گزارشی از وضعیت پیروز منصوری؛ هشت سال پس از بازداشت

خبرگزاری هرانا – محمدعلی (پیروز) منصوری، زندانی سیاسی در وضعیتی هشتمین سال زندان خود را سپری میکند که در این هشت سال از مرخصی محروم بوده و همچنین در معرض بیماری های مختلف است.

به گزاری خبرگزاری هرانا، ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پیروز منصوری زندانی سیاسی که از سال ۱۳۸۶ و با حکمی ۱۷ ساله در زندان رجائی شهر به سر می برد، تا لحظه تنظیم این گزارش از مرخصی محروم بوده و همچنین در معرض بیماری های مختلفی می باشد.

ایران منصوری، دختر این زندانی سیاسی در گفتگو با هرانا با ذکر این نکته که یک سال از حکم پدر او در یکی از اعیاد فطر بخشیده شده است، اعلام کرد که: ” در وضعیت فعلی ایشان بیش از نیمی از حکم خود را سپری کرده است.”

دختر این زندانی سیاسی همچنین در ارتباط با امکان آزادی مشروط پدرش پس از گذراندن بیش از نیمی از دوران زندان گفت: ” برای آزادی مشروط ایشان باید درخواستی را ارائه کند که با توجه به اینکه ایشان معتقد است که درخواست آزادی مشروط و نوشتن نامه برای آن به معنای پذیرش حکم دستگاه قضایی علیه ایشان است، ایشان از این درخواست تا امروز صرفنظر کرده اند.”

ایران منصوری همچنین و در ارتباط با وضعیت مرخصی پیروز منصوری در طول هشت سال گذشته اظهار داشت: ” برای مرخصی هم ایشان باید درخواست بنویسند. علاوه بر این درخواست، حدود یک میلیارد تومان وثیقه لازم است و تنها زمان این مرخصی دو تا سه روز خواهد بود. همچنین برای این دو تا سه روز خانواده زندانی باید رفت و آمد و تحقیر بسیاری را تحمل کنند.

البته در سال ۸۹ ایشان درخواست مرخصی کرده بود که پس از پیگیری با مخالفت بازجوی ایشان در وزارت اطلاعات مواجه شد. ایشان به مدت هشت سال است که بدون مرخصی در حال گذراندن دوران حبس خود هستند.”

دختر این زندانی سیاسی در ارتباط با وضعیت سلامتی پدر خود نیز به هرانا گفت: “ایشان مبتلا به هپاتیت از نوع B هستند که در وضعیت معمول خطرناک نیست. اما زمانی که به کسی منتقل شود می تواند خطرناک باشد. ایشان همچنین مبتلا به ناراحتی معده هم هستند. البته بیماری پیشین مربوط به سردردها و سرگیجه ها که تصور می شد مربوط به مسئله پارازیت ها در زندان است بهبود یافت. البته بهداری کاری انجام نداد و این بهبود بر اثر مرور زمان انجام گرفت.”

منصوری با ذکر این نکته که “مسئله اینجاست که بهداری کاری برای بیمار انجام نمی دهد و رفتن به بهداری نتیجه ای برای بیمار ندارد” به خواست پدرش برای ورزش کردن اشاره کرد و با اشاره به کمبودهای موجود در زندان گفت: “ایشان برای ورزش کردن تا مدتها با دمپایی می دوید و با دمپایی دویدن عوارضی برای ایشان داشت. رساندن کفش ورزشی معمولی به ایشان هم بسیار با مشکل همراه است و در طول زمان بسیاری امکان پذیر است. با توجه به سن و سال ایشان در صورت درد گرفتن پا و عدم ورزش و عوارض ناشی از عدم تحرک و همچنین به دلیل عدم رسیدگی بهداری می تواند وضعیت ایشان را بدتر کند.”

محمد علی (پیروز) منصوری پس از شرکت در مراسم نوزدهمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی سال ۱۳۶۷ در شهریور ماه ۱۳۸۶ دستگیر شد و توسط قاضی صلواتی به ۱۷ سال زندان، تبعید به زندان رجایی شهر کرج و ۱۵۰ هزار تومان جریمه نقدی محکوم شد. او همچنین از زندانیان سیاسی دهۀ ۶۰ می‌باشد.