و برای کمک و خدمت. آمدند؛ مرحوم چمران اينها را به کار گرفت. مبالغی اينها زحمت کشيدند، خدمت کردند، کار کردند و کسانی هم شهيد شدند.

يکی از [اعضای‌] اين خانواده‌های ارمنی که من همين هفته‌ی پيش رفتم منزلشان، پسرش سرباز بوده؛ گفت سربازی‌اش تمام شد و ناراحت بود که جنگ هنوز هست؛ [می‌گفت‌] من سربازی‌ام تمام شده و چه کار کنم. بعد گفت اتّفاقاً اعلام کردند مثلاً آن کسانی که سربازی رفتند، چند ماه ـ سه ماه يا فلان قدر ـ بيايند مجدّداً جبهه. گفت اين خوشحال شد؛ خوشحال شد که باز دوباره فراخوانی کردند؛ آمد و رفت جبهه و بعد هم شهيد شد، جسدش را آوردند؛ يعنی اين‌جور احساساتی را انسان در بين هم‌ميهنان غير مسلمان ما در کشور مشاهده می‌کند. خب تلاش کردند. و اميدواريم که نظام اسلامی بتواند به وظايف خودش در اين زمينه‌ها عمل کند؛ آنها هم حقيقتاً نسبت به کشور با تعهّد به معنای واقعی کلمه رفتار کنند.

اين رفتارهای جمهوری اسلامی را هم در خارج منعکس کنيد؛ يعنی واقعاً بدانند، بفهمند در دنيا و دنيای مسيحيت بداند که در کشور اسلامی اين‌قدر رواداری نسبت به غير مسلمانها هست؛ اين رواداری‌ای که آنجاها وجود ندارد. و چقدر شما شنيده‌ايد مثلاً در آلمان، جوانهای نئونازی ـ که حالا افتخار می‌کنند که نازی‌اند؛ اسمشان را گذاشته‌اند «نئونازی» ـ حمله می‌کنند به يک مشت مسلمان، به مسجد مسلمانها؛ می‌زنند، می‌کشند، تعقيب درست و حسابی‌ای هم نمی‌شوند؛ ما هم نشنفته‌ايم. يا آن دختر خانم جوان عرب را که مثلاً فرض کنيد که مقنعه داشته يا پوشيه داشته، به‌خاطر حجابش می‌زنند می‌کشند و هيچ‌کس اصلاً دنبال هم نمی‌کند؛ حالا گفتند يک مجازاتی [کردند]؛ آدم فکر نمی‌کند که خيلی جدّی اينها تعقيب می‌شود؛ واقعاً تعقيب هم نمی‌کنند. در جاهای ديگر هم همين‌جور؛ در آمريکا و جاهای ديگر و کشورهای ديگر هم متأسّفانه همين‌جور است؛ که خب، اينها مدّعی حقوق بشر هم هستند! اينها را مقايسه کنند با آنچه در ايران می‌گذرد. اين چنين چيزی در ايران سابقه ندارد؛ يعنی در دوران اسلامی و جمهوری اسلامی، تعرّض به غير مسلمان از سوی مسلمانها هيچ سابقه‌ای ندارد. همان جوان حزب‌اللّهی تند و داغ هم هرگز به خودش اجازه نمی‌دهد که به يک غير مسلمانی تهاجم و حمله بکند و مانند اينها. اميدواريم ان‌شاءالله خدای متعال به شماها و به ما توفيق بدهد که بتوانيم وظايفمان را انجام بدهيم.


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 
Copyright: gooya.com 2016