المانیتور: ایران به این شش دلیل وارد جنگ یمن نمی شود

المانیتور نوشت: اکنون تقریباً یک سال است که عربستان سعودی همسایه جنوبی خود ، یعنی یمن را بمباران می کند ، این درحالی است که توجه جهانیان را به سوی ایران منحرف ساخته است . نیروهای نظامی سعودی با استفاده از این شگرد به بحرین نیز تجاوز کردند و به نیروهای افراط گرا در سوریه و عراق نیز کمک کرده اند و درتمام مدت علناً جمهوری اسلامی را متهم کرده است .

به گزارش پایگاه خبری «تیک»، ریاض به کمک شبکه های گسترده رسانه ای خود همچنان این نکته را تبلیغ می کند که در « تقابل » با ایران است و صرفنظر از اقدامات خود ،هنوز هم برای این پیام درغرب مخاطب دارد. اینک همان رسانه ها با استفاده از گفته ها و اظهار نظرهای شخصی علی اکبر ولایتی، مشاور سیاست خارجی رهبرمعظم ایران، در باره تحولات در خاورمیانه ، آن را بهانه ای کرده است برای متهم کردن تهران که قصد مداخله نظامی در یمن دارد . در ٢ فوریه ، ولایتی در حضور خبرنگاران در پاسخ به این سوال که آیا احتمال عملیات زمینی سعودی – ترکیه در سوریه وجود دارد گفت که سعودی ها « کاری بیش از آن چه که در یمن انجام داده اند ، ازدستشان بر نمی آید. آن ها از تمام امکانات بالقوه و توانایی های خود استفاده کرده و هنوز هم موفق نشده اند . » . وی افزود :" عربستای سعودی کدام نیروی پشت پرده ای دارد که ازآن استفاده نکرده و آن ها را به صحنه نیاورد ه باشد ؟ اگر چنین نیرویی در اختیار دارد باید آن را به کار گیرد که آبروی خود را در یمن از دست ندهد . "با این حال، یکی از نکاتی که ولایتی عنوان کرد و در رسانه های عرب خبر ساز شد این بود که گفت :" دامنه همکاری میان ایرن و روسیه به عراق و لبنان می رسد و پیش بینی من این است که در آینده یمن را نیز شامل خواهد شد .

بحث و جدل ها درباره سخنان ولایتی به کنار، ایران بارها نشان داد ه است که به شش دلیل ، به درگیر شدن در جنگ یمن مطلقاً تمایل ندارد

اول ، برای ایران حفظ وضع موجود به مراتب مهم تر ازآن است که درپی کسب وضعیت مطلوب تری باشد. اولین قانون در سرمایه گذاری این است که پیش از آن که برای کسب منفعت به دارایی خود متکی باشید ،باید از آن محافظت کنید . بنابراین برای ایران – که وضعیت خود و نیز وضعیت متحدان خود را دیده است که همواره با خطر برخاستن تروریسم از سوریه و عراق به چالش کشیده است – جستجو برای قلمرویی جدید همچون یمن در اولویت قرار ندارد.

دوم آن که ایران از تاریخ درس عبرت گرفته است که حضور بیش از حد در مناطق مختلف در نهایت به فروپاشی کشور منجر خواهد شد . تهران ا زتوانمنندی ها و قابلیت های راهبردی خود با خبر است و می داند درحالی که هیچ گونه نفوذ مثبتی در زمینه قدرت راهبردی خود در ارتباط با سایر مسائل درخاورمیانه ندارد ،حضور گسترده تر و بیش از حد ، مثلاً ،از طریق اقدام نظامی دریمن ،می تواند جایگاه کنونی آن را نابود سازد.

سوم: با توجه به خطرات منطقه ای که امنیت ملی ایران را تهدید می کند ، جنگ برضد افراط گرایی در سیاست خارجی این کشور اولویت یافته است . رئیس جمهور حسن روحانی ، محمد جواد ظریف، وزیر خارجه وی از هر فرصتی برای برجسته کردن و مهم جلوه دادن این اولویت بهره جسته اند. به نظر آن ها بعد از برنامه جامع اقدام مشترک ، هیچ چالشی مهم تر از تروریسم منطقه ای ، یعنی داعش در برابر این کشور وجود ندارد ، به ویژه آن که این گروه تروریستی متحدان منطقه ای تهران را هدف قرار داده و شروع به پیشروی به سمت مرزهای غربی ایران کرده و به آن نقاط نزدیک شده است . بنابراین ، حتی اگر یک نفر هم فکر کند که یمن برای ایران فرصت محسوب می شود ، منحرف ساختن بحران یمن به سمت وسوی سعودی مهم تر از ورود و مداخله مستقیم در آن است .

چهارم :دولت روحانی بر این اعتقاد است که بهبود جایگاه منطقه ای و بین المللی ایران از طریق اقدامات مسئولانه آغاز خواهد شد. حمله نظامی به یمن به هیچ وجه نمی تواند اقدامی مسئولانه محسوب شود . در واقع، چنین اقدامی فقط به سر پوش گذاشتن بر اقدام غیرمسئولانه عربستان سعودی کمک می کند. اوایل امسال ، وقتی گروهی از جوانان در ایران به سفارت سعودی در تهران حمله کرد ند، ایران از این مساله درس عبرت گرفت که به نظر من اقدامات آن ها فقط باعث شد که فریاد اعتراض و مخالف شدید کشورهای منطقه و جامعه بین الملل به اعدام مخالفان از سوی ریاض متوقف شود. ایران نمی خواهد که به عربستان سعودی مجال دهد که خود را از زیر بار فشار و مسئولیت جنگ در یمن رها سازد.

پنجم : ایران دوست ندارد درگیر جنگ یمن شود چرا که این کار در واقع مهر تأیید بر سیاست و خط سیری است که رسانه های عربستان سعودی در توئیتر منتشرکرده اند . ریاض به شددت تلاش کرده است که با ایجاد ایران هراسی برای خود در منطقه امتیاز کسب کند . هر گونه اقدام نظامی ایران برضد یمن نه تنها به « تبلیغات عربستان سعودی بر ضد ایران » کمک خواهد کرد ، بلکه توجه جهانیان را ازجنگ به سر کردگی سعودی در یمن منحرف می سازد ، به ویژه ، در زمانی که جامعه بین الملل به تازگی متوجه تحولات درآن جا شده است .

ششم : ایران و متحدان آن می دانند که یمن بیش ازآن که نیازمند نیزوی انسانی باشد ، به جت های جنگنده ، موشک های میان برد و دور برد ، بالگرد و تجهیزات سنگین نظامی احتیاج دارد. با فرض این که ایران قصد این کار را هم داشته باشد ، به دو علت هرگز اقلام مورد نیاز یمن را فراهم نمی آورد . نخستین و مهمترین علت آن است که اگر ایران این کار را انجام دهد توافق هسته ای خود را که با شش قدرت جهان امضا کرده است به خطر می اندازد و دومین علت آن است که با تدارک این اقلام خود را در تقابل مستقیم با عربستان سعودی قرار می دهد . هیچیک از این دو برآیند برای ایران خوشایند نیست . بعد از حل وفصل مساله هسته ای ، هدف تهران رفع مشکلات اقتصادی و نیز پرداختن به مساله خطر افراط گرایی در منطقه است . علاوه بر این ، ورود به جنگ در یمن در دستیابی به هیچیک از اهداف فوق کمک نخواهد کرد .

با این همه ، جامعه بین الملل به نوعی نسبت به این جنگ بی توجه بوده است، شاید به این علت که یمن با اتحادیه اروپا و غرب فاصله زیادی دارد و نمی تواند وضعیتی همچون بحران کنونی در زمینه پناهندان - که برخاسته از جنگ سوریه است – را برای آن ها ایجاد کند . یا شاید هم علت
آن رسانه ها و دلارهای نفتی است که نفوذ سعودی همچنان در جوامع غربی مؤثر و کار آمد است.

با این همه، هیچ یک از این دو علت تأثیری بر ایران ندارد . چرا که این کشور برای افزایش فشار بین المللی بر رقیب خود، یعنی سعودی هیچ فرصتی را از دست نداده است . در نتیجه ، اظهارات ولایتی یا سایر مقامات ایرانی فقط اشاره به تلاش های ایران دارد که می خواهد توجه جهانیان را به جنگ در یمن به سرکردگی عربستان سعودی جلب نماید.