دوشنبه 30 آذر 1394   صفحه اول | درباره ما | گویا

گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


پرخواننده ترین ها

"حال‌گیری اوباما از لابی و حامیان جمهوری اسلامی"

obamasignsvisaJ.jpg

عباس خسروی فارسانی - سایت خودنویس

قانون جدید ویزای ایالات متحده توسط باراک اوباما امضا شد

نمی‌شود جمهوری اسلامی سراسر منطقه خاورمیانه را به هم بریزد و بعد هم انتظار داشته باشد حامیان او به راحتی هر چه تمام‌تر در سراسر دنیا بچرخند تا جهان را ناامن‌تر سازند. این عوامل، دیگر نمی‌توانند راحت و بدون حساب و کتاب، میان ایران، اروپا و آمریکا رفت و آمد کنند، هم از توبره بخورند و هم از آخور، و برای امنیت ایرانیان و جهانیان مشکل ایجاد کنند.



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


علی‌رغم جیغ و جنجال‌های لابی، حامیان و نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در آمریکا و اروپا، قانون جدید ویزای ایالات متحده توسط باراک اوباما امضا شد؛ به عنوان یک ایرانی - آمریکایی، به نظرم تصویب این قانون، بنا به دلایلی که در ادامه خواهد آمد، کار بسیار درست و به‌جایی بود و از آن حمایت می‌کنم.

همچنین برخلاف هیاهوی رسانه‌ای لابی و عوامل جمهوری اسلامی که حتی در مواردی، این شایعه دروغ را پخش کردند که ایرانیان ساکن آمریکا بر اساس این قانون، با خطر دیپورت مواجه می‌شوند و... (و مثلا لابی نایاک از طریق کمپین علیه این قانون، به جمع‌آوری پول از ایرانی - آمریکایی‌ها پرداخت)، باید توجه داشته باشیم که بر اساس این قانون، شهروندان ایرانی - آمریکایی که گرین‌کارت یا پاسپورت آمریکا دارند، به هیچ وجه، هیچ مشکلی نخواهند داشت. قانون، فقط شامل حال شهروندان غیرآمریکایی است که در ۵ سال گذشته به چهار کشور عراق، سوریه، سودان و ایران مسافرت داشته‌اند که از امتیاز (و نه حق) ورود بدون ویزا برخوردار نخواهند بود و لازم است پروسه دریافت ویزا را که قطعا ساده و کوتاه خواهد بود، طی کنند.

ضمن اینکه مگر ایرانیان در اروپا (شهروند دوگانه ایران و کشورهای اروپایی) یا آمریکا (غیرشهروند آمریکا که گرین‌کارت یا پاسپورت آمریکا ندارند)، چقدر بین ایران، اروپا و آمریکا مرتب در رفت و آمد هستند که گرفتن ویزا این‌قدر برایشان دردساز باشد؟ اما بله، قطعا لابی جمهوری اسلامی و نیروهای امنیتی آن، دیگر نمی‌توانند به راحتی در همه جا رفت و آمد کنند و این بدون تردید برای امنیت جهانی و شهروندان ایرانی در آمریکا هم بسیار بهتر است.

نکته دیگر این‌که علت این‌که کشورهای عربستان و پاکستان در این فهرست نیستند، این است که آمریکا با این کشورها توافقنامه امنیتی و اطلاعاتی دارد، و مسائل امنیتی به‌طور دوجانبه میان آنها قابل رهگیری و حل و فصل است، اما عراق و سوریه، کشورهای منشا تروریست هستند و ایران و سودان، در لیست دولت‌های حامی تروریسم قرار دارند.

نمی‌شود جمهوری اسلامی سراسر منطقه خاورمیانه را به هم بریزد و بعد هم انتظار داشته باشد عوامل او به راحتی هر چه تمام‌تر در سراسر دنیا بچرخند تا جهان را ناامن‌تر سازند. این عوامل، دیگر نمی‌توانند راحت و بدون حساب و کتاب، میان ایران، اروپا و آمریکا رفت و آمد کنند، هم از توبره بخورند و هم از آخور، و برای امنیت ایرانیان و جهانیان مشکل ایجاد کنند.

ممکن است بعضی بهانه ایجاد موانع بر سر راه توسعه اقتصادی یا صنعت جهانگردی ایران را مطرح سازند، اما مشکل اول ایران، ساختار اقتصادی و سیاسی خود نظام جمهوری اسلامی است؛ این ساختار را درست کنند (که البته به نظر من، اصلاح‌پذیر نیست و چاره، در براندازی جمهوری اسلامی است)، مساله، سالبه به انتفاء موضوع خواهد شد. مشکل ایران، ساختار جمهوری اسلامی است نه تحریم‌ها یا مثلا شخص خامنه‌ای، احمدی‌نژاد، روحانی و...؛ برای یک تاجر یا توریست هم گرفتن یک ویزا (که سیاستمداران آمریکایی تاکید می‌کنند روال ساده‌ای خواهد داشت)، کار دشواری نیست، ورود بدون ویزا به آمریکا یک امتیاز است نه یک حق، و امنیت جهانی اقتصا می‌کند که حداقل برای مدتی از این امتیاز صرف نظر شود، به همین سادگی.

مساله مردم ایران از مساله جمهوری اسلامی جدا است، هرچند سرنوشت ایرانیان از سرنوشت جمهوری اسلامی جدا نیست؛ مردم ایران نیز اگر می‌خواهند از طرف جمهوری اسلامی ضربه نخورند، چاره‌ای ندارند جز این‌که حساب خود را از حساب جمهوری اسلامی جدا کنند؛ تا کلیت و ساختار جمهوری اسلامی برقرار است، بزرگ‌ترین مشکلات برای مردم ایران بوده، هست و خواهد بود؛ مشکلاتی که بحث ویزا، در مقابل آن هیچ است؛ از اعدام و سنگسار و نقض گسترده و سازمان‌یافته حقوق بشر گرفته تا سانسور، حجاب اجباری، آلودگی آب و غذا و هوا، سرطان و سکته، خشکسالی فزاینده و....

به عنوان کسی که خود را پیش و بیش از هر چیز، شهروند جهان (جهان‌وطن) می‌دانم، امیدوارم روزی فرا برسد که هیچ مرزی در جهان وجود نداشته باشد و همه انسان‌ها، در صلح و صفا زندگی کنند (البته منظورم امید واهی و دروغین «ظهور امام زمان» نیست!)، اما تا آن روز، همه ما انسان‌ها راه درازی در پیش داریم...؛ به امید آن روز!


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 
Copyright: gooya.com 2016