دلت که شور می‌زند، شکفتنِ اشاره شو
نهفته را بهل ز دل صراحتی هماره شو

دلت که شور می‌زند به سمت خاطره برو
نگفته را عیان مگو، نهان در استعاره شو

نگویمت مشو عیان، ولی به نوبت بیان
دلت مده به ناکسان، روانه تا به چاره شو

به تقیه ده دروغ را، گمان بی‌فروغ را
شهاب گونه سر بکش سهیل شو، ستاره شو

ببین مرور درد را، در این زمانهٔ ریا
بـَدر خطوط زرد آن، طراوت بهاره شو

دلت که شور می‌زند برو به سمت عاشقان
و نبض سرخ شعر را به هر قدم شماره شو

حجاب وَهم را بدر نگاه کن ز پا به سر
و تا ‌‌نهایت نظر، نظاره شو نظاره شو

نهفته گر چه می‌تـَـنـَد، کلاف غم درون تو
به سان شعله سر بکش، طلوع را شراره شو