امید کوکبی در خطرِ روندِ قتل‌های حکومتیِ هسته‌ای

تحلیل روز - دستگیریِ دکتر امید کوکبی در سال 89 و زندانی شدن وی تا اکنون که با بیماریِ سهمگین هم مواجه شده، مهر تاییدی می‌باشد بر قتل دو دانشمند فیزیک اتمی از دو نسل «دکتر محمدرضا سعادت سال 73 و دکتر اردشیر حسین‌پور سال 85» توسط دستگاه‌های امنیتی حکومت اسلامی ایران که تنها به دلیل عدمِ همکاری در راستای پیشبرد سلاح‌های هسته‌ایی صورت گرفته است.

دکتر اردشیر حسین پور دانشمند فیزیک اتمی، پژوهش‌گر علوم و فنون دفاعی، متخصص غنی‌سازی اورانیوم و الکترومغناطیس، و دانشیار دانشگاه شیراز در سال 83 (2004) با دستور غنی‌سازی 20 درصدی اورانیوم و کلید زدن پروژه‌ی ساخت بمب اتمی مواجه شد که دلاورانه و یک تنه در قبال این درخواستِ ضد انسانی جمهوری اسلامی مقاومت کرد و پس از دوسال چالش، به هم‌دستیِ مقامات وقت وزارت دفاع و سازمان انرژی اتمی و به فتوای تمرد از سوی رهبریِ نظامِ حاکم در سحرگاه 25 دی ماه 85 (15 ژانویه 2007) در شیراز ترور و به تناوب به سانحه‌ی گازگرفتگی! و اسرائیل نسبت داده شد.

این ترور در حالی روی داد که اصلاح‌طلبان شاخص وقت حداقل از شش سال قبل شناخت کاملی از قدرت علمی و مواضع ، روحیات و خط قرمزهای نفوذناپذیر وی آگاه بودند و نه تنها متاسفانه هشداری در زمینه دسیسه‌ها و دشمنی‌های پشت پرده به وی ندادند که پس از کشته شدن او با سکوت خود موجب یک رشته حذف فیزیکی دیگر به عنوان واهی دانشمندان هسته‌ای ترور شده توسط اسرائیل ، ایجاد جو روانی و تهیه‌ی خوراک داخلی ضد اسرائیلی و نیز تاراج ثروت ملت ایران برای هزینه‌های مشکوک و مضر پروژه‌ی هسته‌ای شدند.

شایان توجه است که در مرداد ماه سال 73 (1994) دکتر محمدرضا سعادت ، دانشیار دانشگاه شیراز (دکترای فیزیک اتمی از دانشگاه پنسیلوانیا) که از چندی قبل توسط جمهوری اسلامی برای شرکت در ساخت بمب اتم دعوت شده و ایشان نیز این پیشنهاد را رد کرده بود با توطئه‌ای مشابه ترور شد و آن را به مجاهدین! و نیز قاچاقچیان ارز و طلا! نسبت دادند. اردشیر حسین‌پور در آن زمان دانشجوی فوق لیسانس دانشگاه شیراز بود و پایان نامه‌ی خود را در رشته‌ی فیزیک ماده‌ی چگال تحت مشاوره‌ی دکتر محمدرضا سعادت پیش می‌برد و از طریق ایشان به طور ضمنی در جریان فشارهای حکومت بر استاد مشاور خود قرار گرفته بود.

هم اکنون دانشمند جوان دکتر امید کوکبی (دکترای فیزیک اتمی از دانشگاه آستین تگزاس) نزدیک به 5 سال است که به دلیل مشابه (رد همکاری در پروژه ی بمب اتم) در زندان به سر می برد. از آنجا که ایشان به مدت یک دهه قبل از دستگیری در دانشگاه های خارج از کشور به تحصیل اشتغال داشته ، اتاق فکر جمهوری اسلامی قادر نبود که سناریویی جهت ترور ایشان به دست عوامل سرویس های جاسوسی خارج ارائه دهد و وی را به جرم همکاری با دولت متخاصم (امریکا!) محکوم و زندانی کرده و طی روزهای اخیر به دلیل سرطان کلیه در شرایطی مورد جراحی قرار گرفت که ایشان را با غل و زنجیر به تخت بیمارستان بسته بودند.

بی‌گمان آزار و اذیت امید کوکبی در جهت و امتداد همان قتل‌های هسته‌ای است که توسط حاکمیت صورت گرفته و بعد ازحذف فیزیکیِ آنها سعی بر مصادره نمودن نام‌شان به سود خود را دارد، اما اکنون که از این حربه به دلیل زندان انداختن ایشان نمی‌تواند بهره گیرد، تلاش دارد با از پای درآوردن امید بعدها هم آن را عادی جلوه دهد.

بر یکایک ایرانیان این وظیفه‌ی انسانی حکم می‌کند برای نجات این دانشمند کشورمان از چنگالِ حکومت وحشت از هر طریقی اقدام کرده که شاید با آزادیِ امیدی کوکبی از قتلِ حکومتی اساتید هسته‌ای دیگر جلوگیری شود.