تبريک به مسيح علی‌نژاد، ف. م. سخن

دليل تبريک من به علی نژاد اما٬ رشد مثبتی است که در فعاليت ها و بينش و نحوه عملکردش مشاهده می کنم. کسی که خود٬ حجاب بر سر داشت و مدت ها با کلاه در محافل عمومی حاضر می شد٬ اکنون پوششی همچون يک بانوی آزاده دارد و اين شرط لازم برای دفاع از حقوق و آزادی زنان است

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

با خوشحالی بسيار٬ مطلع شديم که خبرنگار و فعال حقوق زندانيان سياسی و زنان٬ مسيح علی نژاد٬ به خاطر راه اندازی کمپين «آزادی های يواشکی» موفق به دريافت جايزه ی حقوق زنان «تشکل ژنو برای حقوق بشر و دمکراسی» شده است. اين موفقيت را به ايشان تبريک می گوييم و اميدواريم دريافت اين جايزه باعث شود تا انگيزه ی فعاليت بيشتر و موثرتری پيدا کند. طبيعتا با اين حرکت اجتماعی٬ به مانند بسياری ديگر از حرکت های اجتماعی٬ عده ای موافق و عده ای مخالف خواهند بود ولی حسن زمانه ی ما اين است که فضا به اندازه ی کافی برای هر گونه فعاليتی در خارج از کشور وجود دارد و فعاليت يک گروه٬ جا را برای فعاليت گروه های ديگر تنگ نمی کند.

اما تبريک من به مسيح علی نژاد دليل ديگری نيز دارد که به گمان من مهم تر از دريافت جايزه ی تشکل ژنو است. اين گونه جايزه ها٬ به اشخاص ديگری نيز در طول سال های گذشته داده شده ولی متاسفانه حرکت چندان موثری از طرف ايشان ديده نمی شود. افراد بسيار کوشا و فعالی نيز بوده اند که به دليل نداشتن روابط خاص٬ تلاش های شان در سطح بين المللی ديده نشده است. اميدواريم مسيح علی نژاد از موقعيت به دست آمده به خوبی استفاده کند و صدای زندانيان سياسی و زنان در بند کشورمان٬ با فعاليت های او و همکارانش هر چه قوی تر به گوش نهادهای حقوق بشری جهان برسد.

دليل تبريک من به علی نژاد اما٬ رشد مثبتی است که در فعاليت ها و بينش و نحوه عملکردش مشاهده می کنم. کسی که خود٬ حجاب بر سر داشت و مدت ها با کلاه در محافل عمومی حاضر می شد٬ اکنون پوششی همچون يک بانوی آزاده دارد و اين شرط لازم برای دفاع از حقوق و آزادی زنان است.

چهار سال پيش٬ در معرفی کتاب «قرار سبز» او نوشتم که:«...در مورد داستان کتاب٬ چيزی نمی نويسم تا خواننده خودش دنبال آن برود. همين قدر بگويم که داستان٬ در قسمت های عاشقانه بسيار زيبا می شود و اين در شرايطی ست که مسيح٬ هنوز به نوشتنِ باز و بی پرده عادت نکرده و يک سری محدوديت ها را به درستی رعايت می کند. به عبارت ديگر، کلاهی که بر سر خودش هست، بر سر نوشته اش هم هست که امروز هم نه، فردا بالاخره برداشته خواهد شد...»

اين اتفاق خوشبختانه افتاد و از برکات آن همين صفحه ی «آزادی های يواشکی» است که زنان و دختران ما٬ حتی برای يک عکس گرفتن ساده هم که شده حجاب از سر بر می دارند و آزادی پوشش خود را از حکومت طلب می کنند.

البته نشانه های ديگری نيز٬ از شکوفايی فکر و آزادمنشی و آزادی خواهی دوستان جوان ما وجود دارد. بايد به مسيح تبريک گفت که از خبرنگاری که برای آزادی الهام افروتن٬ دختر جوان خبرنگار بندرعباسی٬ به احمدی نژاد نامه نوشت که «ترديد ندارم که دوست داريد برای دختر بی‌‏گناهی که از بدحادثه روزنامه‌‏نگار شده- و من مطمئن هستم که اگر دينار و درمی داشت، هيچگاه دست به اين خطر خطير نمی‌‏زد تا کوس رسوايی‌‏اش عالم و آدم را بردارد- کاری بکنيد... الهام افروتن را نمی‌‏شناسم اما ترديد ندارم که نه از سياست سر درمی‌‏آورد، نه قانون مطبوعات می‌‏داند و نه درک درستی از پذيرش مسؤوليت در رسانه داشت... اين روزها خبرهای خوبی از الهام افروتن نمی‌‏رسد، و حتی خبر خودکشی او را نيز کسی تکذيب نمی‌‏کند، الهام افروتن فرزند همين نظام است و چشم انتظار مهرورزی، حتی اگر مستحق اين مهرورزی نباشد...»٬ به خبرنگار و فعال اجتماعی‌يی ارتقا يافته که به نوشتن از کوس رسوايی خبرنگاری ديگر و مهرورزی ايران بر باد دهندگان نمی پردازد بلکه از طريق فعاليتی مستقل و مدنی٬ بدون دعوت به خشونت٬ يا کرنش و چاپلوسی در برابر حکومت٬ صدای زنان و زندانيان سياسی را در جهان انعکاس می دهد. اگر تبريکی به مسيح علی نژاد بايد گفت به اين خاطر است٬ چرا که جايزه گرفتن ها٬ به زودی از يادها می رود و آن چه باقی می ماند همين تلاش مستمر و پايدار در جهت آزادی مردم کشورمان است.

برای مسيح علی نژاد و زنان و دختران سرزمين مان موفقيت روزافزون و شادکامی آرزو می کنيم.

سخنرانی مسیح علی‌نژاد در اجلاس ژنو:

گفتگوی رادیو فردا با مسیح علی‌نژاد: