در پشتِ پنجره، رضا مقصدی

به تماشای خیابانِ بلندی که پُر از خاطره ی تنهایی ست
پشتِ این پنجره ، می مانم.
شهر را با منِ تنها شده ، حرفی نیست.

آه...ای روحِ بزرگِ عشق!
ای عزیزی که ترا با من، پیوندِ کهنسالی ست !
باز، با زمزمه ی باران
پشتِ این پنجره، می مانم
از تو با این دلِ تنها شده می خوانم.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هایدلبرگ - سال ۶۵
ار کتابِ: با آینه، دوباره مدارا کُن

تصویر از سالوادور دالی