نامه سرگشاده رزمندگان ۸ سال جنگ درباره حقايقی مربوط به ۱۷۵ غواص کربلای ۴ و کانتينرهای مملو از اجساد شهدای جنگ

جنگ خانمان سوز ۸ ساله ايران و عراق حقايق تلخ بسياری دارد که ما هر از چندگاهی به بخش هايی از آن در صفحه فيسبوک"بازماندگان شهدا ,جانبازان ,آزادگان و رزمندگان ۸ سال جنگ خانمان سوز" پرداخته ايم و جنايات رژيم را در طول جنگ ۸ ساله افشا کرده ايم و با بهره برداری های سياسی که رژيم از کشته های جنگ و حتی اجساد و استخوان های يارانمان کرده است برخورد و واکنش نشان داده ايم.

روز گذشته وقتی مردم برای تشييع پيکرهای ۱۷۵ غواص شهيد عمليات کربلای ۴ و ۹۵ شهيد گمنام به ميدان بهارستان رفتند باز شاهد سو استفاده سياسی رژيم و دلواپسان از آن بودند.

ما شهدای زنده جنگ ۸ ساله که با يارانمان در سنگرها زندگی و در کنار آنها جنگيده ايم اعلام می کنيم که ما و يارانمان برای آزادی و امنيت هموطنان و جلوگيری از اشغال کشور توسط يک نيروی خارجی به جبهه های جنگ رفته ايم.

ما برای اين به جبهه رفتيم و غواصی کرديم و روی مين ها رفتيم و در بيابان ها خوابيديم و تشنگی و گشنگی کشيديم و نيش عقرب خورديم که مردم بهداشت و آموزش رايگان داشته باشند و کودکان کار و کارتن خواب نداشته باشيم و زنان کشور در امنيت باشند نه اينکه بيماری های جنسی خودتان را با پاشيدن اسيد بر روی زنان غيور کشور ارضا کنيد و يا اينکه برای ارضا شهوت جنسی خودتان چاقو به باسن زن ها بزنيد .

ما برای آن گوشت دم توپ نشديم که زنان را از ديدن بازيهای ورزشی محروم کنيد و زنان به حقوق برابر دست نيابند و يا به علت فقر مجبور به فروش تنشان بشوند.

آری ما کودکان و نوجوانان و جوانان را عمدا در جبهه بر روی مين فرستاديد تا بتوانيد به جايش با خون شهدا بر مصدر قدرت بنشينيد و آقا زاده ها سوار بر پورشه و لامبورگينی بر مردم محروم و بازماندگان جنگ فخر بفروشند.

من کودک بر روی مين نرفتم که در جبهه ها مانند ابوالفضل صادقی مورد تجاوز قرار بگيرم يا در کهريزک و اوين و قرچک ورامين .

ما به جبهه رفتيم آنهم در حالی که کشور هم در اشغال استبداد مذهبی حاکم بود و هم در خطر اشغال خارجی قرار داشت و همزمان ما هم با عراق مبارزه نظامی می کرديم و هم با استبداد مذهبی مبارزه سياسی می کرديم.

و اما در رابطه با پيدا شدن پيکر ۱۷۵ شهيد غواص کربلای ۴ بايد بدانيد که اين اجساد سال ۱۳۸۸ پيدا شده اند و همراه ۹۵ شهيد گمنام تا کنون در کنار حدود ۸۰۰۰ شهيد مفقودالاثر ديگر در کانتينرهای مخصوص سپاه در منطقه سابق جنگی نگه داری می شدند.

ما همانطور که در تاريخ ۸ يونی در باره ۱۷۵ غواص کربلای ۴ نوشتيم که : " دردناک تر از "دستان بستۀ " رزمندگان ، "زبان بسته" خودشان و ديگران در پرسش و بيان چرايی تحميل اين هزينه ها به جامعه می باشد .

اما اين تنها نکته دردناک و تنها سئوال نمی باشد و نکات دردناک و سئوالات ديگری نيز وجود دارد.

اين رزمندگان در عمليات کربلای چهار کشته شدند و در ۲ عمليات کربلای چهار و کربلای پنج ايران بيشترين تلفات را داد . با اينکه عمليات کربلای چهار لو رفته بود کدام فرماندهان نظام و به چه دليل فرمان حمله را صادر کردند؟

نکته دردناک ديگر آنکه به گفته يک سرهنگ بازنشسته سپاه اين اجساد به همراه هزاران جسد باقی مانده در کانتينرهای مخصوص سپاه در مناطق سابق جنگی نگه داری می شدند و هر از چندگاهی به شکل سهميه ای دستور می دهند که در استان های مختلف اجساد مفقودالاثرها را تشيیع کنند و همچنان اجساد هزاران نفر ديگر در اين کانتينرهای مخصوص نگه داری می شوند و در واقع اين اجساد گروگان نظام هستند که برای اهداف سياسی نگه داری می شوند.

ما رزمندگان سابق جنگ ۸ ساله ايران و عراق سال هاست در آرزوی تشکيل دادگاهی ملی برای محاسبه رفتار دست اندرکاران آن زمان هستيم ."

کسانی که جوانان و سرمايه های انسانی کشور را نابود کردند ، نه تنها محاکمه نشده اند بلکه با فرار رو به جلو و مصادره اجساد اين عزيزان رجزخوانی و تعيين تکليف نيز می کنند .

ما با قطره قطره خون اين عزيزان پيمان بسته ايم که داد آن ها را از اين بيداد گران بستانيم .

ما جمعی از رزمندگان ۸ سال جنگ خانمان سوز که تا کنون بيشترين هزينه را از ناکارآمدی و اهداف ضد انسانی حاکمان پرداخته ايم : از شما مردم خواهش می کنيم که رژيم را تحت فشار افکار عمومی خود بگذاريد که اجساد باقی مانده حدود ۸۰۰۰ نفر از يارانمان را يکجا تشيع کند و بيش از اين آنها را در اسارت خود نگيرد و از آنها سو استفاده سياسی نکند.

همچنين تعدادی از ياران و همرزمان ما هنوز زندانی سياسی و اسير هستند که آخرين آنها مصطفی عزيزی است.

از شما مردم تقاضا داريم که رژيم را تحت فشار بگذاريد تا همه زندانيان و از جمله ياران ما را از زندان و اسارت خارج کنند.

بازماندگان شهدا ,جانبازان ,آزادگان و رزمندگان ۸ سال جنگ خانمان سوز
چهارشنبه، ۲۷ خرداد ۱۳۹۴ برابر با ۱۷ يونی ۲۰۱۵