شاگردان لطفی برای او نواختند

شرق: شاگردان محمدرضا لطفی کنسرت خود را با عنوان «به‌ياد استاد» و با همکاری بنياد آفرينش‌های نياوران برگزار کردند. اين کنسرت عصر روز جمعه ۱۳تير۱۳۹۳ در حضور برخی از استادان، خانواده زنده‌ياد لطفی و علاقه‌مندان به موسيقی برگزار شد. پيش از آغاز کنسرت بخش‌هايی از تکنوازی تار محمدرضا لطفی در آواز «ابوعطا» به همراه بخش‌هايی کوتاه از صحبت‌های لطفی درباره مسايل مختلف موسيقی پخش شد.

محمدامين اکبرپور (تار و سه‌تار)، سجاد مهربانی (آواز)، ماهور لطفی (تنبک)، مهرزاد هويدا (دف)، افسانه جهانگيری (همخوان) و نازلی جهانگيری (همخوان) اعضای گروهی بودند که جملگی از شاگردان برجسته محمدرضا لطفی در چند سال اخير بوده‌اند. علی‌اکبر شکارچی، ارشد تهماسبی، فرخ مظهری و خانواده زنده‌ياد محمدرضا لطفی از ميهمانان ويژه کنسرت ديشب بودند که در سالن اصلی فرهنگسرای نياوران حضور داشتند. اجرای شاگردان لطفی با «پرواز عشق» آغاز شد. «گفتم غم تو دارم» نخستين تصنيف اين کنسرت بود. پس از اين تصنيف نوبت به ساز و آواز در بيات اصفهات با غزلی از حافظ رسيد. «چهار مضراب شور» و پس از آن تصنيف «ما درس سحر» ديگر قطعه‌های اين بخش بودند. همه اين قطعه‌ها از ساخته‌های زنده‌ياد محمدرضا لطفی بود. اما تصنيف نهايی بخش نخست از ساخته‌های محمدامين اکبرپور بود. اين تصنيف روی شعری از هوشنگ ابتهاج و با عنوان «راهی و آهی» ساخته شده است.

پيش ساز تو من از سحر سخن دم نزنم / که زبانی چو بيان تو ندارد سخنم

بخش دوم اين کنسرت در دستگاه شور اجرا شد. پيش‌درآمد، بگذار تا بگرييم با شعری از سعدی و چهار مضراب، قطعه‌های آغازين بخش دوم بودند. آواز در «شور»، تصنيف «ای‌عاشقان» با شعری از هوشنگ ابتهاج و «نماز شام غريبان» ديگر قطعه‌های بخش دوم اين کنسرت بودند. آخرين قطعه کنسرت شب گذشته، لالايی قشقايی بود که با هم‌خوانی افسانه و نازلی جهانگيری اجرا شد. اين آواز اشک را در چشمان بسياری از حاضران در سالن اصلی فرهنگسرای نياوران جاری کرد.