بخوان! ویدا فرهودی

شروع کن و به گوشم سرود عشق بخوان
بهار آمده راهش ز لاله زار جوان

نسیم می وزد از سمت دوست باورکن
و عطر اوست خرامان به روی فرش جهان

کجاوه اش چو می آید ز شهر خاطره ها
در آن لمیده پریزاد پر شتاب زمان

چو می رسد به شقایق، بسی تماشایی است
ز ژاله بوسه ستانـَد زَنـَد به گونه ی آن

و واژه واژه بخواند به رمز آوازی
که قفل راز گشاید،نشاندش به زبان

بگویدش :چوجدایی! شکیب کن! شکیب !
که شهر عاطفه باشد ورای پیچ گمان

هزار نکته ی باریک تر ز مو باشد
به ذهن ابر که بارد به زخم مان درمان
.....
پیام اوست به گوشم اگر تو را گویم
بخوان ترانه ی گل را! بخوان!ترانه بخوان!
ویدا فرهودی
بهار١٣٩٥