نتايج يک تحقيق: عوامل خشونت جوانان در ايران

• خشونت در پسران بيشتر از دختران است

مهر ـ رئيس مرکز مطالعات وزارت ورزش و جوانان اعلام کرد: تحقيقات انجام شده در حوزه خشونت ميان جوانان نشان می‌دهد پسران نسبت به دختران بيشتر دست به خشونت می زنند.

محمد تقی حسن زاده در گفتگو با خبرنگار مهر با بيان اين مطلب گفت: اين تحقيق با هدف بررسی ميزان شيوع و عوامل خشونت در ميان جوانان از نظر نوع و محل اعمال خشونت و همچنين عوامل اعتقادی، نگرشی، روانی، محيطی و اجتماعی در ميزان و نوع خشونتها انجام شده است.

وی با بيان اينکه اين تحقيق از ميان ۴۵۰۰ نفر از جوانان ۱۵ تا ۲۹ سال انجام شده، که دو هزار و ۳۴۱ نفر آنها مرد و و دو هزار و ۱۴۵ نفر آنها زن هستند، افزود: نتايج نشان می دهد خشونت در ميان پسران به مراتب بيشتر از دختران است. همچنين جوانان ۱۵ تا ۱۹ سال نسبت به جوانان ۲۰ تا ۲۴ سال بيشتر دست به خشونت می زنند.

حسن زاده با اشاره به اينکه اين تحقيق در ميان جوانان استانهای تهران، آذربايجان شرقی، اصفهان، قم، قزوين، زنجان، چهارمحال بختياری، ايلام و بوشهر به همراه ۱۸ شهر و ۱۸ روستا انجام شده است، تصريح کرد: جوانانی که سطح تحصيلاتشان زير ديپلم است نسبت به کسانی که تحصيلاتشان فوق ديپلم و بالاتر است، خشونت بيشتری از خود نشان می دهند.

به گفته رئيس مرکز مطالعات وزارت جوانان، جوانان مقيم در استانهای کمتر توسعه يافته بيشترين ميزان خشونت و جوانان مقيم در استانهای نيمه توسعه يافته کمترين ميزان خشونت را دارند.

حسن زاده درباره راهکارهای کاهش خشونت جوانان توضيح داد: با توجه به نتايج اين تحقيق، ارتقای سطح فرهنگی خانواده ها از طريق ارائه آموزش های لازم در زمينه تعاملات مناسب درون خانوادگی و رشد مهارتهای زندگی، ايجاد امکانات رفاهی و توسعه ای در شهرها و مناطق کمتر توسعه يافته و کاستن از احساس تبعيض در بين آنها، ارائه آموزش های لازم از طريق رسانه های جمعی به جوانان جهت کنترل هيجانات و احساسات تنش آفرين، ايجاد مراکز حمايتی و مشاوره ای برای کاهش استرس ها و بحرانهای خاص جوانان از عوامل کاهش خشونت در ميان جوانان است.

وی ادامه داد: همچنين، ارائه آموزش های لازم به والدين در زمينه نحوه برخورد با فرزندان و نظارت سازنده بر اعمال آنها، ايجاد مراکز ورزشی مختلف و ارائه تسهيلات مناسب برای استفاده جوانان از امکانات ورزشی در مناطق مختلف شهری، نظارت بيشتر به مناطق مستعد آسيب های اجتماعی و ارائه برنامه های پيشگيرانه و ترميمی در اين مناطق، ايجاد برنامه های حمايتی برای حمايت از خانواده های نابسامان و نظارت بيشتر بر آنها و نظارت بيشتر بر برنامه های صدا و سيما و جلوگيری از پخش برنامه های مخرب و خشونت آفرين با نظر کارشناسان فن و جايگزينی برنامه های آموزشی و تفريحی سازنده تر به جای خشونت، از ديگر راهکارهای کاهش خشونت درميان جوانان است.