دکتر منصور توضیح داده بود: «اگر تعدادی از بانک‌‌ها اعلام ورشکستگی کنند، همان بانک‌هایی که برخی در عمل هم ورشکسته هستند، در این شرایط پس‌اندازکننده دستش به چه چیزی بند است؟ شرایطی هست که می‌گویند اگر بانک ورشکسته شد و شما مثلاً ۵۰ میلیون تومان پول دارید، چند درصد از آن را دریافت می‌کنید. در ایران اما معمولاً درصد تضمیمن شده‌‌ای برای سپرده‌‌ها وجود ندارد. وقتی این بانک‌‌ها ورشکسته شوند دارایی مردم از بین می‌رود. از سوی دیگر معمولا در کشورهای دنیا مرسوم است که اگر شما در بیش از یک بانک حساب دارید، در صورت ورشکستگی آن بانک‌‌ها هر کدام سقف تضمین شده‌ای را به شما پرداخت می‌کنند اما شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد دولت در ایران قصد دارد از این نظر بانک‌‌ها را تجمیع کند یعنی اگر در سه بانک حساب دارید، اگر همه بانک‌‌ها ورشکست شدند شما فقط از یک بانک سپرده‌تان را دریافت خواهید کرد. شیوه‌‌ای هم که راه انداخته‌اند کاملا غیرقانونی و غیرعُرفی است. اینست که وقتی بانکی ورشکسته می‌شود، برای بازگرداندن سپرده به سپرده‌گذار تمام بهره‌هایی را که او تا کنون دریافت کرده از مبلغ سپرده کم می‌کنند. در این شرایط شاید نه تنها پس‌انداز شخص کاملا بسوزد بلکه به سیستم بانکی بدهکار هم بشود! در نتیجه خطری که امروز وجود دارد اینست که پس‌انداز مردم در بانک‌‌ها در معرض تبخیر شدن، ذوب شدن و ناپدید شدن قرار دارد و این خطر بسیار بزرگی برای پس‌اندازکنندگان است.»

همچنین موضوع ناپدید شدن بخشی از مبالغی که در دست بانک‌های خصوصی و مؤسسات مالی و اعتباری بود روز سه‌شنبه اول آبان‌ماه از سوی علیرضا حیدری کارشناس مدیریت بانکداری نیز مطرح شد. علیرضا حیدری که در زمینه حقوق کارگران نیز فعال است به خبرگزاری ایلنا گفته که «مؤسسات مالی و بانکی بی‌پروا به نظام بانکداری وارد شدند و پول مردم را به کسانی دادند که ضمانت، صلاحیت، وثایق کافی و... نداشتند. آنها پول مردم را به کسانی دادند که ارتباطات اقتصادی داشتند (رانتخواران) یا آنها که از بانیان تاسیس این موسسات بودند.»