"بدرقه کیارستمی با شکوه نبود، متاسفم"

سایت پندار - نهادهای مدنی، نهادهایی حائل هستند میان مردم و مسئولان. امروز اما خانه سینما به باورم، «هنرمندانه» نقش محدودیت‌آفرین را برای اقشار عمومی مردم علاقمند به هنر، و نه لزوما متخصص، سامان داد.

اختصاص جایگاه صندلی‌نشینان در مقابل ایستادگان در مراسم تشییع پیکر عباس کیارستمی، خط و نشان کشیدن روز پیش برای این‌که فقط به خیابان حجاب بیایید و ما «وی‌آی‌پی»ها را در لواسان تنها بگذارید. این‌که نزدیک ما نشوید و با ما یک وقت «سلفی» نگیرید. موبایلتان را همراه نیاورید، همه و همه نشان می‌دهد که نهادی که باید نقش حائل را بازی کند، با تفاخر، نگاه از بالا، سنتی و متمرکز خود، چیزی به نام «شهروند خبرنگار»، «آدم معمولی‌ها»، «مخاطبِ کمی عمومی‌تر» و فن‌های اینستاگرامی را در عمل به رسمیت نمی‌شناسد.

سعی بیشتر در کنترل یک مراسم بدرقه، که آن طور که احمد کیارستمی گفت تعلق به همه دوستدارانش داشت، از نظر رسانه‌ای و توسط شبکه‌های اجتماعی چند سلبریتی صورت گرفت.

آن‌ها تا امروز صبح سنگ تمام گذاشتند تا علاقمندان کیارستمی را، مردم عادی دوستدار هنر را برای حضور منصرف کنند. حالا نوبت عکاسان و آشنایان برگزارکنندگان است تا این بوقچی‌ها به اعلام گسترده بودن مشایعت‌کنندگان عباس کیارستمی مبادرت کنند. آن‌ها باز هم شعار «بی‌شمار بودن»شان را می‌دهند. چون دوربین‌های هماهنگ‌ نشده را پیش از این ممنوع کرده‌ بودند. سرِ این‌که چه کسی به مرحوم نزدیک تر است، دعوا کرده‌اند و باعث شده‌اند طرفین جدل‌های روزهای گذشته، کمتر به این مراسم بیایند. در حقیقت این راه را برای سیاسیون هموار کرده‌اند.

شاید دیگر وقتش است که بگوییم همان قدر که افخمی‌ها و فراستی‌ها، با بخل خود، هیزم این «کاستِ روشنفکریِ سینمایی» هستند، این کاست، آتش‌بیار معرکه‌ای هستند که در آن کیارستمی، حتی در روز آخر هم با حضور افراد «VIP» بدرقه شود. برای فیلمسازی که «در فيلمهاي او پسر بچه اي روستايي به زيبايي بزرگترين ستارگان سينما بود.»

جمعیت «باشکوه»، متاسفانه در تهران، در خیابان فاطمی، روبروی کانون پرورش فکری، کمتر از آن چیزی بود که علیرغم همه محدودیت‌ها برای حبیب در روستایی در حوالی رامسر شرکت کردند، حبیب خواننده بود و طبیعی ست برای یک فیلمساز کمتر بیایند؟ تشییع جنازه شاملو را یادتان هست؟