ماجرای تخريب کاميون برای عبور کاروان ويژه تيم همراه رييس‌جمهوری دولت نهم

روزنامه بهار ـ شکايت هفت‌ساله يک مرد برای دريافت خسارت تريلی تخريب‌شده‌اش به دست تيم همراه رييس‌جمهوری دولت نهم، هنوز به نتيجه‌ای نرسيده است. تريلی اين مرد در دو سفر رييس‌جمهوری سابق به عسلويه با تصور اين‌که حامل بمب است کاملا از بين رفته است.

بيماری ناگهانی پدر

تابستان سال ۸۵ بود که رييس‌جمهوری وقت راهی عسلويه شد تا طرح‌های منطقه آزاد پارس جنوبی را مورد بازديد قرار دهد و روبان قرمز افتتاح را قيچی کند.

همزمان غلامرضا قديم‌پور، فرمان تريلی قسطی را که تازه تهيه کرده بود و کل دارايی‌اش محسوب می‌شد در دست داشت و در جاده خاکی نخل قديم می‌راند که ناگهان تلفن همراهش به صدا درآمد و خبر وخامت حال پدرش را از آن‌سوی خط شنيد. بی‌درنگ تريلی را در حوالی کارخانه يخ که در آن اطراف بود گذاشت و با هواپيما راهی همدان شد.

فرضيه‌

تيم همراه رييس‌جمهوری از جاده اصلی به طرف پارس جنوبی در حرکت بودند که گرمای هوا آن‌ها را واداشت به جاده فرعی نخل تقی بروند و از کارخانه، يخ بگيرند که ناگهان چشم‌شان به تريلی پارک‌شده خورد و با فرضيه‌ای مبنی بر اين‌که شايد تريلی حامل بمب باشد، دستور تخريب آن را دادند. اين در حالی بود که آن‌ها به گفته رييس يگان ويژه پليس عسلويه مبنی بر اين‌که تريلی مورد بازديد قرار گرفته و خطری برای سفر رييس‌جمهوری ندارد، توجهی نکردند. دقايقی نگذشته بود که سه لودر به حرکت درآمدند تا تريلی را که حتی در مسير عبور رييس‌جمهوری سابق قرار نداشت، تا انتهای جاده خاکی هل بدهند... وقتی لودرها کارشان تمام شد و رفتند يک تريلی به‌هم‌پيچيده در انتهای جاده خاکی باقی‌مانده بود.

پاتوق افيونی‌ها

راننده تريلی وقتی پس از مدتی از همدان به عسلويه بازگشت تا سراغ تريلی‌اش برود از سوی مقامات پليس از سرنوشت تريلی‌اش آگاه شد. وی که شوکه شده بود و خود را در برابر اقساط نيمه‌کاره بانک و يک تريلی ازکارافتاده که تنها منبع درآمدش محسوب می‌شد، می‌ديد از بانک تقاضای وام کرد تا بتواند تريلی را راه بيندازد و کار کند تا اقساطش را بپردازد. کارشناس رسمی دادگستری که از سوی بانک مامور رسيدگی به ميزان خسارت شده بود پس از بررسی تريلی خسارت وارده بر آن را ۲۳‌ميليون تومان برآورد کرد و در نخستين اقدام يک وام ۱۰‌ميليون‌تومانی پرداخت شد تا آن را به زخمی بزند و چرخ‌های تريلی‌اش را که يک‌سال متوقف مانده دوباره به راه اندازد. همزمان با اين اقدامات تريلی تخريب‌شده به پاتوق عده‌ای معتاد تبديل شد و همين مساله اعتراض روستاييان نخل تقی را در پی داشت به همين دليل پليس، تريلی را با لودر از انتهای جاده خاکی به سر جاده اصلی کشاند تا از روستا دور باشد و اهالی روستا از پرسه معتادان در امان باشند.

انهدام کامل تريلی

هنوز صاحب تريلی با مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کرد که رييس‌جمهوری سابق به همراه هوگو چاوز دوباره عزم سفر به عسلويه و بازديد از پارس جنوبی را کرد. وقتی خودرو حامل رييس‌جمهوری و تيم همراه در جاده عسلويه به سمت پارس جنوبی به حرکت درآمد، تريلی تخريب‌شده‌ای که توسط نيروی انتظامی به لب جاده کشيده شده بود به چشم تيم آشنا آمد و آن‌ها اين‌بار تريلی را شديدتر از قبل تخريب کردند. صاحب تريلی که وامش را با ‌هزار و يک دردسر دريافت کرده بود با اميد راهی عسلويه شد تا تريلی‌اش را تعمير کند و زندگی‌اش را که يک سال در نابسامانی به سر می‌برد، نجات دهد اما وقتی تريلی‌اش را در آن شرايط ديد بار ديگر شوکه شد و با آگاهی از موضوع توسط اهالی و نيروی انتظامی عسلويه، با کمری خميده راهی همدان شد تا از طريق رويه قانونی اقدام کرده و با شکايت از عاملان اين تخريب، خسارتش را از آن‌ها دريافت کند.

شکايت در نهاد رياست‌جمهوری

غلامرضا قديمی‌پور، مستاصل و درمانده با مدارکی که حکايت از نامه‌نگاری‌های مسئولان داشت پس از چند سال دوندگی تلاش داشت حق پايمال‌شده‌اش را بستاند.

اين راننده ۶۰ساله تريلی گفت: پس از آن‌که به همدان بازگشتم نزد حجازی نماينده شهرم رفتم و وی با آگاهی از موضوع نامه‌ای به نهاد رياست‌جمهوری ارسال کرد تا خسارتم را پرداخت کنند و بتوانم زندگی‌ام را دوباره بسازم. بدترين جای اين اقدام‌ جايی بود که مسئولان نهاد رياست‌جمهوری اقدام همراهان رييس‌جمهوری را نپذيرفتند و با پيگيری‌هايی که کردم در نامه‌ای که ارديبهشت‌ماه ۸۸ نوشته شد از استاندار وقت بوشهر خواستند که چگونگی ماجرا بررسی شود. به اين ترتيب استاندار بوشهر، بخشدار عسلويه، فرماندار کنگان و مقامات نيروی انتظامی و دادگستری عسلويه همگی در نامه‌هايی تخريب تريلی توسط تيم حفاظتی را تاييد کردند. وی ادامه داد: نهاد رياست‌جمهوری پس از اثبات اين ادعا از من خواستند که از يگان ويژه منطقه آزاد پارس جنوبی شکايت کنم و بگويم که آن‌ها اين خسارت را به تريلی‌ام زده‌اند زيرا فقط به اين شرط حاضر می‌شوند خسارتم را پرداخت کنند. من که چاره‌ای نداشتم پذيرفتم و به اين خواسته عمل کردم اما روز دادگاه در کمال ناباوری ديدم که يکی از بهترين وکلای تهران برای دفاع از يگان ويژه منطقه آزاد به دادگاه آمده و آن‌جا ثابت کرد که منطقه آزاد بی‌تقصير است.

خسارت ۷۰۰‌ميليونی

راننده تريلی گفت: هميشه يک سوال در ذهن من است و اين‌که آيا همراهان رييس‌جمهوری نمی‌توانستند يک کليدساز بياورند و کاميون را به جای ديگری انتقال دهند و آيا هزينه کليدساز کمتر از لودر نبود. وی ادامه داد: پس از اين ماجرا حدود ۴۰ روز در کنگان سرگردان شدم تا نظر کارشناس دادگستری بوشهر درباره برآورد خسارت تريلی را بگيرم و کارشناس دادگستری مبلغ خسارت به تريلی را ۳۰‌ميليون بر حسب قيمت روز و خسارت خواب تريلی را که روزی ۱۶۰‌هزار تومان است تا آن زمان يعنی سال ۹۰ حدود ۷۰۰‌ميليون تومان برآورد کرد. وقتی نظر کارشناس دادگستری به پرونده ضميمه شد به دفتر ثمره‌هاشمی فراخوانده شدم و گفتند که حاضرند جريمه بانک را که به خاطر اقساط عقب افتاده و تا آن روز ۵۰‌ميليون تومان شده بود پرداخت کنند و اگر تريلی را برای اوراق تحويل دهم به جای آن يک پرايد به من می‌دهند که البته اين وعده نيز عملی نشد و با اعتراض من پاسکاری‌های اداری بيش از پيش جريان يافت.

هزينه جراحی به جای خسارت تريلی

وضعيت نابسامان زندگی راننده تريلی باعث شد که در پرداخت هزينه جراحی همسر بيمارش ناتوان باشد. غلامرضا قديم‌پور در اين‌باره گفت: ارديبهشت ۹۱ نامه‌ای از سوی مرکز ارتباط مردمی رييس‌جمهوری وبا دستور دستيار ارشد رييس‌جمهوری سابق صادر شد که همسرم برای درمان به يک مرکز معرفی شود و به صورت رايگان تحت جراحی قرار گيرد که البته اين هزينه نيز پرداخت نشد.

مسکن مهر به جای خسارت و يک وعده پوچ ديگر

اجاره‌نشينی اين راننده تريلی و دردسرهای بی‌شمارش باعث شد که در خرداد ۹۲ از سوی دفتر رييس‌جمهوری نامه‌ای به اداره کل راه و شهرسازی همدان ارسال شود که در آن از مسئول اين اداره خواسته شده بود برای تهيه يک واحد مسکن مهر به غلامرضا قديم‌پور مساعدت لازم با وی انجام شود اما اين نامه مورد تاييد قرار نگرفت و در پاسخ گفته شد که همه واحدهای مسکونی صاحب دارند و اين امکان وجود ندارد.

سرنوشت تريلی

راننده تريلی وقتی روز سوم شهريور ۹۲ از همدان به عسلويه رفت که سری به تريلی رها‌شده‌اش بزند با صحنه‌ای عجيب روبه‌رو شد و ديد از تريلی جز چند تکه آهن‌پاره چيزی نمانده است. وقتی از معتادان شنيد همه بدنه تريلی دزديده‌شده خود را به بخشداری منطقه رساند و شنيد که اوراقچی‌ها چيزی از تريلی برجای نگذاشته‌اند.

سناريوی تلخ بی‌پايان

غلامرضا قديم‌پور که پس از هفت سال دوندگی و ماندن در پشت درهای بسته ديگر رمقی ندارد، با چشم‌های نااميد و خسته گفت: در ۶۰‌سالگی با يک موتور برای پيک‌موتوری کار می‌کنم و به دليل ناتوانی در پرداخت اجاره‌خانه‌ام، صاحبخانه حکم تخليه را گرفته است. دست‌های همسرم بايد قطع شود و من پولی برای درمانش ندارم. سه فرزند دارم که به‌خاطر وضعيت من دانشگاه نرفتند و دست از تحصيل کشيدند و سندی که برای ضمانت خريد قسطی تريلی‌ام در بانک گذاشته بودم به دليل ناتوانی‌ام در پرداخت اقساط جلب شد. اين سند متعلق به خانه‌ای است که به مادرم و خواهر و برادرهايش ارث رسيده و بانک پس از جلب اين سند و فروش خانه به ارزش ۵۰۰‌ميليون تومان، ۴۰۰‌ميليون تومان را برداشت و من مانده‌ام و شرمساری پيش مادرم و بقيه وراث که لطمه ديده‌اند. وی افزود: همه وعده‌هايی که برای پرداخت خسارات تريلی‌ام به من داده شد پوچ بود و پس از هفت سال دوندگی به جايی رسيدم که ديگر هيچ چيز برايم باقی نمانده است. حالا می‌خواهم از رييس‌جمهوری سابق بپرسم در دولتی که شعارش مهرورزی و عدالت‌ورزی بود، پايمال کردن حق‌الناس و به فلاکت کشاندن يک زندگی آن‌قدر آسان بود؟