اگر معلم نخواهد حرف تکراری بزند باید از ته کیسه ی معلومات خود چیزهای جدیدی بیرون بکشد که شاید در گذشته از کنار آن ها می گذشته و به دلایلی آن ها را در همان کیسه باقی می گذاشته است.

شما تصور کنید که در ابتدای انقلاب که دور با کسانی مثل مرتضی مطهری بود، سخنرانی او، در باب بهشت می بود که جایی است بسیار خوش و خرم که مومنان بر تخت هایی نشسته اند و پسران خوشگل و زیبایی به نام غلمان در خدمت گزاری آن ها حاضرند و به مومنان سرویس می دهند. بعد برای زنده و جاندار کردن این تصویر «زیبا» مثال بزند که طبق احادیث و روایات، بچه خوشگل ها، همین بچه های فرنگی هستند که در زمان بچگی در گذشته اند و چون مسلمان نبوده اند جایشان بهشت نبوده و چون بچه بوده اند جایشان در جهنم نبوده لذا خداوند آن ها را به اسم غلمان در بهشت برای خدمتگزاری مومنان می گمارد که به عنوان خدمتکار از مزایای بهشت بهره مند شوند.

اگر سخنرانی یی این چنین از تلویزیون جمهوری اسلامی پخش می شد، آشوب هایی که در سال های ۶۰ و ۶۱ اتفاق افتاد احتمالا در همان سال های ۵۷ و ۵۸ رخ می داد.

امروز اما در سال ۱۳۹۶ هستیم و چنته ی معلم خوش بیان قرآن هم خالی شده و باید به احادیثی اشاره رود که خوشایندی اجتماعی حتی در نزد مومنان واقعی ندارد.

سخنانی را که در بالا به آن ها اشاره کردم، امروز از زبان حجت الاسلام قرائتی می شنویم که عین احادیث و حقیقت مندرج در کتاب هاست و از آفریقا گرفته تا اندونزی مسلمانان به چنین بهشت خوش آب و هوا و پر از حوری و غلمانی معتقدند.

باید منتظر افتضاح های کلامی بیشتری از جانب بزرگان و مشاهیر دین باشیم. این سخنان معمولا سخنان هیاتی و مسجدی بود که از زمان های دور برای جمعیت های چند ده نفر ه بیان می شد. امروز آقایان والامقام و عظما، در اثر مرور زمان آن چیز هایی را که قلبا به آن ها معتقدند دانسته یا نادانسته بر زبان می آورند. شنیدن این سخنان واجب است و نشان دهنده ی چهره ی اسلام واقعی؛ اسلامی که عده ای می خواهند با کلمات زیبا و امروزی به آن رنگ و لعاب ترقی بزنند.