هتلدار ارمنستانی ۵۰ ايرانی را گرو نگه داشت

فارس ـ پس از ماجرای کلاهبرداری يک آژانس گردشگری و آوارگی ۱۷۰ ايرانی در ترکيه، اين بار يک هتلدار در ارمنستان ۵۰ نفر ايرانی را به دليل عدم تسويه حساب آژانس گردشگری، گرو نگه داشت.

به گزارش خبرنگار جامعه فارس، پيش از نوروز امسال بمباران تبليغات آژانس‌های گردشگری برای سفرهای خارجی، عده‌ای از مردم را برای سفر به کشورهای حاشيه ايران ترغيب کرد سفر به ترکيه، ارمنستان، امارات و ...

اما ظاهراً تفاوت قيمت نه چندان زياد اين تورهای خارجی با تورهای داخلی بی علت نبوده، چنانکه از ابتدای امسال، طبق اخباری که به دست آمده است اوضاع ايرانی‌ها در اين تورهای خارجی با توجه به خدماتی که دريافت می‌کنند، تأسف آور و قابل تأمل است.

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

در هفته نخست تعطيلات نوروزی امسال ۱۷۰ ايرانی به دليل عدم انجام تعهدات آژانس گردشگری در آنتاليا آواره شدند و برای بازگشت به ايران به مشکلاتی برخوردند که در نهايت نيز با هماهنگی سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری با دادستان تهران، شعبه کشيک دادسرای عمومی و انقلاب تهران و رئيس کل دادگستری استان تهران مکاتباتی برای ممانعت از خروج مدير عامل و اعضای هيات مديره آژانس متخلف اليزه پرواز از کشور و مسدود کردن حساب بانکی شرکت و اعضای هيئت مديره انجام شد.

اين بار نيز ۵۰ نفر از مسافران مشهد که برای تور ارمنستان ثبت نام کرده بودند نيمه نخست تعطيلات نوروز به ارمنستان سفر می‌کنند اما زمان پايان سفر و هنگام خروج از هتل توسط هتلدار ارمنستانی گرو نگه داشته می‌شوند تا آژانس گردشگری، هزينه هتل را به طور کامل پرداخت کند.

طبق اطلاعات به دست آمده ظاهراً آژانس گردشگری ايرانی با نفر سومی در ارمنستان قرارداد بسته بوده تا مبلغ هتل را واريز کند که اين اقدام انجام نشده بوده و مسافران ايرانی دچار مشکل می‌شوند.

سفر اين ۵۰ نفر هموطن مشهدی به ارمنستان بيست و نهم اسفندماه انجام شد که ناهماهنگی‌ها و قراردادهای آژانس گردشگری با افراد فاقد صلاحيت، مانع از به جا ماندن خاطره خوشی برای آنها شد.

اما آيا واقعاً شأن ايرانی‌ها در اين حد است که در سفرهای خارجی با هر گونه توهين و تحقيری مواجه شوند و سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری هم در نهايت در صورت محرز شدن تخلفات آژانس گردشگری، آن را «لغو مجوز» کند؟

آيا وظيفه سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری تنها اعطای مجوز برای راه‌اندازی آژانس‌های گردشگری است يا بايد در برابر هر اتفاقی که در برابر بی‌مسئوليتی‌های گردانندگان آنها رخ می‌دهد نظارت کند و پاسخگو باشد؟

آيا سازمان ميراث فرهنگی نظارتی بر قراردادهای آژانس‌ها با کارگزارانشان در ساير کشورها دارد يا اينکه مسئولان آژانسها را رها می‌کند تا با هر فردی در آن سوی مرزها قرارداد ببندند و در نهايت هم، چنين اتفاقاتی رخ دهد که آبروی تمام ايرانی‌ها به حراج گذاشته شود و شاهد هر گونه بی حرمتی به ايرانی‌ها در خارج از مرزها باشيم؟